Γκουρού Τεγκ Μπαχαντούρ

Ο Τεγ Μπαχαντούρ συνέχισε στο πνεύμα του πρώτου γκουρού Νάνακ Ντεβ και οι 116 ποιητικοί του ύμνοι εγγράφηκαν στο Γκουρού Γκραντ Σαχίμπ. Εμπόδισε τις προσηλυτίσεις Ινδουιστών Κασμίρι Πάντιτς στο Ισλάμ και το 1675 αποκεφαλίστηκε δημοσίως στο Δελχί υπό τις διαταγές του Αυτοκράτορα των Μουγκάλ Αοραντζέμπ, αρνούμενος να ασπαστεί τον Ισλαμισμό και για να σώσει τους Ινδουιστές Κασμίρι Πάντιτς και άλλους μη Μουσουλμάνους. Από τη μεριά των Μουσουλμάνων υποστηρίζεται πως καταδικάστηκε σε θάνατο για διεξαγωγή πολέμων αλλά, ακόμα και την τελευταία στιγμή, του προσφέρθηκε η επιλογή να ασπαστεί το Ισλάμ για να σωθεί, αλλά εκείνος αρνήθηκε να το κάνει καθώς ήθελε να παραμείνει Σιχ μέχρι και την τελευταία του πνοή. Οι ιεροί ναοί Σις Γκανζ Σαχίμπ και Ρακάμπ Γκανζ Σαχίμπ στο Δελχί σηματοδοτούν τα μέρη της εκτέλεσης του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ και αποτέφρωσης του σώματός του αντίστοιχα. Η μαρτυρία του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ, σύμφωνα με το ημερολόγιο Νανακσάχι που δημοσιεύτηκε από την επιτροπή Shiromani Gurdwara Parbandhak το 2003, τιμάται κάθε χρόνο στις 24 Νοεμβρίου ως Σαχίντι Ντίβας του Γκουρού Τεγχ Μπαχαντούρ.

Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ
Γκουάς του 18ου αιώνα που απεικονίζει τον ένατο Σιχ-Γκουρού, Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	Τιάγκα Μαλ 1 Απριλίου 1621 Αμριτσάρ, Παντζάμπ, Μογγολική Αυτοκρατορία (σημερινή Ινδία)
Θάνατος	24 Νοεμβρίου 1675 (54 ετών) Δελχί, Μογγολική Αυτοκρατορία (σημερινή Ινδία)
Αιτία θανάτου	Αποκεφαλισμός
Συνθήκες θανάτου	θανατική ποινή
Θρησκεία	Σιχισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Γκουρού
Γνωστός για	Πνευματικές συνεισφορές στο Γκουρού Γκραντ Σαχίμπ Τη μαρτυρία του για να προστατεύσει την θρησκευτική ελευθερία των Ινδουιστών Κασμίρι Πάντιτς και την άρνησή του να ασπαστεί τον Ισλαμισμό Ίδρυση της πόλης Αναντπούρ Σαχίμπ Ίδρυση της πόλης Πατιάλα Τη μαρτυρία του για την υπεράσπιση της ελεύθερης συνείδησης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Τίτλος	Σιχ-Γκουρού
Περίοδος	1665-1675
Προκάτοχος	Γκουρού Χαρ Κρισάν
Διάδοχος	Γκουρού Γκομπίντ Σινγκ
Οικογένεια
Σύζυγος	Μάτα Γκουζρί
Τέκνα	Γκουρού Γκομπίντ Σινγκ
Γονείς	Γκουρού Χάργκομπιντ Μάτα Νάνακι
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο έκτος Σιχ-Γκουρού, Γκουρού Χάργκομπιντ, είχε μία κόρη, τη Μπίμπι Βίρο, και πέντε γιους, τους Μπάμπα Γκουρντίτα, Μπάμπα Σουράζ Μαλ, Μπάμπα Άνι Ράι, Μπάμπα Άταλ Ράι και Μπάμπα Τιάγκα Μαλ. Ο Τιάγκα Μαλ γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1621 στην πόλη Αμριτσάρ και στη συνέχεια έγινε γνωστός με το όνομα Τεγ Μπαχαντούρ (ο ισχυρός στο ξίφος), ένα όνομα το οποίο του έδωσε ο πατέρας του όταν εκείνος επέδειξε την ανδρεία του κατά τις μάχες εναντίον των Μουγκάλ.

