Ο Ζαν-Λουί Τρεντινιάν (γαλλικά: Jean-Louis Trintignant, 11 Δεκεμβρίου 1930-17 Ιουνίου 2022) ήταν Γάλλος ηθοποιός.
Είχε πρωταγωνιστήσει σε ταινίες σκηνοθετών όπως ο Κώστας Γαβράς, ο Κλοντ Λελούς, o Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, ο Μίχαελ Χάνεκε, ο Φρανσουά Τρυφώ και ο Κριστόφ Κισλόφσκι.
Το 1968 κέρδισε την Αργυρή Άρκτο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία L'homme qui ment. Την επόμενη χρονιά, βραβεύτηκε με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ των Καννών για την ταινία Ζ.Το 2013 έλαβε το Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και το Βραβείο Σεζάρ Α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Αγάπη.
Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Ελληνική μετάφραση | Ρόλος |
---|---|---|---|
Δεκαετία 1950 | |||
1956 | La loi des rues | Ο νόμος του δρόμου | Ιβ Τρεγκιέ |
Et Dieu... créa la femme | Και ο Θεός... έπλασε τη γυναίκα | Μισέλ Ταρντιέ | |
Club de femmes | Λέσχη κοριτσιών | Μισέλ | |
1959 | Les liaisons dangereuses | Επικίνδυνες σχέσεις | Ντανσνί |
Estate violenta | Βίαιο καλοκαίρι | Κάρλο Καρεμόλι | |
Δεκαετία 1960 | |||
1960 | La 1000eme fenêtre | Ζορζ Ντεσβίν | |
Austerlitz | Ο Ναπολέων στο Αούστερλιτς | Σεγκούρ | |
Le coeur battant | Φρανσουά | ||
1961 | Pleins feux sur l'assassin | Το αίνιγμα των 7 κληρονόμων | Ζαν Μαρί ντε Κερλογκάν |
Antinea, l'amante della città sepolta | Ατλαντίς, η χαμένη ήπειρος | Πιερ | |
Le puits aux trois vérités | Το αίνιγμα με τις τρεις αλήθειες | καλεσμένος εγκαινίων | |
Le jeu de la vérité | Γκι ντε Φλερί | ||
1962 | Horace 62 | Μονομαχία αρχηγών | Ζοζέφ Φαμπιανί |
Les sept péchés capitaux | Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα | Μπερνάρ Ντιπάρκ | |
Le combat dans l'île | Κλεμάν Λεσέρ | ||
Il sorpasso | Η προσπέραση | Ρομπέρτο Μαριάνι | |
1963 | Il successo | Φιλοδοξίες δίχως όρια | Σέρτζιο |
Château en Suède | Πύργος στη Σουηδία | Φρεντερίκ | |
1964 | Les pas perdus | Ζορζ Γκισάρ | |
Viheltäjät | Ζαν Λουί Τρεντινιάν | ||
Mata Hari, agent H21 | Μάτα Χάρι, πράκτωρ Χ-21 | Φρανσουά Λασάλ | |
L'enfer | Μαρσέλ #2 | ||
1965 | La bonne occase | Ζακ Ντανζάκ | |
Io uccido, tu uccidi | Δουλειές για άντρες | Τζιάνι Σάντι | |
Merveilleuse Angélique | Αγγελική, η αδάμαστη | Κλοντ | |
Compartiment tueurs | Βαγόνι δολοφόνων | Ερίκ Γκραντέν | |
1966 | Un garçon, une fille. Le dix-septième ciel | Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι | Φρανσουά |
La longue marche | Η μεγάλη πορεία | Φιλίπ | |
Un homme et une femme | Ένας άνδρας και μια γυναίκα | Ζαν Λουί Ντιρόκ | |
Safari diamants | Το μυστικό των κλεμμένων διαμαντιών | Ραφαέλ Βινσέντ | |
