Βαλβίνος: Ρωμαίος αυτοκράτορας

Δεν είναι γνωστά πολλά πράγματα για τον Βαλβίνο πριν την άνοδό του στο θρόνο. Εικάζεται πως ήταν απόγονος του Πούμπλιου Κοέλιου Βαλβίνου Βιμπούλλιου Πίου, ύπατου το 136 ή 137, και της γυναίκας του Ακουιλίας. Αν αληθεύει αυτό, τότε σχετιζόταν επίσης με την οικογένεια του Κουίντου Πομπηίου Φάλκο, που τροφοδότησε πολλούς πολιτικούς στο αξίωμα του υπάτου σε όλο τον 3ο αιώνα, και με τον πολιτικό, μηχανικό και συγγραφέα του 1ου αιώνα, Ιούλιο Φροντίνο, ενώ ήταν και απόγονος πρώτου ξαδέλφου του Τραϊανού. Γεννήθηκε περίπου το 178. Ήταν πατρίκιος και ήταν γιος (ίσως υιοθετημένος) του Καέλιου Καλβίνου, λεγάτου της Καππαδοκίας το 184. Σύμφωνα με τον Ηρωδιανό, ο Βαλβίνος υπήρξε κυβερνήτης Ρωμαϊκών επαρχιών, αλλά οι επτά (7) επαρχίες που αναφέρει η «Ιστορία των Αυγούστων», όπως και η πληροφορία ότι ήταν ανθύπατος Αφρικής και Ασίας είναι πιθανότατα εντελώς φανταστικές. Ήταν σίγουρα ύπατος δυο φορές στην καριέρα του, την πρώτη το 203 (ή τον Ιούλιο 211) και τη δεύτερη με τον Καλιγούλα το 213, πράγμα που σημαίνει ότι είχε την εύνοια του τελευταίου.

Σύμφωνα με τον Γκίμπον (που δανείζεται από τις αφηγήσεις του Ηρωδιανού και της «Ιστορίας των Αυγούστων»):

Ο Βαλβίνος ήταν θαυμαστός ρήτορας, διακεκριμένος ποιητής και σοφός δικαστικός που άσκησε με αθωότητα και υπό επευφημίες τα καθήκοντά του σε όλες τις εσωτερικές επαρχίες της αυτοκρατορίας. Γεννήθηκε ευγενής και κατείχε μεγάλη περιουσία, είχε καλούς τρόπους και ήταν καταδεκτικός και φιλελεύθερος. Η αγάπη του για τις ηδονές της ζωής πήγαινε παράλληλα με το αίσθημα της αξιοπρέπειας και η ανέσεις του δεν τον σταμάτησαν από τη συνεχή ενασχόλησή του με τα κοινά (...) Οι δύο συνάδελφοι (ο Βαλβίνος και ο Πουπιένος) είχαν υπάρξει ύπατοι (ο Βαλβίνος δυο φορές) αλλά είχαν οριστεί και μέλη των είκοσι υπολοχαγών της Γερουσίας. Δεδομένου ότι ο ένας ήταν 60 και ο άλλος 74 χρόνων, είχαν αμφότεροι προλάβει να απολαύσουν την ωριμότητα της μακράς εμπειρίας τους»

Όταν οι Γορδιανοί ανακηρύχθηκαν αυτοκράτορες στην Αφρική, η Σύγκλητος ανέθεσε σε επιτροπή είκοσι ανδρών να συντονίσουν τις επιχειρήσεις έναντι του Μαξιμίνου Θραξ. Όταν έφτασαν τα νέα της ήττας των Γορδιανών, η Γερουσία συγκεντρώθηκε κεκλεισμένων των θυρών για να ανακηρύξει τους Βαλβίνο και Πουπιένο συναυτοκράτορες (αν και αναγκάστηκαν να δεχτούν τη συμμετοχή του Γορδιανού του Γ'). Την εποχή εκείνη, ο Βαλβίνος ήταν λίγο πάνω από 70: οι ικανότητές του στη διοίκηση είναι άγνωστες εκτός από το γεγονός ότι ήταν παλαιός γερουσιαστής, πλούσιος και καλά διασυνδεδεμένος. Ενώ ο Πουπιένος προέλαυνε προς τη Ραβέννα για να συντονίσει τα στρατεύματα κατά του Μαξιμίνου, ο Βαλβίνος έμεινε στη Ρώμη, αλλά απέτυχε να διατηρήσει τη δημόσια τάξη. Οι πηγές αφήνουν να εννοηθεί ότι ο Βαλβίνος φοβήθηκε πως ο Πουπιένος ήθελε να τον υποκαταστήσει και οι δυο τους άρχισαν να μένουν σε διαφορετικές πλευρές του παλατιού. Δολοφονήθηκαν αμφότεροι από δυσαρεστημένα στοιχεία της Φρουράς που δεν επιθυμούσαν τον διαρκή έλεγχο του αυτοκράτορα από τη Γερουσία.

 

Η «Σαρκοφάγος του Βαλβίνου» του έχει προσδώσει ξεχωριστή θέση στην ιστορία της Ρωμαϊκής τέχνης. Όταν ακόμα κατείχε τον τίτλο του αυτοκράτορα, ο Βαλβίνος διέταξε τη δημιουργία μαρμάρινης σαρκοφάγου αυτού και της γυναίκας του (άγνωστο το όνομά της). Ανακαλύφθηκε θρυμματισμένη κοντά στη Αππία οδό και αποκαταστάθηκε, αποτελώντας το μοναδικό δείγμα Ρωμαϊκής αυτοκρατορικής σαρκοφάγου αυτού του είδος που μας σώζεται. Στο σκέπασμά της απεικονίζονται τα μισωγυρισμένα σώματα του ζευγαριού, με τη μορφή του Βαλβίνου να θεωρείται πιστή αποτύπωση της πραγματικότητας. Αν και κατά τη διάρκεια της συνδιακυβέρνησής τους, ο Βαλβίνος εμφανιζόταν συχνά σαν πολιτικός ηγέτης παρά στρατιωτικός όπως ο Πουπιένος, σε μια πλευρά της σαρκοφάγου αναπαριστάται με πλήρη στρατιωτική περιβολή.

• Ηρωδιανός, «Ρωμαϊκή Ιστορία», κεφ. 7 (αγγλικά)
• Ηρωδιανός, «Ρωμαϊκή Ιστορία», κεφ. 8 (αγγλικά)

• Good portrait bust Αρχειοθετήθηκε 2007-09-30 στο Wayback Machine. (αγγλικά)