Εκείνη την περίοδο, η Αμριτσάρ ήταν το κέντρο της Σιχ πίστης. Ως η έδρα των Σιχ-Γκουρού και με τη σύνδεση που είχε με τους Σιχ που ζούσαν σε απομακρυσμένες περιοχές μέσω των μάσαντ και των ιεραποστόλων, ανέπτυξε τα χαρακτηριστικά πρωτεύουσας. Ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ μεγάλωσε μέσα στη Σιχ κουλτούρα και εκπαιδεύτηκε στην τοξοβολία και την ιππασία, ενώ προτιμούσε την απομόνωση και την περισυλλογή. Παντρεύτηκε την Μάτα Γκουζρί στις 3 Φεβρουαρίου 1633 και μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Γκομπίντ Ράι.

Παραμονή στο Μπακάλα

Τη δεκαετία του 1640, κοντά στο θάνατό του, ο Γκουρού Χάργκομπιντ και η σύζυγός του Νάνακι μετακόμισαν στο χωριό των προγόνων του, το Μπακάλα (σήμερα πόλη Μπάμπα Μπακάλα), στην περιφέρεια της Αμριτσάρ, μαζί με τον γιο τους Τεγ Μπαχαντούρ και τη σύζυγό του, Μάτα Γκουζρί. Το Μπακάλα, όπως περιγράφεται στο Gurbilas Dasvin Patishahi, ήταν τότε ένα χωριό που ευημερούσε με πολλές όμορφες δεξαμενές, πηγάδια και μπαόλι. Μετά τον θάνατο του Γκουρού Χάργκομπιντ, ο Τεγ Μπαχαντούρ συνέχισε να μένει εκεί με τη σύζυγο και τη μητέρα του. Περνούσε τον περισσότερο καιρό του κάνοντας διαλογισμό, αλλά δεν ήταν ερημίτης και συμμετείχε στις οικογενειακές ευθύνες. Έκανε επισκέψεις σε περιοχές έξω από το Μπακάλα και επισκέφτηκε τον όγδοο Σιχ-Γκουρού, Γκουρού Χαρ Κρισάν, όταν ο τελευταίος είχε έρθει στο Δελχί.

Ηγεσία ως Σιχ-Γκουρού

Τον Μάρτιο του 1164, ο Γκουρού Χαρ Κρισάν αρρώστησε με ευλογιά. Όταν ρωτήθηκε από τους ακολούθους του ποιος θα τον διαδεχόταν, εκείνος απάντησε Μπάμπα Μπακάλα, κάτι που εκλήφθηκε πως εννοούσε ότι ο διάδοχός του βρισκόταν στο χωριό Μπακάλα. Εκμεταλλευόμενοι τα ασαφή λόγια του ετοιμοθάνατου Γκουρού Χαρ Κρισάν, αρκετοί ήταν αυτοί που εγκαταστάθηκαν στο Μπακάλα ισχυριζόμενοι ο καθένας για τον εαυτό του, πως ήταν ο νέος Γκουρού. Οι Σιχ είχαν προβληματιστεί βλέποντας τόσους πολλούς διεκδικητές.