Paris brûle-t-il? | Κάψτε το Παρίσι | Σερζ | |
Trans-Europ-Express | Ελιά | ||
1967 | Mon amour Mon amour | Αγάπη μου... Αγάπη μου | Βινσέντ Φαλέζ |
Col cuore in gola | Με την ψυχή στο στόμα | Μπερνάρ | |
Un homme à abattre | Ραφαέλ | ||
1968 | La morte ha fatto l'uovo | Η γέννηση του θανάτου | Μάρκο |
Les biches | Οι ελαφίνες | Πολ Τόμας | |
L'homme qui ment | Γιαν Ρομπέν / Μπόρις Βαρίσα | ||
Il grande silenzio | Ο εκδικητής του διαβόλου | Γκόρντον | |
La matriarca | Διαστροφές του έρωτα | δρ Κάρλο ντε Μάρκι | |
1969 | Ζ | Ζ | εισαγγελέας |
Metti, una sera a cena | Μισέλ / σύζυγος της Νίνας | ||
Ma nuit chez Maud | Μια νύχτα με τη Μοντ | Ζαν Λουί | |
Le voleur de crimes | Ο κλέφτης των εγκλημάτων | Ζαν Ζιρό | |
L'opium et le bâton | Κλοντιέ | ||
L'Américain | Ο Αμερικάνος | Μπρούνο | |
Così dolce... così perversa | Το δόλωμα της αμαρτίας | Ζαν Ρεϊνό | |
Δεκαετία 1970 | |||
1970 | Remparts d'argile | επιχειρηματίας | |
Il conformista | Κονφορμίστας | Μαρτσέλο Κλερίτσι | |
Las secretas intenciones | Μιγκέλ | ||
Le voyou | Ο μετρ του εγκλήματος | Σιμόν Ντιρόκ | |
1971 | Sans mobile apparent | Δολοφόνος χωρίς αιτία | Στεφάν Καρελά |
1972 | La course du lièvre à travers les champs | Στη φωλιά των λύκων | Αντουάν Καρντό |
L'attentat | Η απόπειρα | Φρανσουά Νταριέν | |
Un homme est mort | Ο άνθρωπος απ' το Παρίσι | Λισιέν Μπεγιόν | |
1973 | Une journée bien remplie ou Neuf meurtres insolites dans une même journée par un seul homme dont ce n'est pas le métier | σκηνοθέτης θιάσου | |
Défense de savoir | Απαγορευμένη γνώση | Ζαν Πιερ Λομπρέ | |
Le train | Μοιραία συνάντηση | Ζιλιέν Μαρογιέ | |
1974 | Les violons du bal | Τα βιολιά του χορού | Μισέλ |
Glissements progressifs du plaisir | επιθεωρητής | ||
Le mouton enragé | Το λυσσασμένο πρόβατο | Νικολά Μαγιέ | |
L'escapade | Φερντινάν | ||
Le secret | Το μυστικό | Νταβίντ Νταγκέρ | |
1975 | Le jeu avec le feu | Το παιχνίδι της φωτιάς | Φραντς / Φράνσις |
L'agression | Επίθεση εν ψυχρώ | Πολ Βαρλάν | |
Flic Story | Η ιστορία ενός μπάτσου | Εμίλ Μπουισόν | |
Il pleut sur Santiago | Φλόγες πάνω απ' το Σαντιάγκο | γερουσιαστής | |
La donna della domenica | Η γυναίκα της Κυριακής | Μάσιμο Κάμπι | |
Hustle | Ο αστυνόμος και το κολ γκερλ | Ζαν Λουί Ντιρόκ | |
1976 | L'ordinateur des pompes funèbres | Το κυνήγι του απίθανου δολοφόνου | Φρεντ Μαλόουν |
Le voyage de noces | Ένας έρωτας, μια νύχτα | Πολ Κάρτερ | |
Il deserto dei tartari | Η μεγάλη νύχτα των συνταγματαρχών | δρ Ρόβινε | |
1977 | Les passagers | Αμείλικτη καταδίωξη | Άλεξ Μουανό |
Repérages | Βικτόρ | ||
