Ο Άνθρωπος Που Ήξερε Πολλά: Ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ

Ένα ζευγάρι Άγγλων τουριστών ταξιδεύει στην Ελβετία με τη μικρή τους κόρη. Μπροστά τους δολοφονείται ένας Γάλλος κατάσκοπος και πριν ξεψυχήσει εκμυστηρεύεται στον σύζυγο ένα σχέδιο δολοφονίας ενός ξένου διπλωμάτη κατά τη διάρκεια ταξιδιού του στο Λονδίνο. Η οικογένεια επιστρέφει στο Λονδίνο υπό την απειλή των κατασκόπων που σχεδιάζουν τη δολοφονία. Εκεί τους απαγάγουν την κόρη τους προκειμένου να μην αποκαλύψουν στην αστυνομία τα σχέδιά τους. Στην προσπάθειά τους να αναζητήσουν τους απαγωγείς εντοπίζουν το κρησφύγετό τους σε μια εκκλησία. Η σύζυγος τρέχει στο Άλμπερτ Χωλ όπου επρόκειτο να γίνει η απόπειρα δολοφονίας. Η κραυγή της αποτρέπει την τελευταία στιγμή τη δολοφονία στη διάρκεια μιας συναυλίας. Η δολοφονία θα γινόταν κατά τη διάρκεια μιας καντάτας τη στιγμή ακριβώς που θα έπαιζαν για μόνη φορά τα κύμβαλα. Μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών η γυναίκα σκοτώνει τον δολοφόνο. Η αστυνομία πολιορκεί το κρησφύγετο των απαγωγέων και απελευθερώνει το κοριτσάκι.

Η επιλογή της έναρξης της ταινίας στο Σαιν Μόριτς οφείλεται στην περίοδο που ο σκηνοθέτης με τη σύζυγό του πέρασαν μήνα του μέλιτος.

Ως προς το τελικό μέρος της ταινίας, την πολιορκία του κρησφύγετου των απαγωγέων, βασίζεται σε ένα αληθινό γεγονός που συνέβη το 1910,γνωστό ως ‘’πολιορκία της οδού Σίντνεϊ’’: Ρώσοι αναρχικοί είχαν οχυρωθεί σε ένα σπίτι και η αστυνομία με την βοήθεια του στρατού και του πυροβολικού, το πολιόρκησε. Παρών ήταν και ο Ουίστον Τσώρτσιλ ως αρχηγός της αστυνομίας.

Η Βρετανική λογοκρισία ήταν αντίθετη στην παρουσίαση της αστυνομίας ως ένοπλης, διότι η αγγλική αστυνομία δεν είναι ένοπλη. Αλλά κι αυτό καθ΄αυτό το επεισόδιο της ταινίας προκαλούσε ενστάσεις αφού αποτελούσε μελανή σελίδα της αστυνομίας. Τελικά η λογοκρισία δέχθηκε να εμφανίζονται οι αστυνομικοί με όπλα αρκεί να εμφανίζονταν πως ήταν παλιά κι από μαγαζί με αντίκες.

Η ταινία αυτή όχι τόσο άρτια σκηνοθετικά φέρει πρώιμα τα χιτσκοκικά σκηνοθετικά χαρακτηριστικά: η εμπλοκή σε μια απρόσμενη και θανάσιμη απειλητική κατάσταση των βασικών ηρώων, η απαγορευμένη γνώση, ο υποβλητικός χώρος του θεάτρου.

Η ταινία γυρίστηκε σε δεύτερη εκδοχή το 1956 με τίτλο Ο Άνθρωπος που Γνώριζε Πολλά. Η εμπορική επιτυχία της πρώτης έκδοσης ήταν το κίνητρο να γυρίσει ξανά την ταινία. Η καίρια διαφορά ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη, είναι πως στην αγγλική βερσιόν του 1934 ο σύζυγος παραμένει φυλακισμένος και η ηρωίδα βρίσκεται μόνη στο Άλμπερτ Χωλ μέχρι το τέλος. Άλλες διαφορές ανάμεσα στην πρώτη και στην δεύτερη εκδοχή είναι: η δεύτερη ξεκινά από το Μαρόκο, ενώ στο τέλος της δεν υπάρχει η σύγκρουση με την αστυνομία, αλλά ο χώρος είναι το κτίριο μιας πρεσβείας. Επίσης στην δεύτερη εκδοχή το ζευγάρι από κοινού θα σπεύσει να σώσει τον πρέσβη στην αίθουσα συναυλιών. Η ταινία έγινε γνωστή για το τραγούδι της Ντόρις Ντέι ‘’Que sera sera’’

• Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ.Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ.Ύψιλον, Αθήνα, 1986, σελ.67-72, 183-188
• Pierre Lherminier, Χίτσκοκ,μτφρ.Γιώργος Σπανός, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985, σελ.30-33, 108-110
• Μπάμπης Ακτσόγλου, Χίτσκοκ, εκδ.Αιγόκερως, Αθήνα, 1985, σελ.29-30,103-105

• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά στην IMDb (Αγγλικά) 
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά στο AllMovie (Αγγλικά) 
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά) 
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά στο Metacritic (Αγγλικά) 
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά στο TCMDB (Αγγλικά) 
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά στο AlloCine (Γαλλικά) 
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά στο Cine.gr (αρχειοθετημένος) 
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου