Σιέρα Λεόνε: χώρα στην Αφρική

Η Δημοκρατία της Σιέρα Λεόνε είναι χώρα της δυτικής Αφρικής. Συνορεύει βορείως με τη Γουινέα, νοτίως με τη Λιβερία, ενώ δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό. Η ονομασία «Σιέρα Λεόνε» προέρχεται από την πορτογαλική ονομασία της χώρας Serra Leoa, που σημαίνει Οροσειρά των Λεόντων.

Δημοκρατία της Σιέρα Λεόνε Republic of Sierra Leone
Σημαία Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: Ενότητα - Ελευθερία - Δικαιοσύνη
Εθνικός ύμνος: High We Exalt Thee, Realm of the Free
Η θέση της Σιέρα Λεόνε (πράσινο)
Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη	Φρίταουν 08°29′04″N 13°14′04″W / 8.48444°N 13.23444°W / 8.48444; -13.23444 (Φρίταουν)
Επίσημες γλώσσες	Αγγλικά
Πολίτευμα	Προεδρική Δημοκρατία
Πρόεδρος Αντιπρόεδρος Επικεφαλής υπουργός	Τζούλιους Μαάντα Μπίο Μοχάμεντ Τζάλντεχ Τζάλοχ Ντέιβιντ Μοϊνίνα Σενγκέχ
Ανεξαρτησία Από το Ηνωμένο Βασίλειο Ισχύον Σύνταγμα	27 Απριλίου 1961 1η Οκτωβρίου 1991, αναθεωρήθηκε πολλές φορές
Έκταση  • Σύνολο  • % Νερό  • Σύνορα Ακτογραμμή	71.740 km2 (119η) 0,17 958 km 402 km
Πληθυσμός  • Εκτίμηση 2023   • Απογραφή 2015   • Πυκνότητα	8.689.601 (101η)  7.092.113   121,1 κατ./km2 (98η)
ΑΕΠ (ΙΑΔ)  • Ολικό  (2016)  • Κατά κεφαλή	10,764 δισ. $ (151η)   1.671 $ (175η)
ΑΕΠ (ονομαστικό)  • Ολικό  (2016)  • Κατά κεφαλή	3,981 δισ. $ (153η)   618 $ (175η)
ΔΑΑ (2021)	0,477 (181η) – χαμηλός
Νόμισμα	Λεόνε (SLL)
Ζώνη ώρας	GMT (UTC +0)
Internet TLD	.sl
Οδηγούν στα	δεξιά
Κωδικός κλήσης	+232

Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα η Σιέρα Λεόνε ήταν στρατηγικό λιμάνι για το δουλεμπόριο μεταξύ ηπείρων. Ιδρύθηκε από την Εταιρεία της Σιέρα Λεόνε (Sierra Leone Company) σαν τόπος διαμονής των άπορων Μαύρων του Λονδίνου το 1791. Ο πρώτος οικισμός ήταν η πρωτεύουσα, η Φρίταουν. Το 1808 η Φρίταουν έγινε αποικία του Βρετανικού Στέμματος και το 1896 το εσωτερικό της χώρας έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. Η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1961, ενώ την περίοδο 1991-2000 υπέφερε από έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο. Προκειμένου να θέσει τέλος στον εμφύλιο, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και οι βρετανικές δυνάμεις προχώρησαν στον αφοπλισμό 17.000 στρατιωτών και ανταρτών.

Ο πληθυσμός της χώρας ανέρχεται σε 7.092.113 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2015. Αποτελείται από 20 αφρικανικές εθνικές ομάδες κατά το 90%, Κρεολούς 10% (απογόνους απελευθερωθέντων σκλάβων της Τζαμάικας που εγκαταστάθηκαν στο Φρίταουν στα τέλη του 18ου αιώνα) και πρόσφυγες από τον πρόσφατο πόλεμο στη Λιβερία. Υπάρχουν, επίσης, λίγοι Ευρωπαίοι, Λιβανέζοι, Πακιστανοί και Ινδοί. Από θρησκευτική άποψη, 60% είναι Μουσουλμάνοι, 10% Χριστιανοί, ενώ το 30% ανήκει σε τοπικά θρησκεύματα. Επίσης, υπάρχουν 2.039 Μάρτυρες του Ιεχωβά και 13.078 Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 60,8 χρόνια (59,6 χρόνια οι άνδρες και 61,9 οι γυναίκες).

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 24 Ιουνίου 2023, πρόεδρος επανεξελέγη ο Τζούλιους Μαάντα Μπίο, με ποσοστό 56,2% των ψήφων. Επικεφαλής υπουργός (Chief Minister) είναι ο Ντέιβιντ Σένγκεχ. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.

