Το Ορατότης μηδέν είναι έγχρωμη ελληνική κοινωνική και δραματική ταινία, που γυρίστηκε το 1969 και έκανε πρεμιέρα στις 5 Ιανουαρίου 1970.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η σκηνοθεσία και το σενάριο είναι του Νίκου Φώσκολου και η παραγωγή της Φίνος Φιλμ. Πρωταγωνιστούν οι Νίκος Κούρκουλος, Μαίρη Χρονοπούλου και Μάνος Κατράκης.
Ορατότης μηδέν | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Νίκος Φώσκολος |
Παραγωγή | Φίνος Φιλμ |
Σενάριο | Νίκος Φώσκολος |
Πρωταγωνιστές | Νίκος Κούρκουλος, Μαίρη Χρονοπούλου, Μάνος Κατράκης, Σπύρος Καλογήρου, Άγγελος Αντωνόπουλος, Ζώρας Τσάπελης, Γιάννης Αργύρης, Νίκος Γαλανός, Ερρίκος Κονταρίνης, Ρένα Πασχαλίδη και Βαγγέλης Καζάν |
Μουσική | Μίμης Πλέσσας |
Τραγούδι | Στράτος Διονυσίου |
Φωτογραφία | Νίκος Δημόπουλος |
Μοντάζ | Πέτρος Λύκας |
Σκηνογραφία | Μάρκος Ζέρβας |
Πρώτη προβολή | 5 Ιανουαρίου 1970 |
Κυκλοφορία | 15 Μαρτίου 2006 (DVD) |
Διάρκεια | 113΄ |
Προέλευση | Ελλάδα |
Γλώσσα | Ελληνικά |
δεδομένα ( ) |
Μια νύχτα με θύελλα δέκα μποφόρ, το ατμόπλοιο «Χριστίνα» της Ναυτεμπορικής Ρίχτερ βυθίζεται με εικοσιέξι νεκρούς και μοναδικό επιζώντα, τον Άγγελο Κρεούζη (Νίκος Κούρκουλος). Οι ανακρίσεις που ακολουθούν αποδεικνύουν ότι το καράβι διαλύθηκε από έκρηξη στους λέβητες λόγω κακής συντήρησης και ρητής εκβιαστικής εντολής του πλοιοκτήτη στο πλήρωμα να πλεύσουν με αυξημένη ταχύτητα για να κερδίσουν χρόνο. Ο Κρεούζης, ως βασικός μάρτυρας κατηγορίας, με την κατάθεση και τις αποδείξεις του, κερδίζει τη δίκη αποκαθιστώντας την τιμή των νεκρών συναδέλφων του. Με τη λήξη των ανακρίσεων, όμως, το μέλλον του Κρεούζη καταστρέφεται. Καμιά ναυτιλιακή εταιρεία δεν θέλει πλέον να τον προσλάβει. Τότε ο Κρεούζης αποφασίζει να αλλάξει τακτική. Προσλαμβάνεται στην εταιρεία Ρίχτερ και γίνεται υπεύθυνος της νυχτερινής βάρδιας. Κατορθώνει να παντρευτεί την κόρη του ιδιοκτήτη (Μάνος Κατράκης), τη Χριστίνα Ρίχτερ (Μαίρη Χρονοπούλου), κάνοντάς την να τον ερωτευθεί και προάγεται σε γενικό διευθυντή της εταιρείας των ναυπηγείων Ρίχτερ. Η Χριστίνα κάνει προσπάθειες να εντάξει τον Άγγελο στον κοινωνικό της κύκλο και εκείνος εγκαταλείπει όλους τους παλιούς γνωστούς του, ενώ μάταια προσπαθούν να τον μεταπείσουν ο αδελφός του, ο Κωστής (Νίκος Γαλανός), η πρώην κοπέλα του, η Νίκη (Άννα Βαγενά), και ο αδελφός της, ο Γεράσιμος (Βαγγέλης Καζάν). Κάποια στιγμή, όμως, καταλαβαίνει ότι και ο ίδιος είναι ένας από τους υπευθύνους ενός νέου ναυαγίου. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τον θάνατο του Κωστή, κάνουν τον Άγγελο να μετανιώσει και να αναθεωρήσει τον τρόπο ζωής του.
Η ταινία αποτελεί μια κοινωνική κατακραυγή ενάντια στην πλεονεξία των μεγαλοεπιχειρηματιών της μεταπολεμικής Ελλάδας. Το μήνυμα του έργου κορυφώνεται στην απαγγελία του χωρίου της Καινής Διαθήκης «τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ;» (Από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, 16/ΙΣΤ:26).
Επίσης, εμβληματική φράση και σήμα κατατεθέν για τον πρωταγωνιστή Νίκο Κούρκουλο έγινε από την συγκεκριμένη ταινία το "Όχι άλλο κάρβουνο", το οποίο εκφωνεί με οργή και αγανάκτηση δευτερόλεπτα πριν αναφέρει τις καταστροφικές εκρήξεις στο πλοίο, έκφραση η οποία αποτέλεσε λαϊκό ρητό και χρησιμοποιείται συχνά.
Η ταινία πρόκειται για την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της Άννας Βαγενά.
Μια επικίνδυνη σκηνή, όπου ο Άγγελος διασώζεται με τη βοήθεια ενός ελικοπτέρου, γυρίστηκε χωρίς κασκαντέρ, με τον ίδιο τον Νίκο Κούρκουλο. Ο ίδιος είπε για το περιστατικό σε συνέντευξή του, η οποία παρατίθεται στο βιβλίο Ταινίες για φίλημα του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη (2000):
«Είχαν ακροβολιστεί πέντε κάμερες με τηλεφακούς σε σκάφη, γύρω από το μέρος στο οποίο θα έπεφτα. Ο καπετάνιος του λιμενικού που με μετέφερε στον χώρο όπου θα γινόταν το γύρισμα, μου είπε πως είναι επικίνδυνο να πέσω σε εκείνο το σημείο γιατί από εκεί περνούσαν πλοία που πετούσαν φαγητά στη θάλασσα και μαζεύονταν σκυλόψαρα. Εγώ δεν ήμουν κασκαντέρ, ούτε λοκατζής για να κάνω τέτοια σκηνή. Έπεσα λοιπόν στη θάλασσα, ήρθε το ελικόπτερο αλλά η δίνη που δημιουργούσε ο έλικας του στο νερό σου τρύπαγε το πρόσωπο. Κατάφερα να πιαστώ στο σχοινί, με ανέβασε το ελικόπτερο και έγινε το πλάνο. Γυρίσαμε τη σκηνή τρεις φορές».
Το τραγούδι «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» που γράφτηκε για την ταινία από τον Μίμη Πλέσσα σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και ερμηνεύτηκε από τον Στράτο Διονυσίου έγινε ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια του ελληνικού ρεπερτορίου. Ο Στράτος Διονυσίου, άγνωστος μέχρι τότε, έγινε αμέσως αστέρι του τραγουδιού μόνο με την φωνή του, αφού το τραγούδι του ακούγεται μόνο από ένα πικάπ, χωρίς να παρουσιάζεται ο ίδιος στην οθόνη.
Η ταινία είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία τη σεζόν του 1969-1970, κόβοντας 640.720 εισιτήρια, γεγονός που την κατέταξε 2η ανάμεσα σε 99 ταινίες της ίδιας σεζόν. Κυκλοφόρησε και με τη μορφή DVD στις 15 Μαρτίου 2006.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Ορατότης μηδέν, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.