Παναγιώτης Πικραμμένος: πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας

Παναγιώτης Πικραμμένος
Ο Παναγιώτης Πικραμμένος κατά την ορκομωσία του ως Πρωθυπουργού, 16 Μαΐου 2012
Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας Υπηρεσιακός
Περίοδος 16 Μαΐου 2012 – 20 Ιουνίου 2012
Πρόεδρος	Κάρολος Παπούλιας
Προκάτοχος	Λουκάς Παπαδήμος
Διάδοχος	Αντώνης Σαμαράς
Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας
Περίοδος 10 Ιουλίου 2019 – 26 Μαΐου 2023
Πρωθυπουργός	Κυριάκος Μητσοτάκης
Προκάτοχος	Γιάννης Δραγασάκης
Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας
Περίοδος 2 Ιουλίου 2009 – 16 Μαΐου 2012
Προκάτοχος	Γεώργιος Παναγιωτόπουλος
Διάδοχος	Κώστας Μενουδάκος
Βουλευτής της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος 7 Ιουλίου 2019 – 22 Απριλίου 2023
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	26 Ιουλίου 1945 (1945-07-26) (78 ετών), Αθήνα, Ελλάδα
Υπηκοότητα	Ελλάδα
Πολιτικό κόμμα	Νέα Δημοκρατία
Σύζυγος	Αθηνά Νούτσου-Πικραμμένου
Παιδιά	1
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο Παντεόν-Ασσάς
Επάγγελμα	Δικαστικός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Προηγουμένως υπήρξε πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (2009 - 2012), ενώ αργότερα εξελέγη βουλευτής επικρατείας με τη Νέα Δημοκρατία και διετέλεσε Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ελλάδας από το 2019 έως το 2023.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι γιος του Όθωνα Πικραμμένου, ιδιοκτήτη της «Εταιρίας Ελληνικού και Ξένου Τύπου», με καταγωγή από την Πάτρα. Από την πλευρά του πατέρα είναι εγγονός του Τάκη Πικραμμένου, ιδρυτή της εταιρείας, ενώ από την πλευρά της μητέρας του κατάγεται από τις οικογένειες Γερούση και Χαιρέτη.

Αποφοίτησε το 1963, από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και σπούδασε νομική στη Νομική Σχολή Αθηνών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με θέμα το Δημόσιο Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Παντεόν-Ασσάς.

Ακολούθησε σταδιοδρομία στο δικαστικό σώμα διορισθείς στις 5 Ιουνίου 1976 εισηγητής του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το 1978, προήχθη σε πρωτοδίκη, το 1981 σε πάρεδρο, το 1993 σε σύμβουλο και το 2007 σε Αντιπρόεδρο, υπαγόμενος στο Ε΄ τμήμα του ΣτΕ.

Το 2010 επελέγη για την προεδρία του Συμβουλίου της Επικρατείας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Μάιο του 2012, οπότε και έλαβε εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης ως πρωθυπουργός της Ελλάδας σύμφωνα με το άρθρο 37 του Συντάγματος.

Την περίοδο 2005 - 2010, διετέλεσε γενικός διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δικαστών. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, ενώ την περίοδο 1992 - 1993 εργάστηκε στο νομικό γραφείο του πρωθυπουργού.

Ως δικαστικός έχει εκδώσει σημαντικές αποφάσεις. Έκρινε αντισυνταγματική την προσωποκράτηση για χρέη, ενώ ήταν εισηγητής στην υπόθεση του δασικού νόμου (2003) και στην υπόθεση του Μουσείου της Ακρόπολης.

Στις 16 Μαΐου 2012, έλαβε εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια την εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας ορκίστηκε πρωθυπουργός, ενώ τα υπόλοιπα δεκαέξι μέλη της κυβέρνησής του ορκίστηκαν ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο, στις 17 Μαΐου 2012.

Στις 9 Ιουνίου 2012, παραιτήθηκε από τη λήψη των μηνιαίων αποδοχών του ως πρωθυπουργός έως και την λήξη της θητείας του στις 17 Ιουνίου 2012.

Στις 19 Ιουνίου του 2019, ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του στις επικείμενες εθνικές εκλογές, με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ορίστηκε πρώτος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Στις 9 Ιουλίου 2019, μετά από πρόταση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ανέλαβε καθήκοντα αντιπροέδρου της κυβέρνησης της Ελλάδας, θέση που διατήρησε καθ' όλη τη διάρκεια της Α΄ κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη (2019-2023). Τον Απρίλιο του 2023 δήλωσε πως δεν θα συμμετείχε στις επικείμενες εκλογές, αλλά παρ' όλα αυτά δεν είχε πρόθεση να εγκαταλείψει την πολιτική.