Romaj Ciferoj

Anoj de la eŭropa kulturo ankoraŭ uzas ĝin por horloĝoj, datoj, monatnombroj, kaj jarcentoj, kaj por nomoj de seriaj moŝtuloj, kiel reĝoj, imperiestroj, kaj papoj.

 

Skribi naturalajn nombrojn per romaj ciferoj, oni skribas ilin en vico, dume, se la granda cifero staras antaŭ malgranda, ili adiciiĝas, ekzemple, ${\displaystyle \mathrm {VI=V+I=5+1=6} }$ . Kontraŭkaze, oni subtrahas la malgrandan nombron de la granda, ekzemple, ${\displaystyle \mathrm {IX=X-I=10-1=9} }$ . La dua principo estas uzata nur por eviti kvarfojan ripeton de la sama cifero: kvardek, ekzemple, estas esprimita per ${\displaystyle \mathrm {XL=X-L=50-10=40} }$ , kaj ne per misa ${\displaystyle \mathrm {XXXX} }$ .

 

Plenumo de aritmetikaj operacioj per romanaj ciferoj estas maloportuna. Romianoj uzis abakon.

Unikodo

Unikodo provizas specialaj signoj por la romaj ciferoj de 1 al 12, kaj apartaj signoj por 50, 100, 500, kaj 1000. Ili havas kodojn respektive U+2160 al U+216F majusklaj kaj U+2170 al U+217F minusklaj.

• Latina alfabeto
• Cifero
• Babilonaj ciferoj

• Ostermiller, Stephen. Roman Numeral Conversion Calculator and Self Test. Arkivita el la originalo je 2016-03-13. Alirita 2006-01-28.