Στη μεσαιωνική ιστοριογραφία, η Ανατολική Φραγκία (λατινικά: Francia orientalis) ή Ανατολικό Φραγκικό Βασίλειο (regnum Francorum orientalium) ήταν ο πρόδρομος του Βασιλείου της Γερμανίας, και κράτησε από το, περίπου, 840 ως το 962.
Η Ανατολική Φραγκία δημιουργήθηκε από το διαμοιρασμό της Αυτοκρατορίας των Καρολιδών μετά τον θάνατο του Αυτοκράτορα Λουδοβίκου του Ευσεβούς, αλλά ο ανατολικός-δυτικός διαχωρισμός "σταδιακά αποκρυσταλλώθηκε στην εγκαθίδρυση ξεχωριστών βασιλείων".
Μετά από τρία χρόνια εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε τον θάνατο το Λουδοβίκου του Ευσεβή στις 20 Ιουνίου 840, υπογράφηκε τον Αύγουστο του 843 από τους τρεις γιους και κληρονόμους του η Συνθήκη του Βερντέν. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός πήρε το ανατολικό μέρος, που αποτελούταν κυρίως από γερμανόφωνους πληθυσμούς. Τα Χρονικά της Φούλντα περιγράφουν ότι το βασίλειο χωρίστηκε στα τρία και ότι ο Λουδοβίκος πήρε το ανατολικό μέρος. Τα Μπερτινιανά Χρονικά περιγράφουν την έκταση των εδαφών του: "στον καταμερισμό των κομματιών, ο Λουδοβίκος απόκτησε όλα τα εδάφη πέρα από τον ποταμό Ρήνο, αλλά και από αυτήν την πλευρά του Ρήνου επίσης τις πόλεις Σπάιερ, Βορμς και Μάιντς και της περιοχές τους".. Το βασίλειο της Δυτικής Φραγκίας πήγε στον νεότερο, ετεροθαλή αδελφό του Λουδοβίκου Κάρολο τον Φαλακρό, ενώ το μεταξύ τους βασίλειο της Μέσης Φραγκίας, που περιελάμβανε και την Ιταλία, και ο τίτλος του Αυτοκράτορα δόθηκε στον μεγαλύτερο αδελφό Λοθάριο Α΄.
Ενώ η Δυτική και η Μέση Φραγκία περιελάμβαναν "την καρδιά των παραδοσιακών Φραγκικά εδαφών", η Ανατολική αποτελούταν κυρίως από εδάφη που προσαρτήθηκαν στη Φραγκική Αυτοκρατορία μόλις τον 8ο αιώνα. Αυτά περιελάμβαναν τα δουκάτα της Αλεμανίας, Βαυαρίας, Σαξονίας, και Θουριγγίας, καθώς και τα νοτιότερα και ανατολικότερα μαρκάτα με τους Δανούς και τους Σλάβους. Ο χρονικογράφος της εποχής Ρεγκίνο του Προυμ, έγραψε ότι "διαφορετικοί άνθρωποι" (diversae nationes populorum) της Ανατολικής Φραγκίας, κυρίως γερμανόφωνοι και σλαβόφωνοι, μπορούσαν "να διαφοροποιηθούν μεταξύ τους ως προς τη φυλή, τα έθιμα, τη γλώσσα και τους νόμους" (genere moribus lingua legibus).
Τα βασιλικά σύμβολα της Αυτοκρατορίας των Καρολιδών είχαν μοιραστεί από τον Λουδοβίκο τον Ευσεβή μεταξύ των δύο πιστών του γιων, τον Κάρολο και τον Λαθάριο. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός που τότε ήταν σε εξέγερση δεν πήρε τίποτα από τα βασιλικά κοσμήματα ή λειτουργικά βιβλία που σχετίζονταν με τη διαδοχή της βασιλείας της Αυτοκρατορίας. Έτσι, τα σύμβολα και τα τυπικά του βασιλείου της Ανατολικής Φραγκίας δημιουργήθηκαν από το μηδέν.
Από πολύ νωρίς το βασίλειο της Ανατολικής Φραγκίας είχε μια πιο τυποποιημένη διαδικασία για τη βασιλική εκλογή από τη Δυτική Φραγκία. Γύρω στο 900 γράφηκε μια λειτουργία (ordo) για τη στέψη του βασιλιά, που αποκαλείται πρώιμη γερμανική λειτουργία, για ιδιωτική ακρόαση. Αυτός που έστεφε τον "τοποθετημένο πρίγκηπα" (princeps designatus) έπρεπε να τον ρωτήσει αν ήταν πρόθυμος να υπερασπιστεί την εκκλησία και τον λαό, και μετά να ρωτήσει τον κόσμο αν ήταν πρόθυμοι να υποταχθούν στον πρίγκιπα και τους νόμους του. Τότε ο κόσμος αναφωνούσε "Fiat, fiat!" (Ας γίνει!), μια πράξη που αργότερα έγινε "Αναγνώριση". Αυτό είναι το πιο παλιό γνωστό τυπικό που περιέχει την Αναγνώριση, το οποίο ενσωματώθηκε στο κατοπινό Ρωμαίο-Γερμανικό Αρχιερατικό.
Τον Ιούνιο του 888 ο βασιλιάς Αρνούλφος συγκάλεσε συνοδό στο Μάιντς. Παρόντες ήταν η τρεις αρχιεπίσκοποι της Ανατολικής Φραγκίας —Βιλμπέτρος της Κολονίας, Λιουτμπέρτος του Μάιντς, και Ράτμποντ της Τιέρ—και οι αρχιεπίσκοποι της Δυτικής Φραγκίας της Ρεμς και της Ρουέν, καθώς και η επίσκοποι του Μπουβέ (Beauvais) και της Νοϊόν (Noyon ). Σύμφωνα με τον Walter Ullmann, η παρουσία των Δυτικών Φράγκων λόγω της "στείρας εκκλησιαστικής σκέψης" της Ανατολικής Φραγκίας, οδήγησε τη σύνοδο να υιοθετήσει ιδέες για την ιερότητα της βασιλείας και του χρίσματος του βασιλιά που ανήκαν στη Δυτική Φραγκία. Ήταν "η πρώτη φάση της διαδικασίας της αφομοίωσης των δύο μισών της Καρολίγγειας κληρονομιάς". Σε μια άλλη εκκλησιαστική σύνοδο στο Τρέμπουρ το 895, οι πρελάτοι διακήρυξαν ότι ο Αρνούλφος επιλέχτηκε από τον θεό και όχι από τους ανθρώπους, και ότι ορκίστηκε με τη σειρά του να υπερασπίζει την εκκλησία και τα προνόμιά της από όλους τους εχθρούς της. Όταν ο Αρνούλφος πέθανε το 899, ο ανήλικος γιος του Λουδοβίκος το Παιδί στέφθηκε αλλά δεν χρίστηκε βασιλιάς, και τέθηκε υπό την επιτροπεία του Hatto Α΄, αρχιεπισκόπου του Μάιντς. Η στέψη του Λουδοβίκου ήταν η πρώτη στη γερμανική ιστορία. Όταν αυτός πέθανε στα τέλη Σεπτεμβρίου 911, εκλέχτηκε να τον αντικαταστήσει ο Δούκας Κορράδος Α΄ στις 10 Νοεμβρίου, και έγινε ο πρώτος Γερμανός βασιλιάς που χρίστηκε.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα East Francia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Ανατολική Φραγκία, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.