Ο Βιολιστής Στη Στέγη: Μιούζικαλ του 1964

Βασίζεται στον Τέβιε και οι Θυγατέρες του (ή Τέβιε ο γαλατάς) και σε άλλες ιστορίες του Σόλεμ Άλειχεμ . Η ιστορία επικεντρώνεται στον Τέβιε , ένα γαλατά στο χωριό Ανατέβκα, ο οποίος προσπαθεί να διατηρήσει τις εβραϊκές θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις του, καθώς εξωτερικές επιρροές εισέρχονται στην ζωή της οικογένειάς του. Πρέπει να αντιμετωπίσει τις αποφασιστικές ενέργειες των τριών μεγαλύτερων κορών του που επιθυμούν να παντρευτούν από αγάπη. Οι επιλογές των συζύγων τους είναι διαδοχικά λιγότερο ευχάριστες για τον Τέβιε. Ένα διάταγμα του τσάρου διώχνει τελικά τους Εβραίους από το χωριό τους.

Η αρχική παραγωγή της παράστασης στο Μπρόντγουεϊ, η οποία ανέβηκε το 1964, ήταν το πρώτο μουσικό θέατρο στην ιστορία που ξεπέρασε τις 3.000 παραστάσεις. Ο «Βιολιστής στη Στέγη» κατείχε το ρεκόρ του μακροβιότερου μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ για σχεδόν 10 χρόνια έως ότου το Grease ξεπέρασε το ρεκόρ του. Η παραγωγή ήταν εξαιρετικά κερδοφόρα και γνώρισε μεγάλη κριτική επιτυχία. Βραβεύτηκε με εννέα βραβεία Τόνυ, μεταξύ των οποίων γιά το καλύτερο μιούζικαλ, μουσική, σενάριο, σκηνοθεσία και χορογραφία. Το ακολούθησαν πέντε αναβιώσεις στο Μπρόντγουεϊ και μια άκρως επιτυχημένη κινηματογραφική μεταφορά του 1971 και γνώρισε πολυετή διεθνή επιτυχία. Είναι ως τώρα επίσης μια δημοφιλής επιλογή για σχολικές και κοινοτικές παραγωγές.

Ο «Βιολιστής στη Στέγη» βασίζεται στο Τέβιε (ή Τέβιε ο γαλατάς) και οι Θυγατέρες του, μια σειρά ιστοριών του Σόλεμ Άλειχεμ που έγραψε στα Γίντις μεταξύ 1894 και 1914 γυρω απο την ζωή των Εβραίων σε ένα χωριό στην περιοχή της Αυτοκρατορικής Ρωσίας, όπου οι Εβραίοι ήταν υποχρεωμένοι να ζούνε περιορισμένοι, στις αρχες του 20ου αιώνα. Οι ιστορίες βασίζονται στα νεανικά χρόνια του ίδιου του Άλειχεμ κοντά στο σύγχρονο Κίεβο (αναφερόμενο ως Γιεχούπετζ). Είναι επίσης επηρεασμένο από το Life is with People, των Μαρκ Ζμπορόφσκι και Ελίζαμπεθ Χέρτζογκ. Ο Άλειχεμ έγραψε μια θεατρική προσαρμογή των ιστοριών που έμεινε ημιτελής λόγω του θανάτου του, αλλά η οποία ανέβηκε στα Γίντις το 1919 από το Γίντις Θέατρο Τέχνης και έγινε ταινία τη δεκαετία του 1930. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ένα μιούζικαλ βασισμένο στις ιστορίες με τίτλο Τέβιε και οι Θυγατέρες του ανέβηκε εκτός Μπρόντγουεϊ από τον Άρνολντ Περλ. Ο Ρότζερς και ο Χάμερσταϊν και στη συνέχεια ο Μάικ Τοντ σκέφτηκαν για λίγο να ανεβάσουν αυτό το μιούζικαλ στο Broadway αλλά εγκατέλειψαν την ιδέα.

Το τραγούδι "Sunrise, Sunset" παίζεται συχνά σε γαμήλιες γιορτές, και το 2011 ο Σέλτον Χάρνικ έγραψε δύο παραλαγές του τραγουδιού, κατάλληλες για γάμους ομοφυλόφιλων, με μικρές λεκτικές αλλαγές. Για παράδειγμα, για τα ζευγάρια αντρών, οι αλλαγές περιλαμβάνουν «Πότε έγιναν τόσο όμορφοι».

Το 2015 δημιουργήθηκε στα νοτιοδυτικά του Κιέβου ένας καταυλισμός εκτοπισμένων με το όνομα Ανατέβκα από τον Ραβίνο του κινήματος Chabad Μοσέ Αζμάν για να στεγάσει τους Εβραίους που διέφυγαν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2014 .