Οι καταγραφές των Σιχ περιγράφουν έναν μύθο σχετικά με τον τρόπο που επιλέχθηκε ο Τεγ Μπαχαντούρ ως ο ένατος γκουρού. Ένας πλούσιος έμπορος, ο Μπάμπα Μαχάν Σαχ Λαμπάνα είχε προσευχηθεί μια φορά για τη ζωή του υποσχόμενος πως αν επιζούσε, θα δώριζε 500 χρυσά νομίσματα στον Σιχ-Γκουρού. Έτσι έφτασε στο χωριό αναζητώντας τον ένατο Γκουρού. Πήγαινε από τον ένα διεκδικητή στον άλλο, υποκλινόταν μπροστά τους και τους προσέφερε από δύο χρυσά νομίσματα, πιστεύοντας πως ο αληθινός γκουρού θα γνώριζε για τη σιωπηλή υπόσχεσή του και τα 500 χρυσά νομίσματα. Κάθε «γκουρού» που συνάντησε αποδέχτηκε τα δύο χρυσά νομίσματα και τον αποχαιρέτησε. Τότε, ανακάλυψε πως ο Τεγ Μπαχαντούρ ζούσε επίσης στο Μπακάλα. Ο Λαμπάνα τον συνάντησε και του έδωσε τη συνηθισμένη του προσφορά και τότε, αφού του έδωσε τις ευλογίες του, ο Τεγ Μπαχανούρ σημείωσε πως η προσφορά του ήταν πολύ μικρή σε σύγκριση με αυτή των 500 νομισμάτων που υποσχέθηκε. Αμέσως, ο Μαχάν Σαχ Λαμπάνα συμπλήρωσε τη διαφορά και έτρεξε στις σκάλες ανεβαίνοντας στην ταράτσα, από όπου κι άρχισε να φωνάζει: «Guru ladho re, Guru ladho re», δηλαδή «Βρήκα τον Γκουρού, βρήκα τον Γκουρού».

Τον Αύγουστο του 1664, μια ομάδα από Σιχ (σανγκάτ) έφτασε στο Μπακάλα και έχρισε τον Τεγ Μπαχαντούρ ως τον ένατο Σιχ-Γκουρού. Τη σανγκάτ οδηγούσε ο Ντίουαν Ντούργκα Μαλ και μια επίσημη τελετή τίκκα πραγματοποιήθηκε από τον Μπάι Γκουρντίτα, παρέχοντας την ηγεσία των Σιχ στον Τεγ Μπαχαντούρ. Όπως όριζε το έθιμο μετά τη δολοφονία του Γκουρού Αρντζάν από τον Αυτοκράτορα των Μουγκάλ, Τζαχανγκίρ, ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ ήταν πάντα περιτριγυρισμένος από ένοπλους φρουρούς. Ο ίδιος έζησε μια λιτή ζωή.

Ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ συνείσφερε αρκετούς ύμνους στο Γκουρού Γκραντ Σαχίμπ, συμπεριλαμβανομένων των σάλοκς ή κουπλέ προς το τέλος του ιερού βιβλίου. Έκανε επίσης περιοδείες σε διάφορα μέρη της Αυτοκρατορίας των Μουγκάλ και του ζητήθηκε από τον Γκομπίντ Σαχάλι να ανοικοδομήσει αρκετούς Σιχ ναούς στη Μαχάλι. Η συνεισφορά του περιλαμβάνει 116 σάμπαντς, 15 ράγκας και 782 συνθέσεις μπάγκατς που είναι μέρος του μπάνι.

Η δουλειά του συμπεριλαμβάνεται στο Γκουρού Γκραντ Σαχίμπ (σελίδες 219-1427) και καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων όπως τη φύση του Θεού, τις ανθρώπινες σχέσεις, το σώμα, το μυαλό, τη θλίψη, την αξιοπρέπεια, τη φροντίδα, τον θάνατο και τη σωτηρία. Για παράδειγμα, στο Sorath rag, ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ περιγράφει το πώς είναι ο ιδανικός άνθρωπος:

jo nar dukh mein dukh nahin manney, sukh snehh ar phey nahi ja kai, kanchan maati manney
na nindya nehn usttat ja kai lobh moh abhimana
harakh sog tey rahey niaro nahen maan apmana, aasa mansa sagal tyagey
jagg tey rahey nirasa, kaam krodh jeh parsai nahin the ghatt brahma niwasa

