Εθνικό Μουσείο Εζέν Ντελακρουά

Στεγάζεται στην κατοικία, όπου ο Ντελακρουά έζησε και εργάστηκε από το 1857 ως το θάνατό του, το 1863. Ο Ντελακρουά εγκαταστάθηκε στο σπίτι αυτό στις 28 Δεκεμβρίου 1857 (Μετρό: Saint-Germain-des-Prés).

Οικία - Μουσείο Ντελακρουά
Είδος	μουσείο τέχνης και εθνικό μουσείο
Διεύθυνση	6 rue de Furstenberg, 75006 Paris, France
Γεωγραφικές συντεταγμένες
Διοικητική υπαγωγή	6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Τοποθεσία	6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Χώρα	Γαλλία
Έναρξη κατασκευής	1971
Ολοκλήρωση	1971
Βραβεία	Μουσείο της Γαλλίας
Προστασία	πρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείο της Γαλλίας (από 1991) και φημισμένες οικίες
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ο λόγος της μετακόμισής του στην περιοχή αυτή από την προηγούμενη κατοικία – στούντιο της Οδού Νοτρ-Νταμ-ντε-Λορέτ (Rue Notre-Dame-de-Lorette) στην περιοχή της «Νέας Αθήνας» (Nouvelle Athènes), όπου ζούσε μέχρι τότε, ήταν το γεγονός ότι, λόγω της κλονισμένης υγείας του, δεν μπορούσε να πηγαινοέρχεται καθημερινά στην Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου (Saint-Sulpice), όπου είχε αναλάβει να ζωγραφίσει τις τοιχογραφίες στο Παρεκκλήσιο των Αγγέλων.

Η καινούργια κατοικία του Ντελακρουά, που βρισκόταν πολύ κοντά στην Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου, όπου εργαζόταν, αποτελούνταν από το διαμέρισμά του και το συνδεόμενο με μια σιδερένια εξωτερική σκάλα εργαστήριό του, που έβλεπε σ’ ένα κήπο με σπάνια σκιερά δέντρα. Όπως ο ίδιος έλεγε στην εξαδέλφη του Josephine de Forget, με την οποία είχε και ερωτική σχέση, ήταν πολύ ευχαριστημένος με το καινούργιο σπίτι και το γραφικό κήπο του, που τη θέα του απολάμβανε από το εργαστήριό του.

Μετά το θάνατο του Ντελακρουά στις 13 Αυγούστου 1863, διάφοροι ένοικοι διέμειναν στο διαμέρισμά του και σε κάποια στιγμή συζητούσαν να κατεδαφιστεί το ξεχωριστό από το κυρίως διαμέρισμα εργαστήριο, προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος στάθμευσης. Για να αποφευχθεί η καταστροφή, οι ζωγράφοι Μωρίς Ντενί (Maurice Denis) και Πωλ Σινιάκ (Paul Signac), μαθητές του Ντελακρουά, μαζί με άλλους φίλους του, ίδρυσαν την Εταιρεία Φίλων του Ευγένιου Ντελακρουά, η οποία μίσθωσε το εργαστήριο και το διαμέρισμά του.

Το 1952, ανακοινώθηκε ότι η κατοικία – στούντιο του Ντελακρουά επρόκειτο να πωληθεί. Με το ενδεχόμενο αυτό, η Εταιρεία Φίλων του Ντελακρουά παραχώρησε τις συλλογές του ζωγράφου στα Κρατικά Μουσεία της Γαλλίας, με τον όρο να δημιουργηθεί ένα μουσείο προς τιμήν του. Το 1971 ιδρύθηκε το «Εθνικό Μουσείο Ευγένιου Ντελακρουά», το οποίο από το 2004 έχει ενσωματωθεί στο Μουσείο του Λούβρου.

 

 

Το Μουσείο Ντελακρουά, που είναι προσβάσιμο στο κοινό, αποτελείται από τα τρία δωμάτια του διαμερίσματος, όπου ζούσε ο Ντελακρουά, και το συνδεόμενο με μια εξωτερική σκάλα εργαστήριό του. Στο υπνοδωμάτιο, όπου πέθανε ο Ντελακρουά στις 13 Αυγούστου 1863, υπάρχει το πορτρέτο της οικιακής βοηθού του Jenny Le Guillou, (1801 – 1869), η οποία τον υπηρετούσε από το 1835 και που ήταν στο πλάι του την ώρα του θανάτου του.

Το εργαστήριο χτίστηκε σε σχέδια και με την επίβλεψη του ίδιου του Ντελακρουά το καλοκαίρι του 1857. Οι δύο ανάγλυφες μετόπες και το μεγάλο αρχαιοπρεπές ανάγλυφο που κοσμούν την εξωτερική πρόσοψη του εργαστηρίου προς τον κήπο αγοράστηκαν από τον ίδιο τον Ντελακρουά. Στο εργαστήριο αυτό ζωγράφισε ο Ντελακρουά πολλούς από τους πίνακές του: «Ταφή του Χριστού» (Τόκιο), «Δρόμος για το Κάλβαρι» (Μετς), «Ο Οβίδιος ανάμεσα στους Σκύθες» (Λονδίνο), «Η Ερμίνια και οι βοσκοί» (Στοκχόλμη), «Η απαγωγή της Ρεβέκας» (Λούβρο), «Ο Άμλετ και ο Οράτιος στην Κόλαση» (Λούβρο), «Αραβικός καταυλισμός τη νύχτα» (Βουδαπέστη) κ. ά. Εδώ επίσης φιλοτέχνησε τα σχέδια για τις μεγαλοπρεπείς τοιχογραφίες στην Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου: «Η πάλη του Ιακώβ με τον Άγγελο» και «Ο διωγμός του Ηλιόδωρου από το ναό» (1861).

• Arlette Serullaz: “The Eugène Delacroix Museum” (Short Guide in English), Editions de la Reunion des musees nationaux, Paris, 2005.
• Helene Rochette: “Maisons d’ecrivains et d’ artistes”, Editions Parigramme, Paris, 2007.