Μορίς: Βέλγος δημιουργός κόμικς

Η υπογραφή του που έγινε γνωστός είναι ουσιαστικά το όνομά του γραμμένο διαφορετικά.

Μορίς
Ψευδώνυμο	Morris
Γέννηση	1  Δεκεμβρίου 1923 Κόρτρεϊκ
Θάνατος	16  Ιουλίου 2001 Βρυξέλλες
Αιτία θανάτου	πτώση από ύψος
Συνθήκες θανάτου	θανατηφόρο δυστύχημα
Χώρα πολιτογράφησης	Βέλγιο
Σπουδές	St Joseph College, Aalst
Ιδιότητα	δημιουργός κόμικς, σεναριογράφος, σκηνοθέτης κινηματογράφου, σκιτσογράφος, εικονογράφος και γελοιογράφος
Κίνημα	Marcinelle school και Ligne claire
Καλλιτεχνικά ρεύματα	Marcinelle school και Ligne claire
Σημαντικά έργα	Λούκυ Λουκ
Βραβεύσεις	Μεγάλο βραβείο της πόλης του Ανγκουλέμ (1992), Prix Saint-Michel (1972) και Ιππότης του Τάγματος του Λεοπόλδου (1991)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Γεννήθηκε στο Κορτράικ του Βελγίου και ξεκίνησε να σχεδιάζει στο στούντιο Compagnie Belge d'Actualités (CBA), ένα μικρό στούντιο, όπου γνώρισε τον Πεγιό και τον Αντρέ Φρανκίν. Μετά τον πόλεμο η εταιρία έκλεισε και ο Μορίς δούλεψε για την εφημερίδα Het Laatste Nieuws και το εβδομαδιαίο περιοδικό Le Moustique που εκδίδονταν από τον Ντιπουί, για το οποίο σχεδίασε πάνω από 250 εξώφυλλα και αμέτρητα σκίτσα, κυρίως καρικατούρες κινηματογραφικών αστέρων.

Πέθανε το 2001 από ένα τυχαίο πέσιμο.

Δημιούργησε τον Λούκυ Λουκ το 1946 για το περιοδικό Σπιρού, περιοδικό κόμικς εκδιδόμενο από τον Ντιπουί. Ο Λούκυ Λουκ είναι ένας μοναχικός καουμπόι που ταξιδεύει στην Άγρια Δύση, βοηθώντας αυτούς που είναι σε ανάγκη, βοηθούμενος από το πιστό του άλογο, τον Ντόλη. Η πρώτη περιπέτεια, «Αριζόνα 1880», εκδόθηκε στο L'Almanach Spirou 1947 στις 7 Δεκεμβρίου 1946.

Ο Μορίς έγινε ένας από τους κεντρικούς καλλιτέχνες του περιοδικού και ένας από τη "Συμμορία των 4" με τους Jijé, Αντρέ Φρανκίν και Βιλ. Δεν εργαζόταν στο σπίτι του Ζιζέ αντίθετα με τους άλλους 2, αλλά όλοι γίναν καλοί φίλοι, διεγείροντας καλλιτεχνικά ο ένας τον άλλο. Όλοι μαζί εδραίωσαν τη σχολή Marcinelle, το τυπικό στυλ των κόμικ του Spirou, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την καθαρή γραμμή που χρησιμοποιούνταν από τους καλλιτέχνες που σχετίζονταν με τον Hergé.

To 1948 oι Μορίς, Ζιζέ και Φρανκίν ταξίδεψαν στις ΗΠΑ. Ήθελαν να γνωρίσουν την χώρα, να δουν τι απέμεινε από την Άγρια Δύση και να συναντήσουν καλλιτέχνες από τις ΗΠΑ. Ο Μορίς έμεινε περισσότερο από τους τρεις και επέστρεψε μετά από έξι χρόνια. Στο ενδιάμεσο είχε δουλέψει για το περιοδικό MAD και είχε συναντήσει τον Ρενέ Γκοσινί, γάλλο καλλιτέχνη κόμικ και συγγραφέα με τον οποίο θα συνδημιουργήσει τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ από το 1955 ως το 1977.

Τα χρόνια στις ΗΠΑ ήταν σημαντικά για τον Μορίς, όχι μόνο για την γνωριμία με το Γκοσινί, αλλά και για την συγκέντρωση στοιχείων και πληροφοριών για το μετέπειτα έργο του, αλλά και για την εξοικείωσή του με τις Χολιγουντιανές ταινίες της εποχής. Ο Μορίς εισήγαγε στα επόμενα χρόνια πολλές κινηματογραφικές τεχνικές στις ιστορίες του. Το στυλ του Ουώλτ Ντίσνεϋ τον επηρέασε επίσης, επιρροή που φαίνεται στις πρώτες ιστορίες του Λούκυ Λουκ όπου χρησιμοποιούσε πολλές καμπύλες γραμμές. Πολλοί ήρωες του είναι βασισμένοι σε διάσημους Αμερικάνους ηθοποιούς όπως οι Τζακ Πάλανς, Γκάρι Κούπερ, Β.Σ. Φιλντς και Ουίλιαμ Χαρτ ενώ δεν λείπουν και οι Ευρωπαίοι όπως ο Λουί ντε Φινές.

Οι πρώτες 31 περιπέτειες εκδόθηκαν από τον οίκο Ντιπουί, αλλά στα τέλη του 60 ο Μορίς αποχώρησε από τον Dupuis και το Spirou για τον Νταργκό και το Πιλότ το περιοδικό που δημιουργήθηκε από το φίλο του Γκοσινί.

• Το 1984 η Hanna-Barbera έκανε μια σειρά από 26 επεισόδια του Λούκυ Λουκ. Ακόμα 26 έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του 90 επιβεβαιώνοντας την δημοτικότητα του περιοδικού. Και άλλα 52 νέα επεισόδια έγιναν το 2001 από την Xilam τα οποία δεν βασιστηκαν στο κομικ.
• Ο Λούκυ Λουκ είναι το πιο εμπορικό ευρωπαϊκό κόμικ με 300 εκατομμύρια πωλήσεις σε περισσότερες από 30 γλώσσες.
• Ο Μορίς δεν δούλεψε σε πολλές σειρές. Το 1987 ξεκίνησε τις περιπέτειες του Ραντανπλάν με πρωταγωνιστή τον πιο χαζό σκύλο.
• Το 2005 κατετάγη 79ος στο δημοψήφισμα για τον De Grootste Belg (μεγαλύτερο Βέλγο)

• 1972: Grand Prix Saint-Michel, Brussels, Belgium
• 1992: Angoulême International Comics Festival, 20th anniversary Grand Prix de la ville d'Angoulême