Serakòjce: Kaszëbskô wies w pòmòrsczim wòjewództwie

W 1565 rokù napiselë ò ni Sirokouicze. Za czasów prësczich, w 1906 rokù w serakòjsczi szkòle miôł plac sztrejk. Szło ò to, że dzecë miałë sã ùczëc religie blós pò niemieckù, a ni mògłë do se pò kaszëbskù (czë pò pòlskù) gôdac. Jakno turisticzną atrakcjô, mòże tu òbezdrzec kam z kaszëbsczéma nótama. W tich stronach téż rosce kaszëbskô wika ùznôwónô za aùtochtoniczną roscënã tegò regionu. Przez Serakòjce przechòdzy turisticzny, Kaszëbsczi Szlach. We wsë są dwa kòscołë: Sw. Marcëna (na òdjimkù pò prawi stronie) i pòniemiecczi (przed wòjną Ewangelicczi) Jana Chrzcëcéla. Prof. dr Jurk Hinz sã tu ùrodzyl, a dr Marión Jelińsczi je ze Serakòjcama zrzeszony.

Serakòjce
Wòjewództwò	pòmòrsczé
Kréz	kartësczi
Gmina	Serakòjce
Pòłożenié	54° 20' 46'' N 17° 53' 30'' E
Lëdztwò (2007)  - lëczba lëdzy	7068
Czérënkòwi numer (do 2005)	58
Pòcztowi kòd	83-340
Registracëjowé tôflë	GKA
Galerëjô òdjimków w Wiki Commons
Internetowô starna wsë
Pòłożenié na kôrce Pòlsczi Serakòjce

• Żëcé i przigodë Remusa. Zvjercadło kaszubskji, Toruń 1938, Pòwiesc w internece w kaszëbsczim pisenkù z lat 30. XX stalata

• Sierakowice w „Geògraficznym słowôrzu Pòlsczégò Królestwa i jinëch słowiańsczich krajów”