Εκείνος που δεν διαταράσσεται από την ατυχία, που είναι πάνω από τις ανέσεις, τις προσκολλήσεις και τον φόβο, που θεωρεί πως ο χρυσός είναι σκόνη. Εκείνος που δεν μιλάει άσχημα για άλλους ούτε νιώθει ευχαριστημένος από επαίνους και αποφεύγει την απληστία, τις προσκολλήσεις και την αλαζονεία. Εκείνος που είναι αδιάφορος για την έκσταση και την τραγωδία, δεν επηρεάζεται από τιμές ή ταπεινώσεις. Εκείνος που παραιτείται από προσδοκίες, απληστία. Εκείνος που δεν είναι προσκολλημένος στον υλισμό και δεν αφήνει τις αισθήσεις και τον θυμό να τον επηρεάζουν. Σε ένα τέτοιο πρόσωπο κατοικεί ο Θεός.

— Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ, Σόραθ 633 (Μετάφραση από αγγλική μετάφραση του Γκόπαλ Σινγκ)

Ο Γκουρού Μπαχαντούρ ταξίδευε τακτικά σε διαφορετικά μέρη της χώρας για να κηρύξει τις διδασκαλίες του Γκουρού Νάνακ Ντεβ, του πρώτου Σιχ-Γκουρού. Ανάμεσα στις περιοχές στις οποίες ταξίδεψε περιλαμβάνονται η πόλη Ντάκα αλλά και η πολιτεία του Άσαμ, ενώ τα μέρη τα οποία επισκέφτηκε κι έμεινε, απέκτησαν δικούς τους Σιχ ναούς. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ διέδιδε τις ιδέες και το μήνυμα του Σιχισμού, ενώ ξεκίνησε επίσης κοινότητες με πηγάδια και λάνγκαρς.

Ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ έκανε τρεις διαδοχικές επισκέψεις στην πόλη Κιράτπουρ. Στις 21 Αυγούστου 1664, πήγε για να παρηγορήσει την Μπίμπι Ραπ για τον θάνατο του πατέρα της, Γκουρού Χαρ Ράι, του έβδομου Σιχ-Γκουρού, αλλά και τον θάνατο του αδελφού της, Γκουρού Χαρ Κρισάν.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Η δεύτερη επίσκεψη έγινε στις 15 Οκτωβρίου 1664 έπειτα από τον θάνατο της μητέρας του Γκουρού Χαρ Ράι στις 29 Σεπτεμβρίου 1664. Μια τρίτη επίσκεψη κατέληξε σε ένα αρκετά εκτεταμένο ταξίδι μέσω του βορειοδυτικού μέρους της Ινδικής υποηπείρου. Ο γιος του, Γκομπίντ Σινγκ, ο οποίος έγινε μετέπειτα ο δέκατος Σιχ-Γκουρού, γεννήθηκε το 1666 στην Πάτνα, όσο εκείνος βρισκόταν στην Ντούμπρι, όπου βρίσκεται σήμερα ο ιερός ναός Σρι Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ Σαχίμπ. Εκεί βοήθησε να τελειώσει ο πόλεμος μεταξύ των Ράτζα Ραμ Σινγκ της Βεγγάλης και Ράτζα Τσακάρντβαζ του Άομ (αργότερα Άσαμ). Επισκέφτηκε τις πόλεις Ματούρα, Άγκρα, Αλλαχαμπάντ και Βαρανάσι.

Μετά την επίσκεψή του σε Ασάμ, Βεγγάλη και Μπιχάρ, ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ επισκέφτηκε την πόλη Μπιλασπούρ, όπου του προσφέρθηκε ένα κομμάτι της γης της και ο Γκουρού την αγόρασε για 500 ρουπιές. Εκεί, ίδρυσε την πόλη Αναντπούρ Σαχίμπ, στους πρόποδες τον Ιμαλαΐων. Το 1672, ταξίδεψε μέσω της περιοχής Κασμίρ και των Βορειοδυτικών συνόρων για να συναντήσει τις μάζες, καθώς οι εκδιώξεις των μη Μουσουλμάνων έφτασαν σε νέα ύψη.

