Ελεύθερη Γαλλία
Την ονομασία Ελεύθερη Γαλλία έφερε το αντιστασιακό κίνημα που δημιούργησε ο Γάλλος στρατηγός Ντε Γκωλ το 1940 κατά τον Β' Π.Π., απορρίπτοντας την εκεχειρία - ανακωχή που είχε συνομολογήσει ο Φ.
Πεταίν, θέτοντας ως στόχο την απελευθέρωση της Γαλλίας από τους Γερμανούς κατακτητές και τους εγκάθετους αυτών. Συγκεκριμένα στις 18 Ιουνίου του 1940 με ραδιοφωνικό του μήνυμα που μεταδόθηκε από το BBC του Λονδίνου, όπου είχε καταφύγει κάλεσε τους Γάλλους σε εθνική αντίσταση.
| La France Libre Ελεύθερη Γαλλία | ||||||
| Εξόριστη και αναγνωρισμένη από τους Συμμάχους νόμιμη γαλλική κυβέρνηση | ||||||
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
| Πρωτεύουσα | Λονδίνο, Μπραζαβίλ (1940-1942), Αλγέρι (1942-1944) | |||||
| Γλώσσες | Γαλλικά | |||||
| Πολίτευμα | Εξόριστη γαλλική κυβέρνηση | |||||
| Ηγέτης | Σαρλ ντε Γκωλ | |||||
| Ιστορία | ||||||
| - | Διακήρυξη του Ντε Γκωλ | 18 Ιουνίου 1940 | ||||
| - | Απελευθέρωση της Γαλλίας | Καλοκαίρι 1944 | ||||
.svg)
Οι Γάλλοι παρά την ιστορική εκείνη έκκληση δεν ανταποκρίθηκαν αμέσως, εκτός πολύ ελαχίστων έναντι του συνολικού πληθυσμού, μόλις περίπου 3.000, άρχισαν όμως να συσπειρώνονται από το 1943 και μετά όταν πλέον φάνηκαν οι πρώτες ελπίδες νίκης των Άγγλων, δημιουργώντας σιγά - σιγά μεγάλες ένοπλες αντιστασιακές μονάδες κατά ξηρά, θάλασσα και αέρα, κυρίως όμως από εκείνες των αποικιών, όπως η λεγεώνα των Ξένων.
Τον Σεπτέμβριο του 1940 μετατράπηκε σε εξόριστη κυβέρνηση και απέκτησε κρατική υπόσταση, όταν οι γαλλικές αποικίες της κεντρικής Αφρικής συντάχθηκαν με την Ελεύθερη Γαλλία.
Τον Νοέμβριο του 1942, οι Βρετανοί κατέλαβαν τη Μαδαγασκάρη και τη Συρία από τις δυνάμεις του Άξονα και τις παρέδωσαν στη διοίκηση της Ελεύθερης Γαλλίας. Την ίδια περίοδο, μετά την επιτυχή έκβαση της Επιχείρησης Πυρσός, ολόκληρες οι αποικίες της Γαλλίας στην Αφρική απελευθερώθηκαν και παραδόθηκαν στον Ντε Γκωλ.
Σημαία του κινήματος ήταν η γαλλική σημαία όπου στη μεσαία (κάθετη) λωρίδα φερόταν ο ερυθρός, ή χρυσός, σταυρός της Λορένης, ως ενάντιο σύμβολο προς τη σβάστικα, που φέρεται να επιλέχθηκε από τον ίδιο τον ηγέτη του κινήματος. Το σύμβολο του κινήματος ήταν επίσης ο ερυθρός σταυρός της Λορένης.
Το δε καθοδηγητικό κέντρο της Μαχόμενης Γαλλίας βρισκόταν αρχικά στο Λονδίνο, όπου κατέφτασε ο Ντε Γκωλ μετά την πτώση της Γαλλίας. Τον Σεπτέμβριο του 1940 μετά τη μετατροπή του κινήματος σε κράτος, καθοδηγητικό και διοικητικό κέντρο ορίστηκε η Μπραζαβίλ στο Γαλλικό Κονγκό, αλλά παρέμεινε γενικώς στο Λονδίνο, ενώ, μετά την Επιχείρηση Πυρσός, τον Νοέμβριο του 1942 μεταφέρθηκε επίσημα στο Αλγέρι.
Οι δυνάμεις της Ελεύθερης Γαλλίας, καλούμενες ελεύθερες, συμμετείχαν στα θέατρα των επιχειρήσεων στη Βόρεια Αφρική, μαζί με τις αγγλικές και ελληνικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, στην εκστρατεία κατά της Ιταλίας, στην απόβαση της Νορμανδίας καθώς και στην απελευθέρωση της Γαλλίας.
Παραπομπές
Πηγές
- Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια τομ.10ος, σελ.509.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- FFF mάχιμες δυνάμεις
- Γαλλία-Libre.net (Ίδρυμα Ελεύθερων γαλλικών δυνάμεων)
- Βιβλιοραφία σχετικά με 1η Μεραρχία Ελ. Δυν.
- Σημαίες και διακριτικά της Ελεύθερης Γαλλίας
- Η πραγματικά καλύτερη μέρα της Γαλλίας
- Σύνθεση και διάταξη των Ελεύθερων γαλλικών δυνάμεων στη μάχη
- Ο Β' Π.Π. από γαλλικής σκοπιάς
- [1] Ελεύθεροι Γάλλοι μαυροσκούφηδες
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Ελεύθερη Γαλλία, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.