Η χώρα είναι από τις φτωχότερες στον κόσμο, με μεγάλες ανισότητες στην κατανομή του εισοδήματος. Μολονότι διαθέτει αξιόλογα κοιτάσματα ορυκτών και διαθέτει αρκετές καλλιεργήσιμες εκτάσεις και μεγάλα αλιευτικά πεδία, η κοινωνική της δομή είναι υπανάπτυκτη και κοινωνικές ταραχές εξακολουθούν να παρακωλύουν την οικονομική ανάπτυξη. Η σημερινή της οικονομία βασίζεται στη γεωργική καλλιέργεια με παραδοσιακούς και καθόλου αποδοτικούς τρόπους (απασχολείται περίπου το 50% του πληθυσμού), ενώ η βιομηχανία είναι σχεδόν ανύπαρκτη και περιορίζεται σε κάποιες μικρές επεξεργασίες πρώτων υλών για εγχώρια κατανάλωση. Παράγονται ρύζι, καφές, κακάο, καρύδες (και έλαιο), αραχίδες (φιστίκια). Μικρή παραγωγή, επίσης, υπάρχει στην κτηνοτροφία και στην αλιεία. Η εξόρυξη διαμαντιών παραμένει ο μοναδικός τρόπος εισροής ξένου συναλλάγματος, καθώς καλύπτει πάνω από το 50% του συνόλου των εξαγωγών. Η οικονομία της εξακολουθεί να βασίζεται στη βοήθεια που αποστέλλουν διεθνείς οργανισμοί και είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις εσωτερικές αναταραχές. Δεν γίνεται, ακόμη, σοβαρή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων βωξίτη και ρουτιλίου (οξειδίου του τιτανίου) που υπάρχουν στη χώρα.

Το τηλεφωνικό δίκτυο είναι πενιχρό (μόλις 24.000 συνδέσεις). Περισσότερο διαδεδομένη είναι η κινητή τηλεφωνία (επί του παρόντος 780.000 συνδέσεις). Υπάρχουν εννέα τοπικοί σταθμοί FM, ένας στα AM και ένας στα βραχέα (SW), ενώ το τηλεοπτικό δίκτυο απαρτίζουν δύο μόνον σταθμοί. Εκτιμάται ότι οι χρήστες του Διαδικτύου είναι μόλις 10.000.

Το οδικό δίκτυο καλύπτει μόλις 11.300 χιλιόμετρα, από τα οποία ασφαλτόστρωση διαθέτουν μόνο τα 900. Χρησιμοποιείται ποτάμιο δίκτυο σε μήκος περίπου 800 χλμ. Δεν υπάρχει σιδηροδρομικό δίκτυο και η χώρα επικοινωνεί με το εξωτερικό με τη βοήθεια 10 αεροδρομίων (μόνο ένα μόνο έχει ασφάλτινο διάδρομο) και τριών λιμένων (Φριτάουν, Πεπέλ, Νήσοι Σέρμπρο). Τον Απρίλιο του 2009 η Ευρωπαϊκή Ένωση συμπεριέλαβε τη χώρα στον κατάλογο με τους αερομεταφορείς που απαγορεύεται να εκτελούν πτήσεις προς τα 27 κράτη μέλη, για λόγους ασφαλείας. Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.

Η χώρα διαιρείται σε 4 περιφέρειες: Βόρεια, Ανατολική, Δυτική και Νότια

Δυνατότητα ανάγνωσης και γραφής έχει περίπου το 35% του πληθυσμού. Επίσημη γλώσσα είναι η αγγλική, ομιλούνται όμως και οι διάλεκτοι Μέντε (στο Νότο) και Τέμνε. Λόγω της συνεισφοράς των μπανγκλαντεσιανών κυανόκρανων του ΟΗΕ στην αποστολή του ΟΗΕ στη Σιέρα Λεόνε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη χώρα, ο Αχμάντ Τετζάν Καμπά όρισε τη βεγγαλική γλώσσα ως επίτιμη επίσημη γλώσσα της χώρας τον Δεκέμβριο του 2002. Οι Κρεολοί μιλούν τη διάλεκτο Κρίο, η οποία είναι ένα συνονθύλευμα λέξεων τοπικών ιδιωμάτων και αγγλικών και είναι κατανοητή από το 95% του πληθυσμού.

• Φρίταουν (πρωτεύουσα)
• Μπόντε
• Πεπέλ
• Λούνγκι
• Λουνσάρ
• Μακένι
• Καμπάλα

• Δολάριο Σιέρα Λεόνε