1978 | L'argent des autres | Ανρί Ρενιέ | |
1979 | Le maître nageur | κηπουρός | |
Melancoly Baby | Πιερ | ||
Δεκαετία 1980 | |||
1980 | La terrazza | Η ταράτσα | Ενρίκο Ντόρσι |
La banquière | Η τραπεζίτισσα | Οράς Βανιστέρ | |
Je vous aime | Οι άντρες της ζωής μου | Ζιλιέν Τεγιέ | |
1981 | Un assassin qui passe | Ένας δολοφόνος πέρασε | Ράβιτς |
Passione d'amore | γιατρός | ||
Malevil | Φούλμπερτ | ||
Une affaire d'hommes | Λουί Φαγκέ | ||
Eaux profondes | Βικ Άλεν | ||
1982 | Le Grand Pardon | Εγώ δεν συγχωρώ | επιθεωρητής Ντουσέ |
Boulevard des assassins | Ντανιέλ Σομόν | ||
La nuit de Varennes | Η νύχτα της Βαρενές | κύριος Σος | |
Colpire al cuore | Ντάριο | ||
1983 | Under Fire | Αποστολή στη Νικαράγουα | Μαρσέλ Ζαζί |
Vivement dimanche! | Οπωσδήποτε την Κυριακή! | Ζιλιέν Βερσέλ | |
La crime | Κριστιάν Λακασάν | ||
1984 | Le bon plaisir | Πρόεδρος της Δημοκρατίας | |
Femmes de personne | Αδέσμευτες γυναίκες | Μισέλ Ζιλκάν | |
Viva la vie | Φρανσουά Γκοσέ | ||
1985 | L'été prochain | Πολ | |
Partir, revenir | Ρολάν Ριβιέρ | ||
Rendez-vous | Ραντεβού | Σκράτζλερ | |
Sortüz egy fekete bivalyért | δάσκαλος | ||
L'homme aux yeux d'argent | Μαγιέν | ||
1986 | Un homme et une femme, 20 ans déjà | Ένας άντρας και μια γυναίκα... 20 χρόνια μετά | Ζαν Λουί Ντιρόκ |
La femme de ma vie | Πιερ | ||
1987 | Le moustachu | στρατηγός Γκουζεάρ | |
La vallée fantôme | Πολ | ||
1989 | Bunker Palace Hôtel | Χολμ | |
Δεκαετία 1990 | |||
1991 | Merci la vie | Σ' ευχαριστώ, ζωή | αξιωματικός Ες Ες |
1992 | Le Grand Pardon II | αφηγητής (φωνή) | |
1993 | L'instinct de l'ange | συνταγματάρχης Εντουάρ | |
L'oeil écarlate | Ρενέ Μοντιζού | ||
1994 | Trois couleurs: Rouge | Τρία χρώματα: Η κόκκινη ταινία | δικαστής |
Regarde les hommes tomber | Κοίτα τους άντρες όταν πέφτουν | Μαρξ | |
1995 | La cité des enfants perdus | Η πόλη των χαμένων παιδιών | θείος Έρβιν (φωνή) |
Fiesta | συνταγματάρχης Μασαγκουάλ | ||
1996 | C'est jamais loin | Έλιοτ Σπένσερ | |
Un héros très discret | Ένας πολύ διακριτικός ήρωας | Αλμπέρ Ντεούς | |
Tykho Moon | χειρουργός | ||
1998 | Ceux qui m'aiment prendront le train | Αυτοί που μ' αγαπούν θα πάρουν το τρένο | Λισιέν Εμερίς / Ζαν Μπατίστ Εμερίς |
Δεκαετία 2000 | |||
2003 | Janis and John | Τζάνις και Τζον | κύριος Κάνον |
2003 | Immortel (ad vitam) | Γυναίκα παγίδα | Τζακ Τέρνερ (φωνή) |
2006 | Stranger Than Fiction | Πιο παράξενο κι από παράξενο! | Ζαν Λουί Ντιρόκ |
Δεκαετία 2010 | |||
2012 | Amour | Αγάπη | Ζορζ |
2017 | Happy End | Ζορζ Λοράν | |
2019 | Les plus belles années d'une vie | Ζαν Λουί Ντιρόκ |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.