Πιτσούντα: πόλη στη Γεωργία

Η Πιτσούντα (γεωργιανά : ბიჭვინთა, αμπχαζιανά : Пиҵунда, ρωσικά: Пицунда, αρχ.ελληνικά: Πιτυοῦς, τοπική προφορά (βοήθεια·πολυμέσα), ΔΦΑ: /bitʃʼvintʰɑ/) είναι κωμόπολη στην επαρχία Γκαγκρά της Αμπχαζίας (αποσχισθείσα περιοχή της Γεωργίας), στις βορειοανατολικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας και στους πρόποδες του Καυκάσου. Ο πληθυσμός της είναι 7.000 άτομα σύμφωνα με την απογραφή του 2008.

Πιτσούντα
Πιτσούντα
Χώρα	Γεωργία και Autonomous Republic of Abkhazia
Διοικητική υπαγωγή	Gagra Municipality
Πληθυσμός	4.107 (2019)
Ζώνη ώρας	UTC+03:00
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Αρχαιότητα

Η αρχική ονομασία της πόλης ήταν Πιτυούς και ήταν ελληνική αποικία των Μιλησίων κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., λειτουργώντας ως εμπορικός σταθμός στις ακτές του βασιλείου της Λαζικής. Κατά τον γεωγράφο Αρτεμίδωρο τον Εφέσιο (1ος αιώνας π.Χ.) ο οποίος αναφέρεται σε αυτήν ως Μεγίστη Πιτυούς, η πόλη βρισκόταν βορείως της Διοσκουριάδος, έτερης ελληνικής αποικίας στην περιοχή, σε απόσταση 360 σταδίων, ενώ κατά τις αναφορές του Αρριανού (2ος αιώνας μ.Χ.) σε απόσταση 350. Η πραγματική απόσταση ωστόσο ήταν περισσότερο κοντά στα 400 στάδια. Αναφορά στην πόλη υπήρξε επίσης και από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο (1ος αιώνας μ.Χ.) ο οποίος την περιέγραψε ως την πλουσιότερη πόλη (oppidum opulentissimum). Ωστόσο κατά το διάστημα μεταξύ 1ου αιώνα π.Χ. και μ.Χ., η πόλη είχε καταστραφεί από την τοπική σαρματική φυλή των Ηνιόχων, και οι μετέπειτα αναφορές για την πόλη είναι περιορισμένες καθώς ο Αρριανός την περιγράφει ως απλό αγκυροβόλιο για στάθμευση πλοίων ενώ ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (2ος αιώνας μ.Χ.) δεν την αναφέρει καθόλου.

Κατά τα γραπτά του ιστορικού Ζώσιμου (6ος αιώνας) η πόλη ξανακτίστηκε αργότερα από τους Ρωμαίους, και διέθετε πολύ ισχυρά αμυντικά τείχη και μεγάλο λιμάνι. Αποτελούσε την έδρα της XV λεγεώνας, και τα τείχη αργότερα ενισχύθηκαν με δεύτερη γραμμή άμυνας κατά τα μέσα του 3ου αιώνα.Η πόλη δέχτηκε την επίθεση των Γότθων σε συμμαχία με τους Βορανούς το 255 οι οποίοι είχαν προηγουμένως καταφέρει να αποκτήσουν τα πλοία του στόλου του βασιλείου του Βοσπόρου. Η ρωμαϊκή φρουρά κατάφερε να αποκρούσει την επίθεση υπό την ηγεσία του Σουκεσσιανού, ωστόσο οι επιτιθέμενοι επέστρεψαν το επόμενο έτος, κατέκτησαν την πόλη, και συνέχισαν την πορεία τους νοτιότερα αλώνοντας την Τραπεζούντα στα βόρεια παράλια της Μικράς Ασίας.

Η πόλη ανοικοδομήθηκε μετέπειτα, και κατά την παράδοση υπήρξε ο τόπος θανάτου του Ιωάννη του Χρυσοστόμου κατά την διάρκεια που βρισκόταν σε αιχμαλωσία, ωστόσο η μαρτυρία αυτή αμφισβητείται από νεότερες μελέτες. Κατά την περίοδο του Ιουστινιανού (6ος αιώνας) η πόλη θεωρούνταν περισσότερο φρούριο παρά πόλη.

Μεσαίωνας

Η περιοχή πέρασε στον έλεγχο των Αβασγών (σύγχρονοι Αμπχάζιοι) και εξελίχθηκε σε ένα από τα κύρια πολιτικά και θρησκευτικά κέντρα της Λαζικής. Ήταν έδρα χριστιανικής επισκοπής ήδη από τον 4ο αιώνα, ενώ στην περιοχή ιδρύθηκε αρχιεπισκοπή το 541, και κατά τα τέλη του 10ου αιώνα ο βασιλιάς Μπαγκράτ Γ´ της Γεωργίας έκτισε τον καθεδρικό ναό της Πιτσούντας. Παράλληλα η πόλη αποτέλεσε την έδρα της αυτοκέφαλης γεωργιανής ορθόδοξης εκκλησίας στην Αμπχαζία, έως τα τέλη του 16ου αιώνα όταν η Αμπχαζία τέθηκε υπό τον έλεγχο των Οθωμανών μαζί με την Γεωργία υπό το βιλαέτι της Τραπεζούντας.

Κατά τα τέλη του 13ου αιώνα αποτέλεσε για μικρό χρονικό διάστημα αποικία των Γενοβέζων, γνωστή ως Πεζόντα (Pezonda).

Νεότερη εποχή

Κατα τα μέσα του 20ού αιώνα, η Πιτσούντα αποτελούσε την αγαπημένη εξοχική κατοικία του Νικίτα Χρουστσόφ, Γενικού Γραμματέα της ΕΣΣΔ.

Στις 7 Φεβρουαρίου του 2007, ο οικισμός έλαβε επίσημα τον προσδιορισμό της πόλης σύμφωνα με τις διοικητικές ρυθμίσεις της Αμπχαζίας, με προσπάθεια να αναπτυχθεί περαιτέρω ως τουριστικό θέρετρο.

•  
  Παραλία της πόλης κατά τους θερινούς μήνες
•  
  Βυζαντινή εκκλησία του 6ου αιώνα, σε αναπαράσταση του 19ου
•  
  Ο καθεδρικός ναός της πόλης
•  
  Γλυπτική σύνθεση σε πάρκο της πόλης
•  
  Άποψη παλιού πέτρινου τείχους

• (Αγγλικά) Επίσημος ιστότοπος