Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Στην Ελλάδα, δευτεροβάθμια εκπαίδευση ονομάζεται η σχολική θητεία που παρακολουθούν οι μαθητές κατά τις σχολικές χρονιές του Γυμνασίου όσο και του Λυκείου.
| Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος. Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. |
Αντίστοιχα με την Τριτοβάθμια εκπαίδευση (Πανεπιστήμιο) το λύκειο (Δευτεροβάθμια εκπαίδευση) δεν είναι υποχρεωτικό στην Ελλάδα. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει και για το Γυμνάσιο, το οποίο είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές, όπως και στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση (Δημοτικό, νηπιαγωγείο). Ύστερα από το τέλος της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Λύκειο) ακολουθούν οι πανελλήνιες. Στις πανελλήνιες εξετάζονται όλοι οι μαθητές που τελείωσαν το λύκειο από Γενικό λύκειο ή ΕΠΑ.Λ έπειτα από αίτηση-δήλωση.
Όπως και η πρωτοβάθμια εκπαίδευση, στις περισσότερες χώρες η δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι υποχρεωτική, τουλάχιστον μέχρι την ηλικία των 16. Τα παιδιά συνήθως εισέρχονται στη κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση γύρω στην ηλικία των 11 ετών. Η υποχρεωτική εκπαίδευση εκτείνεται μερικές φορές μέχρι την ηλικία των 19 ετών.
Από το 1989, η εκπαίδευση θεωρείται ως βασικό δικαίωμα του παιδιού. Το άρθρο 28 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού ορίζει ότι η πρωτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να είναι ελεύθερη και υποχρεωτική, ενώ διαφορετικές μορφές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπως η γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, πρέπει να είναι διαθέσιμες και προσιτές σε κάθε παιδί.
Κατά την κλασική και μεσαιωνική εποχή η δευτεροβάθμια εκπαίδευση παρεχόταν από την εκκλησία για τους γιους ευγενών και για τα αγόρια που προετοιμάζονται για τα πανεπιστήμια και το θρησκευτικό χώρο. Δεδομένου ότι το εμπόριο απαιτούσε ναυτικές και επιστημονικές δεξιότητες, η εκκλησία διεύρυνε απρόθυμα το πρόγραμμα σπουδών και αύξησε τους καθηγητές. Με τη Μεταρρύθμιση, το κράτος πάλεψε για να αποκτήσει τον έλεγχο του εκπαιδευτικού συστήματος με την εκκλησία.
Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, τα δευτεροβάθμια σχολεία υπήρχαν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των διαφόρων κοινωνικών τάξεων, με τις εργατικές τάξεις να λαμβάνουν 4 χρόνια φοίτησης, η τάξη των εμπόρων να έχει 5 χρόνια και η ελίτ να έχει πέντε 7 χρόνια. Τα δικαιώματα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κωδικοποιήθηκαν μετά το 1945 και οι χώρες εξακολουθούν να εργάζονται για την επίτευξη του στόχου της υποχρεωτικής και δωρεάν δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για όλους τους νέους κάτω των 19 ετών.
Παραπομπές
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.