Ξύλινα Πνευστά Της Συμφωνικής Ορχήστρας

Ονομάζονται έτσι όχι απαραίτητα επειδή είναι φτιαγμένα από ξύλο αλλά κυρίως διότι είτε κατασκευάζονταν παραδοσιακά από ξύλο (π.χ. φλάουτο), είτε επειδή ο ήχος τους συγγενεύει με τον ήχο των ξύλινων πνευστών.

Τα ξύλινα πνευστά θεωρούνται από τα παλαιότερα γνωστά μουσικά όργανα. Τα πρώτα ευρήματα, που χρονολογούνται από την παλαιολιθική εποχή (περίπου 20.000 π.Χ.), είναι ορισμένα πρωτόγονα φλάουτα, φτιαγμένα από κούφια κόκκαλα μεγάλων ζώων. Είχαν μία μόνο οπή και παρήγαγαν ένα μοναδικό ήχο (όπως ακριβώς συμβαίνει όταν φυσάμε στο στόμιο ενός μπουκαλιού).

Η συμφωνική ορχήστρα περιλαμβάνει φλάουτα και πίκολο, όμποε και αγγλικό κόρνο, κλαρινέτα και μπάσο κλαρινέτο, φαγκότα και κόντρα φαγκότο. Μερικές φορές συμπεριλαμβάνεται στην ορχήστρα και το σαξόφωνο.

Σε όλα τα πνευστά όργανα, για να παραχθεί ένας ήχος, πρέπει η στήλη του αέρα που περιέχεται μέσα στο σωλήνα του οργάνου να τεθεί σε παλμική κίνηση, να δημιουργηθούν δηλαδή μέσα στο σωλήνα κύματα από αέρα. Αυτά τα κύματα αέρα, στα ξύλινα πνευστά, δημιουργούνται με διαφορετικούς τρόπους.

Τα ξύλινα πνευστά χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:

• Στα πνευστά με απλό επιστόμιο:

1. Φλάουτο (σε διάφορες τονικότητες)
2. Πίκολο

• Στα πνευστά με μονή γλωττίδα:

1. Κλαρινέτο (σε διάφορες τονικότητες)
2. Μπάσο κλαρινέτο
3. Σαξόφωνο (σε διάφορες τονικότητες)

• Στα πνευστά με διπλή γλωττίδα:

1. Όμποε
2. Αγγλικό κόρνο
3. Φαγκότο

Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα μουσικό όργανο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.