Κύπελλο Ελλάδος Ποδοσφαίρου Ανδρών 1963-64

(ποδόσφαιρο)">Ολυμπιακού το απόγευμα της 17ης Ιουνίου του 1964 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και έμεινε στην ιστορία ως «ημιτελικός - ολοκαύτωμα».

Στην κανονική διάρκεια, ο αγώνας έληξε ισόπαλος 1-1 έπειτα από ένα άκρως υποτονικό παιχνίδι και οδηγήθηκε στην παράταση υπό τις διαρκείς αποδοκιμασίες των θεατών. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, αν μετά την παράταση ο αγώνας έληγε ισόπαλος τότε θα διεξαγόταν επαναληπτικός αγώνας μία εβδομάδα αργότερα στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Η νωθρότητα και αδιαφορία που επέδειξαν οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων για τη νίκη εξαγρίωσε τους προκατειλημμένους φιλάθλους, που υποπτεύθηκαν βάσιμα «στημένο» αποτέλεσμα ώστε να επαναληφθεί η αναμέτρηση, επ' ωφελεία των ταμείων και των δύο ομάδων. Ούτε οι αποδοκιμασίες ούτε τα συνθήματα του τύπου «Θα μπούμε μέσα» συνέτισαν τους παίκτες, οι οποίοι συνέχισαν στον ίδιο, απελπιστικά ανιαρό ρυθμό, τον αγώνα - παρωδία. Το ποτήρι ξεχείλισε στο 112', όταν ο αρχηγός του Παναθηναϊκού, Μίμης Δομάζος, αστόχησε προ κενής εστίας από απόσταση τριών μέτρων. Υπό τις επευφημίες 25.000 εξαγριωμένων φιλάθλων, εκατοντάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο και με πρωτοφανή μανία έριξαν τα κιγκλιδώματα, κατέστρεψαν τους προβολείς του γηπέδου, ξερίζωσαν τα γκολπόστ και άναψαν μεγάλες πυρκαγιές στο χώρο του κέντρου επιστρατεύοντας ό,τι εύφλεκτο βρήκαν μπροστά τους: μαδέρια, καθίσματα, διαφημιστικές πινακίδες κ.λπ., ενώ στη συνέχεια επιτέθηκαν σε ποδοσφαιριστές, διαιτητές και προπονητές από κοινού και χωρίς να συμπλακούν μεταξύ τους. Τα επεισόδια συνεχίστηκαν και εκτός του γηπέδου και προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση στο κέντρο της Αθήνας. Χρειάστηκαν πολύωρες προσπάθειες των οργάνων της τάξης για να σβηστούν οι φωτιές, ενώ την επόμενη ημέρα η Λεωφόρος θύμιζε σκηνικό βομβαρδισμένης πόλης και το ζήτημα έφτασε ως τη Βουλή με σχετική επερώτηση. Ο απολογισμός θα ήταν πολύ βαρύτερος αν ο Ολλανδός διαιτητής Ματέις, διαβλέποντας την αναπόφευκτη πυράκτωση, δεν διέκοπτε, κυριολεκτικά «στο παραπέντε», τη συνάντηση. Οι 22 παίκτες, εξοργιστικά νωθροί στις κινήσεις τους μέχρι τότε, πρόλαβαν μόλις και μετά βίας να καταφύγουν στα αποδυτήρια, καταδιωκόμενοι από τους μαινόμενους οπαδούς και υπό τη βροχή νομισμάτων, αναπτήρων, παπουτσιών και καθισμάτων.

Η ΕΠΟ δεν τόλμησε να ορίσει επαναληπτικό αγώνα και έτσι η διοργάνωση διακόπηκε. Ως αποτέλεσμα των επεισοδίων, από την επόμενη σεζόν άλλαξε και ο κανονισμός των αγώνων κυπέλλου, καταργήθηκαν οι επαναληπτικοί αγώνες και καθιερώθηκε η κλήρωση με στρίψιμο του νομίσματος από τους διαιτητές επί τόπου μέσα στο γήπεδο αν μετά την παράταση το σκορ είχε παραμείνει ισόπαλο (ο κανονισμός αυτός ίσχυσε έως το 1969, καθώς στη συνέχεια καθιερώθηκε διεθνώς από την FIFA η διαδικασία των πέναλτι). Στο κύπελλο Κυπελλούχων της επόμενης χρονιάς δηλώθηκε η νικήτρια του άλλου ημιτελικού ΑΕΚ (είχε νικήσει 3-1 τον Πιερικό), ενώ σήμερα η ΕΠΟ, επειδή δεν υπήρξε αποτέλεσμα κάποιου αγώνα μετά τον άλλο ημιτελικό, αναγνωρίζει επίσημα την ΑΕΚ ως νικήτρια της διοργάνωσης 1963-64.

• «Η... άγρια συναδέλφωση «βάζελων» και «γαύρων»». NovaΣπορFM. 17 Ιουνίου 2009. http://www.sport-fm.gr/article/181338. 
• ΕΠΟ, τελικοί 1961-70