Γιος Του Θησέως Ακάμας

Ο Ακάμας ήταν γιος του κορυφαίου βασιλιά της Αθήνας Θησέα και της Φαίδρας, της κόρης του Μίνωα και της Πασιφάης. Μετά την ανατροπή του πατέρα του εξορίστηκε με τον αδελφό του στην Εύβοια, τους φρόντιζε ο βασιλιάς των τοπικών Αβάντων Ελεφήνορας που ήταν συγγενής τους από γάμο. Ο Διομήδης και ο Ακάμας απεστάλησαν στην Τροία με στόχο να διαπραγματευτούν την ασφαλή επιστροφή της Ωραίας Ελένης ώστε να αποφύγουν την έκρηξη του πολέμου. Ο Όμηρος ωστόσο έγραψε ότι στην αποστολή αυτή συμμετείχαν ο Μενέλαος και ο Οδυσσέας. Όταν βρέθηκε στην Τροία ο Ακάμας έπεσε σε έρωτα με την κόρη του βασιλιά Πριάμου Λαοδίκη της Τροίας, την άφησε έγκυο και γέννησε έναν γιο τον Μουνίτο. Το βρέφος μεγάλωσε με την φροντίδα της προγιαγιάς του και μητέρας του Θησέα Αίθρας που ήταν μία από τις δούλες της Ωραίας Ελένης. Ο Μουνίτος πέθανε αργότερα από δάγκωμα φιδιού ενώ κυνηγούσε στον Όλυνθο της Θράκης.

Ακάμας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύντροφος	Λαοδίκη της Τροίας Φυλλίς
Τέκνα	Μούνιτος
Γονείς	Θησέας και Φαίδρα
Αδέλφια	Δημοφών ο Θησέως
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	βασιλιάς της ελληνικής μυθολογίας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Την εποχή που ξέσπασε ο Τρωικός πόλεμος ο Ακάμας και ο αδελφός του Δημοφών ο Θησέως πολέμησαν γενναία στο πλευρό των Ελλήνων και ήταν δύο από τους άντρες που εισήλθαν στον Δούρειο Ίππο. Με την λήξη του πολέμου απελευθέρωσαν την γιαγιά τους Αίθρα που ήταν για πολλά χρόνια αιχμάλωτη των Τρώων και επέστρεψαν στην Αθήνα όπου ο πατέρας τους είχε επανέλθει στον θρόνο. Στα δύο αδέλφια πιστώνονται πολλά κατορθώματα όπως η μεταφορά του Τρωικού Παλλαδίου από την Τροία στην Αθήνα. Μερικές πηγές σχετίζουν τον ίδιο τον Ακάμα με την σχέση που είχε ο αδελφός του Δημοφών με την Φυλλίς από την Θράκη, αυτό δεν είναι ακριβές. Ο Όμηρος δεν αναφέρει τίποτα σχετικά με το πρόσωπο του αλλά τον καταγράφει αργότερα ο Βιργίλιος στην Αινειάδα ως έναν από τους άνδρες που εισήλθαν στον Δούρειο Ίππο.

• Diodorus Siculus, The Library of History translated by Charles Henry Oldfather. Twelve volumes. Loeb Classical Library. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press; London: William Heinemann, Ltd. 1989.
• Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica. Vol 1-2. Immanel Bekker. Ludwig Dindorf. Friedrich Vogel. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig. 1888-1890. Greek text available at the Perseus Digital Library.
• Euripides, Heracleidae with an English translation by David Kovacs. Cambridge. Harvard University Press. 1994.
• Gaius Julius Hyginus, Fabulae from The Myths of Hyginus translated and edited by Mary Grant. University of Kansas Publications in Humanistic Studies. Online version at the Topos Text Project.
• Graves, Robert, The Greek Myths, Harmondsworth, London, England, Penguin Books, 1960.
• Graves, Robert, The Greek Myths: The Complete and Definitive Edition. Penguin Books Limited. 2017.
• Homer, The Iliad with an English Translation by A.T. Murray, Ph.D. in two volumes. Cambridge, MA., Harvard University Press; London, William Heinemann, Ltd. 1924.
• Homer, Homeri Opera in five volumes. Oxford, Oxford University Press. 1920.
• Pausanias, Description of Greece with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1918.
• Pausanias, Graeciae Descriptio. 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903.
• Pseudo-Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921.
• Stephanus of Byzantium, Stephani Byzantii Ethnicorum quae supersunt, edited by August Meineike (1790-1870), published 1849. A few entries from this important ancient handbook of place names have been translated by Brady Kiesling.
• Publius Vergilius Maro, Aeneid. Theodore C. Williams. trans. Boston. Houghton Mifflin Co. 1910.
• Publius Vergilius Maro, Bucolics, Aeneid, and Georgics. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co. 1900.