Η Σουζάνα Αντωνακάκη (γενν.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
1935) είναι αρχιτέκτονας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών και διετέλεσε πρόεδρος του τμήματος Αρχιτεκτόνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου, ιδρυτικό μέλος του αρχιτεκτονικού γραφείου Α66 και Β66, αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής και μέλος της Εθνικής Γραμματείας της UIA.
Σουζάνα Αντωνακάκη | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Σουζάνα Αντωνακάκη (Ελληνικά) |
Γέννηση | 26 Ιουνίου 1935 Αθήνα |
Θάνατος | 5 Ιουλίου 2020 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Σπουδές | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1954–1959) |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αρχιτέκτονας |
Αξιοσημείωτο έργο | Αρχαιολογικό Μουσείο Χίου |
Η Σουζάνα Κολοκυθά-Αντωνακάκη γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1935 στην Αθήνα και σπούδασε στην Αρχιτεκτονική σχολή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου από το 1954 έως το 1959. Από τότε συνεργάστηκε με τον σύντροφό της Δημήτρη Αντωνακάκη, αναλαμβάνοντας μαζί του τα περισσότερα από τα έργα της.
Ήταν μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ), 1971-1972 και πρόεδρος του τμήματος Αρχιτεκτόνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου (1982-84). Ιδρυτικό μέλος του αρχιτεκτονικού γραφείου Α66 (1987) και του Β66 (1991). Αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής (Academie d' Architecture), 1995. Ήταν μέλος της Εθνικής Γραμματείας της UIA. Συμμετείχε σε συνέδρια και συναντήσεις (Κάιρο, Λευκωσία, Μπράιτον, Παρίσι, Βερολίνο, Μόντρεαλ, Σικάγο). Guest Lecturer και ήταν μέλος, μετά από πρόσκληση του καθηγητή Herman Hertzberger, της διδακτικής ομάδας του International Design Seminar 1987 στην Αρχιτεκτονική Σχολή του TU Delft και το 1988 στο Split. Μέλος της Εθνικής Γραμματείας και της Κριτικής Επιτροπής του Europan 1989.
Εργα και κείμενά της έχουν καταχωρηθεί στο International Archive of Women in Architecture (iawa) VP & SU Virginia.
Η Σουζάνα Αντωνακάκη προέρχεται από μια γενιά αρχιτεκτόνων που ήταν μάρτυρες των σημαντικών έργων του Άρη Κωνσταντινίδη και παρακολούθησε μαθήματα από τον μαθητή και φίλο του Ludwig Mies van der Rohe James Speyer. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στα έργα της, ιδίως τα πρώτα, φαίνεται αρκετά καθαρά η επιρροή των δύο αυτών μεγάλων αρχιτεκτόνων.
Το έργο της, σε συνεργασία πάντα με τον σύντροφό της Δημήτρη Αντωνακάκη, αποτελεί ένα συγκερασμό ελληνικού και ξένου μοντερνισμού, παράδοσης και νεωτερικότητας. Μεγάλη σημασία στα έργα της έχουν οι έννοιες και τα εργαλεία του κάναβου και της πορείας-μονοπατιού όπως σημειώθηκε από τους Αλέξανδρο Τζώνη και Liane Lefaivre το 1981, όταν συνέδεσαν την αρχιτεκτονική της με το ρεύμα του κριτικού τοπικισμού. Τον κάναβο χρησιμοποιεί τόσο στα κατασκευαστικά στοιχεία ενός κτιρίου, υποστυλώματα, δοκάρια, όσο και στην οργάνωση λειτουργικών ζωνών, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως υποτάσσει όλο το κτίσμα σε αυτόν. Το μονοπάτι από την άλλη χρησιμοποιείται και αυτό ως μέσο οργάνωσης των λειτουργιών, όχι όμως με την στενή έννοια του διαδρόμου που συνδέει δύο γειτονικούς χώρους, αλλά ως στοιχείο πολιτισμικό που μεταφέρεται από τις συνδέσεις των πόλεων σε μικρογραφία μέσα στον μικρόκοσμο του εκάστοτε συγκροτήματος, σπιτιού ή διαμερίσματος. Τα δύο αυτά βασικά στοιχεία συνδυάζονται αρμονικά, διαμορφώνοντας μια σαφή αρχιτεκτονική γλώσσα με στοιχεία παράδοσης και μνήμης.
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Σουζάνα Αντωνακάκη, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.