Лаша (Ут) (лат.
Equus ferus caballus), ирĕкре çÿренĕ лашана (лат. Equus ferus) — курăк çиекен алла вĕрентнĕ аш, тир паракан килти выльăх. Мăшăрсăр чĕрнеллисен сĕтпе ӳсекенсен ушкăнĕ, пĕр чĕрнеллĕ, икĕ чĕчĕллĕ, çӳлти шăлĕсем те пур, çын алла вĕрентнĕ те халĕ те усă курать. Ĕлĕк ăна кӳлсе урапапа, çунапа çӳреме, пахча сухалама, утланса ĕне кĕтӳне кĕтме тытса усранă. Лашана çулла çерем çине кăкарса хураççĕ, хĕлле утă, сĕлĕ çитереççĕ.
Çурине тиха, амине кĕсре, аçине ăйăр теççĕ.
Моторсен вăйне лашан вăйĕпе виçеççĕ.
Хальхи лаша Пржевальский лашинчен мар, ĕлĕххи тискер лашаран — тарпанран пулса кайнă.
1. Ливанова Т., Лошади. — М.: ООО «Издательство АСТ», 2001. — 256 с.
2. Энтони Д., Телегин Д. Я., Браун Д., Зарождение верховой езды // В мире науки, 1992. № 2.
3. Гамкрелидзе Т. В., Иванов В. В., Миграции племён — носителей индоевропейских диалектов — с первоначальной территории расселения на Ближнем Востоке в исторические места их обитания в Евразии // Вестник древней истории, 1981. № 2.
4. Клягин Н. В., Происхождение цивилизации (социально-философский аспект), ЦОП Института философии РАН. — М., 1996.
5. Mircea Eliade, Histoire des croyances et des idees religieuses. Tome I. De l’age de la pierre aux mystere d’Eleusis. P.: Payot, 1976. — М.: Критерион, 2002.
This article uses material from the Wikipedia Чăваш article Килти лаша, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Урăххине кăтартман пулсан ку материал CC BY-SA 4.0 лицензипе килĕшӳллĕн сарăлать. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Чăваш (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.