Gregoríska Tímatalið: Alþjóðlega viðurkennt borgaralegt dagatal

páfa. Tímatalið tók við af rómverska tímatalinu, sem oftast er kallað júlíska tímatalið eða „gamli stíll“ og kennt við Júlíus Sesar, en mikil skekkja var orðin í því.

Leiðréttingin var miðuð við vorjafndægur og gekk út á það að felldir voru niður 10 dagar árið sem það var tekið í notkun og kom þá 15. október í stað 5. október. Eingöngu fjórða hvert ár varð hlaupár og það aldamótaár sem talan 400 gengur upp í, í stað allra aldamótaára áður. Þannig var 1900 ekki hlaupár, en 2000 var það. Bæði hefðu verið hlaupár í gamla stíl.

Í löndum annara kirkjudeilda tók sums staðar upp undir tvær aldir að koma breytingunni á og flestar deildir austurkirkjunnar hafa ekki enn tekið það upp. Því hefur til að mynda jóladagur þeirra á 20. öld verið þann 6. janúar vegna skekkjunnar sem er í júlíanska tímatalinu, en ekki 25. desember eins og í því gregoríska.

Gregoríska tímatalið var tekið upp á Íslandi árið 1700 ásamt flestum ríkjum mótmælenda í Evrópu. Var skekkjan þá orðin 11 dagar frá júlíska tímatalinu, en hafði verið 10 dagar þegar tímatalið var fyrst tekið í notkun árið 1582 og voru þessir 11 dagar felldir niður úr árinu, þannig að 28. nóvember kom í stað 17. nóvember.

• Árni Björnsson (2000). Saga daganna.