Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943

Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη
	Ελληνική Πολιτεία (1941-1944)
Ημερομηνία σχηματισμού	7 Απριλίου 1943
Ημερομηνία διάλυσης	12 Οκτωβρίου 1944
Πρόσωπα και δομές
Πρόεδρος Κυβέρνησης	Ιωάννης Ράλλης
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα	Κυβέρνηση διορισμένη από την «Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση»
Ιστορία
Προηγούμενη	Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου 1942
Διάδοχη	Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Εθνικής Ενότητος 1944

Την ίδια περίοδο η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας βρισκόταν στην Αίγυπτο.

Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943 — Ανακοίνωση του Γερμανικού Στρατού

Η «κυβέρνηση Ράλλη» διαδέχτηκε την κυβέρνηση Λογοθετόπουλου, όταν αυτή απέτυχε να αντιμετωπίσει το αντιστασιακό κίνημα της χώρας, που εκδηλώθηκε με μεγάλη επιτυχία κατά τις διαδηλώσεις του Φεβρουαρίου (κηδεία Κωστή Παλαμά) και του Μαρτίου του 1943 (κατά της πολιτικής επιστράτευσης ). Οι Γερμανοί και Ιταλοί κατακτητές, μαζί με τους Έλληνες συνεργάτες τους, αναζητούσαν ένα πρόσωπο που θα μπορέσει να συνασπίσει γύρω του ένα μέρος του παλαιού πολιτικού κόσμου, δίνοντας έτσι περισσότερη νομιμοποίηση στην κυβέρνηση. Το πρόσωπο αυτό ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, πολιτευτής του Λαϊκού Κόμματος και μάλιστα ηγετικό στέλεχος της συντηρητικής πλευράς του.

Ο νέος Πρωθυπουργός (ο οποίος επιζητούσε και πέτυχε την όρκιση της κυβέρνησής του από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό) την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του, 7 Απριλίου 1943, στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό λαό, καθόρισε τους άξονες της πολιτικής του. Με αφορμή τις προηγηθείσες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας του ελληνικού λαού και τη διόγκωση των αντιστασιακών κινημάτων, ο Ράλλης ξεκαθαρίζει ότι : «Έχουσα η αφ΄ημών διορισθείσα και υφ΄υμάς Κυβέρνησις πάντα λόγον να πιστεύη, ότι πάσα συνέχισις της διαταράξεως της δημοσίας τάξεως θα συσσωρεύση ανεπανορθώτους συμφοράς εις την Χώρα ημών, κύριον αυτής καθήκον θεωρεί την αποκατάστασιν της τάξεως και την προστασίαν του κοινωνικού μας καθεστώτος υπό το οποίον και μόνον δύναται να ζήση και να επιδιώξη τα μεγάλα της πεπρωμένα η Ελλάς, η προσφιλής και Αγία Πατρίδα όλων ημών....». Μάλιστα, διαστρεβλώνοντας τους λόγους του πολέμου, αποδίδει στο Γερμανικό στρατό και στη γερμανική πολιτική, πρόθεση σωτηρίας του Ευρωπαϊκού πολιτισμού (!). «Πρέπει καλώς πάντες να εννοήσωμεν ότι διεξάγων ο Άξων σκληρόν αγώνα κατά του επαπειλούντος τον πολιτισμόν φοβερού κομμουνιστικού κινδύνου, δικαιούται να έχη τουλάχιστον την αξίωση όπως μη δημιουργή εις αυτόν ο Ελληνικός Λαός περιπλοκάς και όπως μη παρεμβάλλη εμπόδια εις το βαρύτατον τούτο έργον του.»
Η Κυβέρνηση Ράλλη, σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες κατοχικές κυβερνήσεις, δεν βάσιζε την νομοπαρασκευαστική της ικανότητα στο Ν.Δ. 1 /1941, αλλά στο διάγγελμα της 7ης Απριλίου 1943.

Το κύριο έργο της κυβέρνησης Ράλλη, ήταν η πάταξη των κομμουνιστών και η διάλυση της Εθνικής Αντίστασης. Γι' αυτό η κυβέρνηση έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την οργάνωση και στελέχωση των σωμάτων ασφάλειας. Δημιουργήθηκαν νέες μονάδες Χωροφυλακής, εμπλουτισμένες και με στρατιωτικούς, αυξήθηκαν οι υλικές απολαβές τους, δίνονταν έκτακτα χρηματικά επιδόματα, αναβαθμίστηκε η περίθαλψη, η σίτιση και ο υλικός εξοπλισμός αστυνομικών και χωροφυλάκων, ενώ για την προσέλκυση νέων αστυνομικών δίνονταν (σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής ανέχειας) δωρεάν νοσηλεία και διατροφή. Χαρακτηριστική των επιδιώξεων της κυβέρνησης είναι η παρακάτω διαταγή του υπουργού Εσωτερικών, Αναστάσιου Ταβουλάρη, προς τα σώματα ασφαλείας: «Εντέλλομαι όπως τα όργανα της χωροφυλακής και της Αστυνομίας πόλεων επέμβουν με ζωηροτέραν ενεργητικότητα δια να πατάξουν αμειλίκτως τους θρασείς εχθρούς του Λαού. Να συλλαμβάνουν αδιστάκτως κάθε πρόσωπον κατά του οποίου υπάρχουν αποδείξεις ότι ανήκει εις την οργάνωσιν δολοφόνων της ΕΑΜ ή του ΕΛΑΣ. Και αδιστάκτως επίσης να κάμνουν χρήσιν των όπλων των εις στιγμήν καθ΄ ήν αι περιστάσεις το επιβάλλουν.»

Με την πλήρη αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1944, ο Ιωάννης Ράλλης ανακοίνωσε με διάγγελμα την παραίτηση της κυβέρνησής του. Στο διάγγελμα αυτό ο Ράλλης εξέφραζε την πεποίθηση του πως εξετέλεσε το καθήκον του, ενώ δήλωνε πως ήταν έτοιμος να λογοδοτήσει.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

«Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Ιωάννης Ράλλης
«Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως» : Έκτωρ Τσιρονίκος, (από 1η Μαρτίου έως 7 Οκτωβρίου 1944)

«Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου»: Αναστάσιος Ταβουλάρης, (από 29 Μαΐου 1944)

«Επί των Εξωτερικών υπουργός»: -
«Επί της Δικαιοσύνης υπουργός» : Κωνσταντίνος Πουρνάρας
«Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Αναστάσιος Ταβουλάρης

- παραιτήθηκε στις 29 Μαΐου 1944

- αντικαταστάθηκε προσωρινά από τον Πρωθυπουργό

«Επί των Εσωτερικών υφυπουργός» : Δημήτριος Μπακογιάννης, (από 21 Ιουλίου 1944)
«Επί των Θρησκευμάτων και Εθνικής παιδείας υπουργός»: Νικόλαος Λούβαρις
«Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : προσωρινά, Κωνσταντίνος Πουρνάρας

- αντικαταστάθηκε στις 16 Ιουνίου 1943, προσωρινά, από τον Έκτορα Τσιρονίκο