Ανιές Βαρντά

Θεωρείτο πρωτοπόρος του κινηματογράφου και μία απο τις καλύτερες και πιο σημαντικές σκηνοθέτριες όλων των εποχών. Είναι γνωστή ως "Η Γιαγιά της Γαλλικής Νουβέλ Βαγκ". Το έργο της είναι επίσης αξιόλογο για την σημαντικότητα του στο πεδίο του φεμινιστικού κινηματογράφου. Μαζί με τον σύζυγο της, ηταν μέλος της κινηματογραφικής ομάδας Left Bank (Rive Gauche), μια απο τις δυο ομάδες απο τις οποίες απαρτιζόταν το κίνημα της Νουβέλ Βαγκ.

Ανιές Βαρντά
Η Ανιές Βαρντά το 2010
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Agnès Varda (Γαλλικά)
Προφορά
Γέννηση	30 Μαΐου 1928 Ισέλ, Βέλγιο
Θάνατος	29 Μαρτίου 2019 (90 ετών) Παρίσι, Γαλλία
Αιτία θανάτου	καρκίνος του μαστού
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο του Μονπαρνάς
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία Βέλγιο
Σπουδές	Σχολή του Λούβρου
Ιδιότητα	φωτογράφος, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, δημιουργός ντοκιμαντέρ και plastic artist
Σύζυγος	Ζακ Ντεμί (1962–1990)
Τέκνα	Ματιέ Ντεμί και Ροζαλί Βαρντά
Συγγενείς	Jean Varda (ξάδελφος)
Κίνημα	φεμινιστική τέχνη και Νουβέλ Βαγκ
Καλλιτεχνικά ρεύματα	φεμινιστική τέχνη και Νουβέλ Βαγκ
Βραβεύσεις	βραβείο Λουί Ντελούκ (1964), βραβείο Σεζάρ καλύτερου ντοκιμαντέρ μικρού μήκους (1984), Χρυσός Λέων (1985), Βραβείο Κόνραντ Γουλφ (Οκτώβριος 2001), τιμητικό βραβείο Σεζάρ (2001), Βραβείο Ρενέ Κλερ (2002), César Award for Best Documentary Film (2009), Carrosse d'or (2010), Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες (1986), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (2010), Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (14  Μαΐου 2013), Leopard of Honour (2014), Τιμητικός φοίνικας (2015), Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (14  Απριλίου 2017), National Society of Film Critics Award for Best Non-Fiction Film (2001), National Society of Film Critics Award for Best Non-Fiction Film (2009), Max Beckmann prize (2016), βραβείο Ντονόστια (2017), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ (24  Οκτωβρίου 2008), Τιμητικό Όσκαρ (11  Νοεμβρίου 2017), L'Œil d'or (2017), European Film Award for Best Documentary (2000), βραβείο Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Συνολικής προσφοράς (2014) και επίτιμος πολίτης των Βρυξελλών (25  Σεπτεμβρίου 2013)
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Γεννήθηκε το 1928 στο Βέλγιο και έχει γαλλική και ελληνική καταγωγή. Σπούδασε ιστορία και φωτογραφία στην Εθνική Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στη Γαλλία. Ήταν παντρεμένη με τον φημισμένο σκηνοθέτη Ζακ Ντεμί από το 1962 μέχρι τον θάνατό του το 1990 και οι δυο τους είχαν συνεργαστεί και επαγγελματικά. Ορισμένες απο τις ταινίες της είναι φόροι τιμής στον Ντεμί.

Πιθανότατα η πιο αναγνωρισμένη και σημαντική ταινία της είναι Η Κλεό από τις 5 έως τις 7, μια εμβληματική ταινία για το κίνημα της Νουβέλ Βαγκ. Επιπλέον, η ταινία της Vagabond του 1985 κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα. To 2017, η Βαρντά -μαζι με τον αστικό καλλιτέχνη JR- σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο ντοκιμαντέρ Faces Places, το οποίο απέσπασε υποψηφιότητα Όσκαρ για καλύτερο ντοκιμαντέρ, κάνοντας την το μεγαλύτερο σε ηλικία άτομο που να έχει ποτέ προταθέι για Όσκαρ. Άλλες αξιοσημείωτες δουλείες της συμπεριλαμβάνουν τις ταινίες Le Bonheur, La Pointe Courte, Les Glaneurs et la Glaneuse, L'une chante, l'autre pas και το αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ Les Plages d'Agnes.

Έχει τιμηθεί για τη συνολική προσφορά της στον κινηματογράφο, καθώς της έχει απονεμηθεί o Τιμητικός Χρυσός Φοίνικας, το Τιμητικό Βραβείο Σεζάρ, το βραβείο Επιτεύγματος στον Παγκόσμιο Κινηματογράφο από τα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και το Τιμητικό Όσκαρ (κάνοντάς την την πρώτη γυναίκα που να λάβει αυτό το βραβείο).

Στις 29 Mαρτίου του 2019 πέθανε από καρκίνου του στήθους. Η τελευταία της ταινία πρίν το θάνατό της ήταν το ντοκιμαντέρ Varda par Agnès, μια ανασκόπηση της κινηματογραφικής καριέρας της.