Ρέουτοφ: πόλη στην περιφέρεια Μόσχας της Ρωσίας

Το Ρέουτοφ (ρωσικά: Ре́утов‎‎) είναι πόλη στην Περιφέρεια Μόσχας της Ρωσίας. Βρίσκεται ανατολικά της Μόσχας. Στην απογραφή του 2010 είχε πληθυσμό 87.314 κατοίκων, σημαντικά αυξημένος σε σύγκριση με την απογραφή του 2002 όπου είχε 76.805 κατοίκους. Το 1989 είχε 68.326 κατοίκους και το 1970 είχε 50.200 κατοίκους.

Ρέουτοφ
Σημαία Έμβλημα
Ρέουτοφ
Χώρα	Ρωσία
Διοικητική υπαγωγή	Reutov Urban Okrug
Γεωγραφική υπαγωγή	Πεδιάδα της Ανατολικής Ευρώπης και Meshchera Lowlands
Ίδρυση	1492
Διοίκηση
• Δήμαρχος	Stanislav Anatolyevich Katorov (από 2017)
Έκταση	9 km²
Υψόμετρο	166 μέτρα
Ταχ. κωδ.	143960–143969
Τηλ. κωδ.	495 και 498
Ζώνη ώρας	ώρα Μόσχας UTC+03:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ακριβής ημερομηνία ίδρυσης του Ρέουτοφ είναι άγνωστη, ωστόσο οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι ιδρύθηκε μεταξύ του 1492 και του 1495. Τον 17ο-18ο αιώνα, το χωριό Ρεούτοβο ανήκε στις δυναστείες του Πρίγκιπα Τουρένιν και του Πρίγκιπα Βασιλείου Ντολγκορούκοφ. Στις αρχές του 18ου αιώνα, το Ρεούτοβο έγινε χωριό. Το βιβλίο της απογραφής του 1709 περιέχει πληροφορίες για το χωριό Ρεούτοβο, το οποίο ανήκει στον πρίγκιπα Ντολγκορούκοφ.

Το 1787, το χωριό αποκτήθηκε από τον Πρίγκιπα Ν. Ι. Μάσλοφ. Στην εποχή του το Ρεούτοβο έγινε πολυτελές κτήμα. Στις αρχές του 19ου αιώνα ο Πρίγκιπας Μάσλοφ πτώχευσε και το χωριό έγινε ιδιοκτησία του αντισυνταγματάρχη Α. Μ. Ποχβίστνιεφ, ο οποίος έχτισε ένα κλωστήριο το 1824. Το νήμα του εργοστασίου ήταν μεταξύ των καλύτερων στη Ρωσία και κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στην πανρωσική επίδειξη το 1831. Λίγο μετά από αυτό ο Ποχβίστνιεφ πούλησε τη γη και τον μύλο.

Το 1843, η γη και το εργοστάσιο βαμβακιού αγοράστηκε από τον μοσχοβίτη έμπορο Σ. Α. Μαζούριν. Έχτισε ένα εργοστάσιο τούβλων, κοιτώνες και αναδιοργάνωσε τον μύλο βαμβακιού χτίζοντας σταδιακά ένα βιομηχανικό κέντρο.

Από το 1955, στο Ρέουτοφ εδρεύει η ΝΠΟ Μασινοστροένιγια, πρώην γνωστή ως 52ο Γραφείο Πειραματικού Σχεδιασμού της ΕΣΣΔ, όπου αναπτύσσονταο διάφοροι ρομποτικοί και επανδρωμένοι διαστημικοί δορυφόροι, διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι, πύραυλοι κρουζ. Πρώην διευθυντής ήταν ο Βλαντιμίρ Τσελομέι.

Η πόλη χωρίζεται από τη Μόσχα με τον περιφερειακό αυτοκινητόδρομο Μόσχας, καθώς και τον αυτοκινητόδρομο Νοσοβιχίνσκογιε. Έχει καθεστώς επιστημονικής πόλης (ναουκογκράντ) και γιορτάζει την επέτειό της το τελευταίο Σάββατο του Σεπτεμβρίου.

Εντός του πλαισίου των διοικητικών διαιρέσεων, υπάγεται στην πόλη υπό περιφερειακή δικαιοδοσία του Ρέουτοφ—έχοντας καθεστώς επαρχίας. Ως δημοτική διαίρεση, το Ρέουτοφ υπάγεται στον αστικό θύλακα του Ρέουτοφ.

Λεωφορεία και διαδρομές ταξί

Σε αντίθεση με άλλες πόλεις και κωμοπόλεις της περιφέρειας Μόσχας, οι δημόσιες μεταφορές εξυπηρετούνται πλήρως από τη Μοσγκοστράνς (κρατική ενιαία επιχείριηση "αστικές μεταφορές Μόσχας"), αλλά πάντα χωρίς προαστιακό ναύλο. Το μόνο λεωφορείο 28 ξεκινά το δρομολόγιο από τη Μπαλασίχα. Οι λεωφορειακές συνδέσεις του Ρέουτοφ περιλαμβάνουν:

• Προς τα δυτικά: σταθμός του μετρού Νοβογκιρέγιεβο
• Προς το νότο: με τις επαρχίες Νοβοκόσινο, Κόσινο, Λιούμπερτσι, και τον σιδηρόδρομο Καζάνσκι.
• Προς τα βόρεια: σταθμός του μετρό Περβομαΐσκι (σημαίνει "της πρώτης Μαΐου")

Σιδηροδρομικές μεταφορές και σύνδεση με σταθμούς του μετρό

Σιδηροδρομικές συνδέσεις: Ρεούτοβο, 5 στάσεις (περίπου 20 λεπτά) από τον προαστιακό (ελεκτρίτσκα) από τον σιδηροδρομικό τερματικό σταθμό της Μόσχας "Κούρσκι".

Σταθμοί μετρό: Νοβοκόσινο. Περίπου 7 σταθμοί από το κέντρο της πόλης της Μόσχας.

Το Ρέουτοφ είναι αδελφοποιημένο με τις παρακάτω πόλεις:

•   Μάνσφιλντ, Ηνωμένο Βασίλειο
•   Νιέσβιζ, Λευκορωσία