Νότια Οσσετία: μη αναγνωρισμένο κράτος στον νότιο Καύκασο

Αν και αυτή η πρώην σοβιετική αυτόνομη περιφέρεια διακήρυξε την ανεξαρτησία της κι έχει έναν ντε φάκτο έλεγχο σε ένα σημαντικό μέρος της περιφέρειας, ο διαχωρισμός της από τη Γεωργία δεν έχει αναγνωριστεί από καμία μεγάλη χώρα, με εξαίρεση τη Ρωσία, τη Νικαράγουα, τη Βενεζουέλα, το Ναουρού και τη Συρία, και θεωρείται τμήμα της χώρας της Γεωργίας. Η Γεωργία δεν αναγνωρίζει τη Νότια Οσσετία ως διαφορετική κρατική οντότητα ή αυτόνομη περιοχή, αλλά αναφέρεται σε αυτήν είτε με το μεσαιωνικό όνομα Σαματσάμπλο, είτε, πιο πρόσφατα, Τσχινβάλι.

Δημοκρατία της Νότιας Οσσετίας Республикӕ Хуссар Ирыстон (οσ.) Республика Южная Осетия (ρωσ.) სამხრეთი ოსეთი (γεω.)
Σημαία Εθνόσημο
Εθνικός ύμνος: Εθνικός ύμνος της Νότιας Οσετίας
Πρωτεύουσα	Τσχινβάλι
Επίσημες γλώσσες	Οσσετικά, Ρώσικα
Πολίτευμα	Ημιπροεδρική δημοκρατία
Πρόεδρος Πρωθυπουργός	Άλαν Γκαγκλόγιεφ Κονσταντίν Τζουσόεφ
Ανεξαρτησία Διακήρυξη Από τη Γεωργία Αναγνώριση	28 Νοεμβρίου 1991 καμία
Πληθυσμός  • Εκτίμηση 2021   • Απογραφή 2015   • Πυκνότητα	56.520 (212η)  53.532   14,5 κατ./τ.χλμ. κατ./km2 (218η)
Νόμισμα	Ρούβλι Ρωσίας, Λάρι Γεωργίας
Ζώνη ώρας	UTC+3

Η Ρωσία αναγνώρισε τη δημοκρατία ως ανεξάρτητη και τη σχετική ανακοίνωση έκανε στις 26 Αυγούστου 2008 ο πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2009 η Βενεζουέλα αναγνώρισε τη Νότια Οσσετία ως ανεξάρτητη.

Η Νότια Οσσετία διεκδικεί την ανεξαρτησία από τη Γεωργία από το 1988. Το 1988 ιδρύθηκε το Αντεμόν Νιχάς, το εθνικό κίνημα της Οσσετίας, και στις 10 Νοεμβρίου του 1989 το Ανώτατο Οσσετικό συμβούλιο ζήτησε από το Ανώτατο Σοβιέτ να αναβαθμιστεί η Οσσετία σε Αυτόνομη Δημοκρατία. Το αίτημα αγνοήθηκε και το Γεωργιανό Σοβιέτ απαγόρευσε με νόμο περαιτέρω ανεξαρτητοποιήσεις. Οι Οσσέτιοι μποϊκόταραν τις εκλογές του 1990 και έκαναν δικές τους εκλογές. Ο τότε πρόεδρος (μέσα στα πλαίσια της Σοβιετικής Ένωσης ακόμα) της Γεωργίας, ο Ζβιάντ Γκαμσαχούρντια, κήρυξε παράνομη την εκλογική διαδικασία της Οσσετίας, με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης (1991). Οι μάχες ξεκίνησαν το 1991, όταν οι Γεωργιανοί επιτέθηκαν και έκαψαν συθέμελα τα Οσσετικά χωριά με αποτέλεσμα 1000 νεκρούς σε πρώτη φάση και 100.000 Οσσέτιους που εγκατέλειψαν την περιοχή. Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι ΗΠΑ αναγνώρισαν τις αποσχιθείσες περιοχές από τη Ρωσία, με τα σύνορα που ίσχυαν πριν της συμφωνίας Μολότοφ-Ρίμπεντροπ το 1939. Η Γεωργία εξαναγκάστηκε σε κατάπαυση πυρός με την Οσσετία, με τη Ρωσία να αποτελεί μέρος της ειρηνευτικής δύναμης, και με εγγυήσεις εκατέρωθεν για μη χρήση βίας.

Η Γεωργία επανειλημμένα έχει καταπατήσει τους όρους της συμφωνίας αυτής, μεταξύ άλλων κατέχοντας παράνομα ακόμα το Αχαλγκόρι. Στις 12 Νοεμβρίου 2006, έγινε ανεπίσημο δημοψήφισμα, που αποφάνθηκε υπέρ της ανεξαρτητοποίησης, με ποσοστό 98,85%. Το θέμα της Νότιας Οσσετίας αλλά και της Αμπχαζίας, άλλης περιοχής που διεκδικεί την απόσχισή της από τη Γεωργία, έγινε αίτιο τριβής στις σχέσεις μεταξύ Γεωργίας και Ρωσίας, καθώς η δεύτερη επέβαλλε κυρώσεις στην πρώτη. Οι κυρώσεις άρθηκαν τον Απρίλιο του 2008, με παράλληλη ωστόσο απόφαση της Ρωσίας για σύσφιξη των σχέσεων με τη Νότια Οσσετία και την Αμπχαζία, που περιελάμβανε μεταξύ άλλων τη χορήγηση ρωσικού διαβατηρίου σε όσους κατοίκους της Νότιας Οσσετίας το επιθυμούσαν. Τον ίδιο καιρό, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ δήλωσε πως η Γεωργία θα μπορούσε να ενταχθεί μελλοντικά στον Οργανισμό, προκαλώντας επιπλέον δυσαρέσκεια στη Μόσχα.

Η Νότια Οσσετία έχει γίνει πολλές φορές περιοχή συγκρούσεων με κύριες την επίθεση της 4ης Ιουλίου που έληξε σχεδόν αμέσως, και της 8ης Αυγούστου όπου εξελίχθηκε σε πόλεμο μεταξύ Γεωργίας, Ρωσίας και των αποσχισθεισών περιοχών της Νότιας Οσσετίας και της Αμπχαζίας.