Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης του Κωνσταντίνου (Ανώγεια Ρεθύμνου, 6 Δεκεμβρίου 1932 – Ανώγεια Ρεθύμνου, 20 Ιανουαρίου 2012) ήταν Έλληνας ιατρός, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και πολιτικός.
Γεννήθηκε στα Ανώγεια Ρεθύμνου στις 6 Δεκεμβρίου του 1932, και καταγόταν από παλιά οικογένεια πολιτικών της Κρήτης. Στα Ανώγεια είναι από τις μεγάλες οικογένειες της κωμόπολης και μάλιστα ο Γιάννης Κεφαλογιάννης είχε το παρανόμι (παρωνύμιο) Τσουρογιάννης (γιος του Τσουρόκωστα τραυματία αγωνιστή της Μάχης της Κρήτης) όπως και όλοι οι χωριανοί του, για να μπορεί εύκολα κανείς να τους ζητήσει στο χωριό. Bέβαια οι Ρεθεμνιώτες τον φώναζαν τιμητικά "Ο Γιατρός", καθώς σπούδασε στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, (πτυχίο 1958), της οποίας έγινε και διδάκτωρ παθολογίας (1970). Ακολούθησε την πολιτική παράδοση της οικογένειας και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ρεθύμνου με την υποστήριξη της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ) το 1958 και στη συνέχεια επενεξελέγη το 1961 και 1963 στην ίδια περιφέρεια. Κατά τη διάρκεια της Χούντας ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση.
Μετά την κατάρρευση της Χούντας συμμετείχε στις εκλογές του 1974 με τη Νέα Δημοκρατία, στις οποίες και εξελέγη. Από τότε εκλεγόταν συνεχώς έως το 2004. Ανέλαβε αρκετά υπουργεία με τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Διετέλεσε Γραμματέας της Βουλής στη περίοδο 1958-1964. Χρημάτισε επίσης υφυπουργός κοινωνικών υπηρεσιών (1976-77), υφυπουργός εσωτερικών (1980-81), υπουργός δημοσίας τάξης (1989) (περίοδο κατά την οποία, με απόφασή του οδηγήθηκαν στην πυρά οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων της μεταπολεμικής περιόδου, πράγμα για το οποίο δέχθηκε κριτική από όσους πολίτες ταλαιπωρήθηκαν λόγω φρονημάτων από το μετεμφυλιακό κράτος), αναπληρωτής υπουργός μεταφορών επικοινωνιών (1989-90), υπουργός τουρισμού (1990-91), υπουργός επικρατείας (1990-91) και υπουργός εσωτερικών (1992-93). Το 1993 διεκδίκησε την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας χωρίς όμως επιτυχία. Επίσης είχε διατελέσει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ενώ για μια περίοδο ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού.
Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Βαρδινογιάννη, δικηγόρο και μέλος της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας, και είχε τρεις κόρες, τη Χριστίνα, τη Δανάη και την Όλγα. Η τελευταία εξελέγη βουλευτής Ρεθύμνου στις εκλογές του 2007 με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Συγγενής του ήταν και ο βουλευτής Μανώλης Κεφαλογιάννης.
Ήταν μέλος της Ιατρικής Εταιρίας Αθηνών, της διαρκούσης επιτροπής του κόμματος της ΝΔ και πρόεδρος του επιστημονικού τμήματος της Ν.Δ. Είχε γράψει διδακτορική διατριβή («Συχνότης του Σακχαρώδους Διαβήτου επί των Ελλήνων»), καθώς και πολλές άλλες επιστημονικές εργασίες του που έχουν δημοσιευθεί σε ιατρικά περιοδικά ή έχουν ανακοινωθεί σε συνέδρια. Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης ομιλούσε επίσης αγγλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
Απεβίωσε στις 20 Ιανουαρίου 2012.
Ο Ι. Κεφαλογιάννης κατηγορήθηκε για απόπειρα υπόθαλψης εγκληματία και προτροπή σε ψευδορκία αστυνομικών υπαλλήλων και παραιτήθηκε από την θέση του συμβούλου στις 23 Σεπτεμβρίου 2008 όταν το μονομελές πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου τον καταδίκασε πρωτόδικα σε φυλάκιση 12 μηνών με αναστολή για κατηγορίες περί "απόπειρας υπόθαλψης εγκληματία και την προτροπή σε ψευδορκία τριών αστυνομικών υπαλλήλων". Ύστερα από αυτή την εξέλιξη το γραφείο του πρωθυπουργού εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία έπαυε τον Κεφαλογιάννη από τα καθήκοντα του συμβούλου του πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, μέχρι την ολοκλήρωση της όλης διαδικασίας στο εφετείο. Ο Κεφαλογιάννης, σύμφωνα με το δικαστήριο πίεσε δύο αστυνομικούς να καταθέσουν ψευδώς έτσι ώστε να επιτευχθεί η αθώωση κατοίκου του Μυλοποτάμου που είχε συλληφθεί με ποσότητες ινδικής κάνναβης. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, επικοινώνησε μαζί τους τηλεφωνικά και τους ζήτησε να μεταβούν στο πολιτικό γραφείο του. Στο ραντεβού ανταποκρίθηκε ο ένας από τους δύο αστυνομικούς, από τον οποίο ο κ. Κεφαλογιάννης ζήτησε να καταθέσει στο δικαστήριο ότι δεν αναγνωρίζει στο πρόσωπο του χασισοκαλλιεργητή τον δράστη. Ο ίδιος αρνήθηκε τις κατηγορίες και άσκησε έφεση ενώ έκανε λόγο για «στημένη δίκη» και «έναν ανεκδιήγητο εισαγγελέα».
Ωστόσο στις 19 Δεκεμβρίου 2008 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου, κατά την εκδίκαση της έφεσης, επέβαλε στον πρώην υπουργό ποινή φυλάκισης πέντε μηνών με τριετή αναστολή, αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου. Η υπόθεση εκδικάστηκε μόλις τρεις μήνες μετά την πρωτόδικη απόφαση και τούτο λόγω της ιδιαίτερης σημασίας της, αλλά και της ιδιότητας των δύο κατηγορουμένων (πολιτικό πρόσωπο και δημόσιος λειτουργός).
Κατά την απολογία του ο κ. Κεφαλογιάννης έκανε λόγο για σκευωρία εναντίον του και υποστήριξε για μία ακόμη φορά ότι η δίωξή του ήταν υποκινούμενη από πολιτικούς του αντιπάλους στην Κρήτη. Ωστόσο, απέφυγε να πει ονόματα παρότι τον προκάλεσε ο πρόεδρος του δικαστηρίου, υποστηρίζοντας ότι δεν θέλει να προκαλέσει προβλήματα.
Ο Ι. Κεφαλογιάννης τη δεύτερη φορά είπε ότι η βούληση του λαού που τον εξέλεξε αλλεπάλληλες φορές για να τον εκπροσωπήσει στη Βουλή έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Σε ερώτηση του προέδρου αν ο πρώην υπουργός προτίθεται να υποβάλει μήνυση σε βάρος των αστυνομικών που τον κατηγόρησαν, οι συνήγοροι υπεράσπισης απάντησαν αρνητικά.
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Γιάννης Κεφαλογιάννης, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.