Zapaljenje Vežnjače Oka

conjunctivitis) je bolest prednjeg segmenta oka koja zahvata vežnjaču unutar očnog kapka. Kako se upaljenja vežnjača, prostire na unutrašnjem delu očnog kapka i preko beonjače sve do rožnjače čini beonjaču (skleru) crvenom (promena poznata i kao crveno oko).

Zapaljenje vežnjače oka
Oko sa znacima zapaljenja vežnjače
Klasifikacija i spoljašnji resursi
Specijalnost	oftalmologija
Patient UK	Zapaljenje vežnjače oka
[uredi na Vikipodacima]

Spada u grupu najčešćešćih bolesti oka u razvijenim zemljama sveta i s obzirom na težinu bolesti varira od blage upale sa suženjem do jake upale, ponekad i hroničnog toka koja može da uzrokuje i odumiranje (nekrozu) tkiva.

 

 

 

 

 

• Newcastle (B30.8†)
• acanthamoebica (B60.1†)
• adenoviralis (acuta) (B30.1†)
• chlamydialis (A74.0†)
• diphtherica (A36.8†)
• gonococcica (A54.3†)
• haemorrhagica (acuta) (epidemica) (B30.3†)
• herpesviralis [herpes simplex] (B00.5†)
• meningococcica (A39.8†)
• zostrica (B02.3†)

Vežnjača je izložena mikroorganizmima i drugim oblicima iritacije. Suze štite konjunktivu razređivanjem bakterija i njihovim ispiranjem. Suze takođe sadrže enzime i antitela koja sprečavaju razvoj bakterijske infekcije.

Postoje mnogi uzroci konjunktivitisa. Najčešći su virusne infekcije; drugi uzročnici su bakterije, hlamidije, gljivice] i paraziti. Bolest „crvenih očiju“ je specifična bolest koju uzrokuje bakterija (iz roda Haemophilus bakterija). Virusni i bakterijski oblici konjunktivitisa su izrazito zarazni i mogu se vrlo brzo proširiti među decom, katkad uzrokujući lokalne epidemije. Ostali uzroci su alergije (alergijski konjunktivitis), izloženost hemikalijama, iritacija vetrom, prašinom, dimom. Konjunktivitis može takođe pratiti običnu prehladu i osipe.

Novorođenčad može biti zaražena bakterijama (hlamidijama) u porođajnom kanalu. Ova se bolest naziva neonatalni inkluzijski konjunktivitis ili ophthalmia neonatorum .

Rizično je i nošenje kontaktnih sočiva, a posebno dugo nošenje sočiva. Rizični faktor su i kontakti s osobama koje imaju konjunktivitis.

 

Crvenilo konjunktive, smetnje suzenja, iritacija (bockanje, pečenje, svrab) oka i kapaka, a očni kapci su često slepljeni kod buđenja.

Kod nekih virusnih konjunktivitisa može se imati osećaj stranog tela u oku i preosetljivost na svetlost.

Kod alergijskog konjunktivitisa postoji obostrano crvenilo očiju, smetnje suzenja, žarenje u očima i svrab. Većina osoba ima i propratni rinitis. Svrab dovodi do trljanja očiju i stvaranja edema (otoka) i zadebljanja vežnjače, pa ona postaje neprovidna. Vežnjača stvara više sekreta kada je zapaljena. Taj sekret može da bude serozan, sluzav, fibrinozan, gnojav i lako sukrvičav. Sekret može da bude veoma obilan i da se sliva preko rožnjače, ometajući vid. U toku noći se sasuši na rubovima kapaka, slepi ih, te kapci mogu da se otvore tek posle ispiranja sasušenog sekreta.

Postavlja se na osnovu anamneze, pregleda i brisa konjunktive.

Lečenje bolesti zavisi od uzročnika. Alergijsko zapaljenje vežnjače leči se kao alergija ili bolest može nestati sama po sebi kad se ukloni uzročni alergen.

Kao sasvim blaga sredstva mogu se primeniti oblozi od kamilice i 3%-tni rastvor borne kiseline. Antibiotici, obično u obliku kapi za oči, primenjuju se u lečenju bakterijskog oblika zapaljenja vežnjače. Virusima izazvano zapaljenje vežnjače sanira se samo po sebi unutar nedelju dana.