Εθνική Αλληλεγγύη

Η απόφαση για την ίδρυση της οργάνωσης έγινε από τους Παντελή Καραγκίτση, Λευτέρη Αποστόλου και Αριστοτέλη Μπούρα, ο οποίος είχε δραπετεύσει από τον τόπο που είχε εξοριστεί από το προπολεμικό Καθεστώς Μεταξά. Έτσι η Εθνική Αλληλεγγύη ιδρύθηκε στις 28 Μαΐου 1941, μόλις ένα μήνα μετά από την εκκίνηση της Κατοχής, σε ένα πάρκο πίσω από το νοσοκομείο Σωτηρία. Ως εκ τούτου, υπήρξε η πρώτη πανεθνική αντιστασιακή ομάδα που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Τα ιδρυτικά μέλη ήταν οι: Κλέων Παπαλοΐζος, ο οποίος εκλέχθηκε και γραμματέας, Βασίλειος Μαρκεζίνης, Διονυσία Παπαδομιχελάκη, Νίκος Δρέσιος, Γεώργιος Βασιλόπουλος και Σπύρος Αντύπας.

Η οργάνωση συμμετείχε ως ιδρυτικό κόμμα στη δημιουργία του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, το Σεπτέμβριο του 1941 και λειτουργούσε πλέον ως παρακλάδι. Για τον ρόλο που ανέλαβε στη σίτιση των ανθρώπων κατά τη διάρκεια της Κατοχής, έλαβε το παρατσούκλι "η Μητέρα του Αγώνα".

Η Εθνική Αλληλεγγύη, μέσα σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες, ανέλαβε την φροντίδα των διωκόμενων κομμουνιστών, την νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την εκπαίδευση, τους παιδικούς σταθμούς, τη σίτιση των απόρων, τη φροντίδα για τους αστέγους και τους πυροπαθείς, τον τομέα της ψυχαγωγίας και του εκπολιτισμού. Η συμμετοχή των γυναικών σε όλα αυτά ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Συνέβαλλαν υλικά, πρακτικά και ηθικά. Βοήθησαν στο να αναπτυχθεί η αλληλεγγύη ανάμεσα στον αντιστεκόμενο λαό.

• Χάγκεν Φλάισερ (1995). Στέμμα και Σβάστικα. Η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης 1941-44, Τόμος Β'. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση. ISBN 960-02-1079-9. 
• "Οι αντιστασιακές οργανώσεις φύτρωναν σαν μανιτάρια" Αρχειοθετήθηκε 2007-12-23 στο Wayback Machine. άρθρο στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 8.4.2006