Γκέρα

H Γκέρα αναφέρθηκε πρώτη φορά το 995. To 999 o Όθων Γ΄ παρέδωσε την κυριαρχία της πόλης στους προγόνους του Βασιλείου Της Πρωσίας. Μια δημοτική σφραγίδα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1350, το συμβούλιο ονομάστηκε για πρώτη φορά το 1360 και το δημαρχείο αναφέρθηκε το 1426. Το 1450 η Γέρα καταστράφηκε σχεδόν εντελώς κατά τη διάρκεια του Σαξο-Φρακοκτονικού πολέμου, αλλά ανάκαμψε γρήγορα επειδή η αρχική υφαντουργική παραγωγή έφερε πλούτο στην πόλη.

 

Ένα μήνα πριν από το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, στις 6 Απριλίου 1945, οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ κατέστρεψαν τμήματα της πόλης και σκότωσαν 514 κατοίκους. Περίπου 300 κτίρια χτυπήθηκαν, όπως το κάστρο Όστερσταϊν (Osterstein) και αρκετά ιστορικά κτίρια στο κέντρο της πόλης, πολλά από τα οποία δεν ξαναχτίστηκαν μετά τον πόλεμο. Οι δυνάμεις των ΗΠΑ κατέλαβαν τη Γκέρα στις 14 Απριλίου 1945 αλλά αντικαταστάθηκαν από τους Σοβιετικούς στις 1 Ιουλίου 1945.

Έγινε μέρος της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1949 και αργότερα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Εξέγερση της 17ης Ιουνίου 1953 καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι, μεταξύ των οποίων πολλοί υπάλληλοι της σοβιετικής οργάνωσης ορυχείων ουρανίου απαίτησαν υψηλότερους μισθούς και ελεύθερες εκλογές. Οι διαδηλώσεις καταστράφηκαν από τις σοβιετικές στρατιωτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των θωρακισμένων μονάδων.

Μετά τη Γερμανική επανένωση το 1990, η Γκέρα έγινε μέρος του αναστηλωμένου κράτους της Θουριγγίας. Ωστόσο, έχασε τις περισσότερες διοικητικές λειτουργίες της μετά την επανένωση και σχεδόν όλα τα εργοστάσια της πόλης έκλεισαν. Αυτό οδήγησε σε συνεχιζόμενη οικονομική κρίση με σημαντική ανεργία και ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε από 135.000 το 1990 σε λιγότερο από 100.000 μια δεκαετία αργότερα.

•  
  Το δημαρχείο
•  
  Σχολείο στην Γκέρα
•  
  Η εκκλησία του Άγιου Ιωάννη στην Γκέρα