J

slovo bosanske abecede. Označava palatalni aproksimativni sonantni suglasnik. Znači i:

• u SI sistemu džul, jedinicu za energiju (J)
• međunarodnu automobilsku oznaku za Japan

J se piše:

1. na početku riječi ispred svih samoglasnika, ispred kojih može doći

jačina, ječam, još, jučer...; nejakost, prejak...

2. u nesloženim riječima između dva samoglasnika, i to:

i-a, i-e, i-i, i-u, u-i, u-u;

kutija, Azija, Marija; žirija, Verdija, studija

dijeta, higijena, orijent; žirijem, Leopardijem, Poncijem

čiji, drugačiji, svačiji; žiriji, glasniji

trijumf, špijun; žiriju, umiju, studiju

bruji, zuji

kuju, snuju

3. pridjevi od imenica na -ija

Andrijin

4. oblici

pij, pijte, ne ubij...

5. strane riječi

epopeja, ideja, turneja... dijabetičar, dijalekt...

J se ne piše:

1. između samoglasnika i-o

bio, činio, mio, mislioca..., sociologija, patriot, violina...

2. složenice na i

antialkoholičar, arhiepiskop, antiimperijalistički, niotkud, nadriumjetnički...

3. između samoglasnika, kojima prvi nije i

kontraadmiral, dvanaest, arhaizam, aorist, autentičan, idealan, neegoističan, kaleidoskop, teologija, euharistija, kroatist, poezija, doista, crnook, bjelouška, akcentuacija, pirueta, poluidiot, poluotok...