Στις 11 Νοεμβρίου 1675, ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ εκτελέστηκε στο Δελχί υπό τις διαταγές του Αυτοκράτορα των Μουγκάλ Αοραντζέμπ. Σύμφωνα με τον Τζ. Σ. Γκριβάλ, έναν μελετητή της Σιχ ιστορίας, ο Γκουρού Μπαχαντούρ αποφάσισε να έρθει αντιμέτωπος με τις διώξεις των Κασμίρι Μπράμινς από τους αξιωματούχους των Μουγκάλ. Το έκανε αυτό αφού πρώτα διόρισε ως διάδοχό του τον γιο του κι πηγαίνοντας μετέπειτα στη Ροπάρ, όπου και συνελήφθη αμέσως. Σύμφωνα με τον Πούρνιμα Ντάβαν, έναν μελετητή της ιστορίας της Νότιας Ασίας και της Αυτοκρατορίας των Μουγκάλ, η διοίκηση των Μουγκάλ παρακολουθούσε από κοντά τις δραστηριότητές του. Ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ παρέμεινε υπό κράτηση για τέσσερις μήνες στη Σαρχίντ και τον Νοέμβριο του 1675 μεταφέρθηκε στο Δελχί. Εκεί του ζητήθηκε να κάνει ένα θαύμα για να αποδείξει την εγγύτητά του στον Θεό. Ο Γκουρού αμφισβήτησε την ιδέα πως οι «απόκρυφες δυνάμεις ήταν απόδειξη της εγγύτητας κάποιου στον Θεό», όπως δηλώνει ο Γκριβάλ. Μετά την «άρνησή του να κάνει ένα θαύμα», του ζητήθηκε να ασπαστεί το Ισλάμ, κάτι που επίσης αρνήθηκε να κάνει. Εξαιτίας αυτού, τρεις από τους συνεργάτες του, οι οποίοι είχαν συλληφθεί μαζί του, εκτελέστηκαν μπροστά του αλλά εκείνος συνέχισε να αρνείται να ασπαστεί το Ισλάμ. Από εκεί κι έπειτα, όπως δηλώνει ο Γκριβάλ, αποκεφαλίστηκε δημοσίως στην Τσάντονι Τσοκ, μια αγορά που βρίσκεται κοντά στο Κόκκινο Οχυρό.

Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές της Μογγολικής Αυτοκρατορίας οι οποίες έγιναν το 1782, 107 χρόνια μετά το περιστατικό, από τον Γκουλάμ Χουσεΐν:

Ο Σατίς Τσάντρα προειδοποιεί πως αυτή ήταν η «επίσημη αιτιολόγηση», η οποία ιστορικά είναι αναμενόμενο να είναι γεμάτη υπεκφυγές και αλλοιώσεις ώστε να δικαιολογεί μια επίσημη πράξη. Σύμφωνα με τον Σουρτζίτ Γκάντι, τα γραπτά του Γκουλάμ Χουσεΐν υποφέρουν από σοβαρές ανακρίβειες και είναι λάθος ιστορικά, καθώς ο Χαφίζ Αντάμ είχε φύγει από την Ινδία και πέθανε στη Μεδίνα το 1643.

Ένας άλλος Μουσουλμάνος μελετητής, ο Γκουλάμ Μουχιντίν Μπουτέ Σαχ, έγραψε το Tarikh-i-Punjab το 1842, περισσότερο από ενάμιση αιώνα μετά τον θάνατο του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ. Σε αυτό αναφέρει πως υπήρχε μία συνεχής εχθρότητα από τον Ραμ Ράι, τον μεγαλύτερο αδελφό του Γκουρού Χαρ Κρισάν, προς τον Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ. Ο Μπουτέ Σαχ είπε: «Ο Ραμ Ράι παρουσίαζε στον Αυτοκράτορα πως ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ ήταν πολύ περήφανος για το πνευματικό του μεγαλείο και δε θα συνειδητοποιούσε το σφάλμα του αν δεν τιμωρηθεί. Ο Ραμ Ράι ήταν αυτός επίσης που πρότεινε να εμφανιστεί ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ μπροστά στον Αυτοκράτορα και να κάνει ένα θαύμα, στο οποίο αν αποτύγχανε, θα θανατωνόταν». Ο Σατίς Τσάντρα και άλλοι λένε πως αυτή η εκδοχή είναι επίσης αμφισβητήσιμη όσον αφορά τις συνθήκες ή την αιτία της εκτέλεσης του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ.

