Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου Ιουνίου 1929

Ο Βενιζέλος διαμορφώνει τη δομή της κυβέρνησης, με αλλαγές υπουργείων και προσθήκες θέσεων και προσώπων και λαμβάνει τη δεύτερη συνεχόμενη εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στις 7 Ιουνίου 1929.
Από τις σημαντικότερες νομοθετικές πρωτοβουλίες της περιόδου αυτής, αλλά και των μετέπειτα χρόνων είναι ο νόμος 4229, της 24ης Ιουλίου 1929, «Περί των μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών», το γνωστό Ιδιώνυμο, με τον οποίο εγκαινιάστηκαν οι διώξεις των μελών του ΚΚΕ, που θα συνέχιζαν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις, μέχρι και τη Μεταπολίτευση.
Το Δεκέμβριο του 1929, παραιτείται (λόγω ηλικίας) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ναύαρχος Κουντουριώτης. Η πιο δημοφιλής υποψηφιότητα για τη θέση ήταν αυτή του Γεώργιου Καφαντάρη, ο οποίος υποστηριζόταν από ένα μεγάλο κομμάτι των Φιλελευθέρων αλλά και από την αντιπολίτευση. Ωστόσο, ο Βενιζέλος πρότεινε το μετριοπαθή Ζαΐμη, ο οποίος υπερψηφίστηκε από Βουλή και Γερουσία, με 257 ψήφους σε σύνολο 327, και ανακηρύχτηκε ο τρίτος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Η κυβέρνηση υπέβαλλε, ως όφειλε, την παραίτησή της, και, με την έγκριση του νέου Προέδρου πλέον, ορκίστηκε εκ νέου.

Έκτη κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου

Β΄ Ελληνική Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού	7 Ιουνίου 1929
Ημερομηνία διάλυσης	16 Δεκεμβρίου 1929
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός Κράτους	Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Παύλος Κουντουριώτης Αλέξανδρος Ζαΐμης
Πρόεδρος Κυβέρνησης	Ελευθέριος Βενιζέλος
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης	Ανδρέας Μιχαλακόπουλος
Συνολικός αριθμός Μελών	24
Συμμετέχοντα κόμματα	Κόμμα Φιλελευθέρων
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα	κυβέρνηση πλειοψηφίας
Ιστορία
Εκλογές	Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1928
Θητεία νομοθετικού σώματος	17 Οκτωβρίου 1928 - 19 Αυγούστου 1932 (Β΄ κοινοβουλευτική περίοδος)
Προηγούμενη	Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1928
Διάδοχη	Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου Δεκεμβρίου 1929

• «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Ελευθέριος Βενιζέλος
• «Αντιπρόεδρος υπουργικού συμβουλίου : Ανδρέας Μιχαλακόπουλος
• «Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργό» : Αχιλλέας Παπαδάτος

• «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Περικλής Αργυρόπουλος

- αντικαταστάθηκε από τον Ανδρέα Μιχαλακόπουλο

• «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Δημήτριος Δίγκας
• «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος

- αντικαταστάθηκε στις 6 Ιουλίου 1929 από τον Περικλή Αργυρόπουλο

• «Επί της Παιδείας και των Θρησκευμάτων υπουργός»: Κωνσταντίνος Γόντικας
• «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Γεώργιος Μαρής
• «Επί των Οικονομικών υφυπουργός» : Βασίλειος Δεληγιάννης
• «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός»: Παναγής Βουρλούμης
• «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Στυλιανός Γονατάς
• «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υφυπουργός» : Βύρων Καραπαναγιώτης
• «Επί της Γεωργίας υπουργός»: Κωνσταντίνος Σπυρίδης
• «Επί της Γεωργίας υφυπουργός» : Αχιλλέας Παπαδάτος
• «Επί της Υγιεινής υπουργός» : Ελευθέριος Βενιζέλος
• «Επί της Υγιεινής υφυπουργός»: Αντώνιος Χρηστομάνος

- αντικαταστάθηκε στις 14 Αυγούστου από τον Αλέξανδρο Παππά

• «Επί της Προνοίας και Αντιλήψεως υπουργός»: Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης
• «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Θεμιστοκλής Σοφούλης
• «Επί των Στρατιωτικών υφυπουργός» : Θεόδωρος Μανέτας

- αντικαταστάθηκε στις 24 Ιουλίου 1929, προσωρινά, από τον Βύρωνα Καραπαναγιώτη

• «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Δημήτριος Νότη Μπότσαρης
• «Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου»: Ελευθέριος Βενιζέλος

• «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Κρήτης» : Γεώργιος Κατεχάκης
• «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θεσσαλονίκης» : Ιωάννης Κανναβός
• «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης» : Γεώργιος Κακουλίδης
• «Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Ηπείρου» : Αχιλλέας Καλεύρας