Οι Σιχ ιστορικοί καταγράφουν πως ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ είχε γίνει μια κοινωνιοπολιτική πρόκληση για την κυριαρχία των Μουσουλμάνων και τον Αοραντζέμπ. Το κίνημα των Σιχ μεγάλωνε ταχύτατα στην περιοχή Μάλγουα του Παντζάμπ και ο Γκουρού ενθάρρυνε ανοικτά τους Σιχ να «είναι ατρόμητοι στην επιδίωξη μιας δίκαιης κοινωνίας: αυτός που δεν κατέχει φόβο και δεν φοβάται κανέναν, αναγνωρίζεται ως ο άνθρωπος της αληθινής σοφίας», μια δήλωση η οποία υπάρχει στη σελίδα 1427 του Γκουρού Γκραντ Σαχίμπ. Ενώ η επιρροή του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ αυξανόταν, ο Αοραντζέμπ είχε επιβάλει ισλαμικούς νόμους, κατεδάφισε ινδουιστικά σχολεία και ναούς και επέβαλλε νέους φόρους στους μη Μουσουλμάνους.

Ωστόσο, η βασική ουσιαστική καταγραφή έρχεται από τον γιο του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ, τον Γκουρού Γκομπίντ Σινγκ, στη σύνθεσή του Bachittar Natak. Αυτή η σύνθεση απαγγέλλεται σε κάθε τόπο λατρείας των Σιχ με την ευκαιρία της μαρτυρίας του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ. Σύμφωνα με τις καταγραφές αυτές, ο Γκουρού είχε αντισταθεί στις διώξεις και είχε υιοθετήσει και υποσχεθεί να προστατεύει τους Ινδουιστές Κασμίρι. Με ένα πρόσχημα, ο Αοραντζέμπ κάλεσε τον Γκουρού στο Δελχί, αλλά μόλις έφτασε εκεί του είπαν «να εγκαταλείψει την πίστη του και να ασπαστεί το Ισλάμ». Ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ αρνήθηκε με αποτέλεσμα αυτός και οι βοηθοί του να συλληφθούν. Εκτελέστηκε δημοσίως στις 11 Νοεμβρίου 1675 στην αγορά Τσάντονι Τσοκ, στο Δελχί.

Ο Γουίλιαμ Ίρβιν δηλώνει πως ο Γκουρού Μπαχαντούρ βασανίστηκε για πολλές εβδομάδες κατά τη διάρκεια των οποίων του ζητούσαν να εγκαταλείψει την πίστη του και να ασπαστεί το Ισλάμ, αλλά εκείνος παρέμεινε πιστός στις πεποιθήσεις του οδηγώντας στην εκτέλεσή του. Οι βοηθοί του Γκουρού βασανίστηκαν επίσης επειδή αρνούνταν να ασπαστούν το Ισλάμ· τον Μπάι Μάτι Ντας τον έκοψαν σε κομμάτια με πριόνι, τον Μπάι Νταγιάλ Νας τον πέταξαν σε ένα καζάνι με καυτό νερό και τον Μπάι Σάτι Ντας τον έκαψαν ζωντανό, ενώ κρατούσαν τον Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ κλεισμένο σε ένα κελί να παρακολουθεί το μαρτύριο και τον θάνατό τους. Έπειτα από αυτό, ακολούθησε και η δική του εκτέλεση.

Κληρονομιά και μνημεία

Μετά την εκτέλεση του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ από τον Αυτοκράτορα των Μουγκάλ Αοραντζέμπ, χτίστηκε ένας αριθμός Σιχ ναών στη μνήμη του αλλά και στη μνήμη των βοηθών του. Ο Γκουντβάρα (ιερός ναός) Σις Γκανζ Σαχίμπ στην αγορά Τσάντονι Τσοκ στο Δελχί, χτίστηκε ακριβώς στο σημείο όπου εκτελέστηκε ο Γκουρού, ενώ ο Γκουντβάρα Ρακάμπ Γκανζ Σαχίμπ, επίσης στο Δελχί, χτίστηκε στο μέρος της κατοικίας ενός ακολούθου του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ, ο οποίος έκαψε το σπίτι του για να αποτεφρώσει το σώμα του Γκουρού. Ένας γκουντβάρα στο Παντζάμπ με το ίδιο όνομα, Σις Γκανζ Σαχίμπ, σηματοδοτεί την τοποθεσία όπου τον Νοέμβριο του 1675, ο Μπάι Τζάιτα μετέφερε το κεφάλι του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ και το αποτέφρωσε, αψηφώντας τις αυτοκρατορικές αρχές του Αορανζέμπ.

Ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ μνημονεύεται για το ότι έδωσε τη ζωή του για τη θρησκευτική ελευθερία, θυμίζοντας στους Σιχ και στους μη Μουσουλμάνους της Ινδίας να ακολουθούν και να εξασκούν τα πιστεύω τους χωρίς τον φόβο της δίωξης και τους εξαναγκασμούς των Μουσουλμάνων. Ο Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ μαρτύρησε μαζί με τους τρεις πιστούς ακολούθους του, Μπάι Μάτι Ντας, Μπάι Σάτι Ντας και Μπάι Νταγιάλ Ντας. Σε ορισμένα μέρη της Ινδίας, η μέρα του μαρτυρίου του, 24 Νοεμβρίου, είναι δημόσια αργία.

Επίδραση στους Σιχ

Η εκτέλεση του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ σκλήρυνε την αποφασιστικότητα των Σιχ εναντίον της Μουσουλμανικής κυριαρχίας και των διώξεων. Ο Πασάουρα Σινγκ αναφέρει πως «αν η μαρτυρία του Γκουρού Αρντζάν βοήθησε στο να ενώσει τους Σιχ, η μαρτυρία του Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ βοήθησε στο να γίνει η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επίκεντρο της ταυτότητας των Σιχ». Ο Γουίλφρεντ Σμιθ ανέφερε: «η βίαιη προσπάθεια να μετατραπεί ο ένατος Γκουρού σε έναν εξωτερικά, απρόσωπο ισλαμιστή, ξεκάθαρα δημιούργησε μια ανεξίτηλη εντύπωση στον γιο του, Γκομπίντ, ο οποίος αντέδρασε αργά αλλά εσκεμμένα, οργανώνοντας τελικά τη Σιχ ομάδα σε μια ξεχωριστή, επίσημη, συμβολική κοινότητα». Εγκαινίασε την ταυτότητα αυτής της κοινότητας ως Χάλσα.

• J.N. Sarkar (1992). «Chapter VIII Assam-Mughal Relations». Στο: H. K. Barpujari. The Comprehensive History of Assam. 2. Guwahati: Assam Publication Board. σελίδες 148–256. 

Αξιολογημένες δημοσιεύσεις για τον Γκουρού Τεγ Μπαχαντούρ (στα αγγλικά)

• Louis E. Fenech (Οκτώβριος–Δεκέμβριος 1997). «Martyrdom and the Sikh Tradition». Journal of the American Oriental Society 117 (4): 623-42. https://www.jstor.org/stable/606445. 
• Jeevan Singh Deol (Απρίλιος–Ιούνιος 2001). «Non-Canonical Compositions Attributed to the Seventh and Ninth Sikh Gurus». Journal of the American Oriental Society 121 (2): 193-203. https://www.jstor.org/stable/606560.