Alfred Hitchcock: Director de cine británico nacionalizado americano, mestre do xénero do thriller de suspense

Está considerado como unha das figuras máis influentes da historia do cinema. Nunha carreira de seis décadas, dirixiu máis de 50 longametraxes, moitas das cales aínda hoxe son moi vistas e estudadas. Coñecido como o "Mestre do suspense", fíxose tan coñecido como calquera dos seus actores grazas ás súas numerosas entrevistas, os seus papeis de cameo na maioría dos seus filmes, e a súa presentación e produción da antoloxía televisiva Alfred Hitchcock Presents (1955–65). Os seus filmes obtiveron 46 nomeamentos aos Premios Óscar, incluíndo seis galardóns, aínda que nunca gañou o premio ao mellor director malia estar nomeado en cinco ocasións.

Alfred Hitchcock

Biografía
Nacemento	(en) Alfred Joseph Hitchcock 13 de agosto de 1899 Leytonstone, Reino Unido (pt)
Morte	29 de abril de 1980 (80 anos) Bel Air, Estados Unidos de América (pt)
Causa da morte	Morte natural  (Insuficiencia renal )
Datos persoais
Outros nomes	Hitchcock
Residencia	Londres Leytonstone (pt)
País de nacionalidade	Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda (–1927) Estados Unidos de América Reino Unido
Relixión	Catolicismo
Educación	Tower Hamlets College (en) (1913–1914) Salesian College (en) (1908–1908) Universidade de Londres
Altura	170 cm
Actividade
Ocupación	director de cinema , actor de cinema , director de televisión , director de fotografía , realizador , produtor de televisión , produtor de cinema , montador , guionista , produtor
Período de actividade	1921 - 1980
Xénero artístico	Suspense, suspense film (en) e Cinema de terror
Influencias	F. W. Murnau
Lingua	Lingua alemá e lingua inglesa
Obra
Obras destacables (1935) The 39 Steps (pt) (1938) The Lady Vanishes (pt) (1940) Foreign Correspondent (pt) (1942) Saboteur (pt) (1956) O Homem Que Sabia Demais (pt) (1958) Vertixe (1959) Coa morte nos talóns (1960) Psicose (1963) Os paxaros (1966) Cortina esgazada
Arquivos en	Margaret Herrick Library (en)
Familia
Cónxuxe	Alma Reville (pt) (1926–1980), morte do cónxuxe
Fillos	Pat Hitchcock
Pai	William Hitchcock (en)
Premios (1979)  Prémio AFI Life Achievement (pt) (1979)  Knight Commander of the Order of the British Empire (en) (1971)  BAFTA Fellowship Award (pt) (1971)  Premio Cecil B. DeMille (1967)  Prêmio Memorial Irving G. Thalberg (pt)  Premios Saturn  Cuncha de Prata ó mellor director  oficial da Orde das Artes e as Letras  Premio Edgar  Premio Globo de Ouro  Cabaleiro da Lexión de Honra  estrela no Paseo da Fama de Hollywood

Hitchcock formouse inicialmente como funcionario técnico e redactor antes de entrar na industria cinematográfica en 1919 como deseñador de intertítulos. O seu debut como director foi o filme mudo británico-alemán The Pleasure Garden (1925). O seu primeiro filme de éxito, The Lodger: A Story of the London Fog (1927), axudou a dar forma ao xénero do suspense e Blackmail (1929) foi o primeiro filme británico con son. Os seus filmes de suspense The 39 Steps (1935) e The Lady Vanishes (1938) están clasificados entre os mellores filmes británicos do século XX. En 1939, xa tiña recoñecemento internacional e o produtor David O. Selznick convenceuno para que se mudase a Hollywood. A continuación realizou unha serie de filmes de moito éxito, entre eles Rebecca (1940), Foreign Correspondent (1940), Sospeita (1941), Shadow of a Doubt (1943) e Notorious (1946). Rebecca gañou o Óscar ó mellor filme, e Hitchcock foi noemado ó mellor director; posteriormente foi nomeado por Lifeboat (1944) e Spellbound (1945). Despois dunha breve pausa no éxito comercial, regresou con Strangers on a Train (1951) e Dial M for Murder (1954); entón pasou a dirixir catro filmes a miúdo clasificados entre os mellores de todos os tempos: A ventá indiscreta (1954), Vertixe (1958), Coa morte nos talóns (1959) e Psicose (1960), o primeiro e o último deles valéronlle nomeamentos ao mellor director. Os paxaros (1963) e Marnie (1964) tamén tiveron éxito financeiro e son moi apreciados polos historiadores do cinema.

Infancia

Alfred Joseph Hitchcock naceu o 13 de agosto de 1899 no piso superior da tenda de verdulería alugada polos seus pais no 517 High Road, Leytonstone, nos arredores do leste de Londres (daquela parte de Essex), sendo o máis novo de tres fillos de Emma Jane (nada Whelan; 1863–1942) e William Edgar Hitchcock (1862–1914), cun irmán, William Daniel (1890–1943), e unha irmá, Ellen Kathleen ("Nellie") (1892–1979). Os seus pais eran ambos católicos, con raíces parciais en Irlanda; O seu pai era verduleiro, como o fora o seu avó.

Tiña unha familia extensa, incluíndo ao tío John Hitchcock coa súa casa vitoriana de cinco dormitorios en Campion Road, Putney, con criada, cociñeiro, chofer e xardineiro. Cada verán, o seu tío alugaba unha casa á beira do mar para a familia en Cliftonville, Kent. Hitchcock dixo que aí comezou a tomar conciencia de clase, notando as diferenzas entre turistas e veciños. Describíndose a si mesmo como un neno ben educado, o seu pai chamábao o seu "cordeiro sen mancha", Hitchcock dixo que non lembraba ter un compañeiro de xogos. Unha das súas historias favoritas para os entrevistadores foi a de que o seu pai o enviou á comisaría local cunha nota cando tiña cinco anos; o policía mirou a nota e encerrouno nunha cela durante uns minutos, dicindo: "Isto é o que lles facemos aos rapaces fedellos". A experiencia deixoulle, segundo dixo, un medo de por vida aos policías; en 1973 díxolle a Tom Snyder que estaba "asustado de calquera cousa ... que teña que ver coa lei" e que nin sequera conduciría un coche en caso de recibir unha multa.

Cando tiña seis anos, a familia trasladouse a Limehouse e alugou dúas tendas nos 130 e 175 de Salmon Lane, que tiñan como tenda de fish and chips e peixería respectivamente; vivían enriba da primeira das tendas. Hitchcock attended his first school, the Howrah House Convent in Poplar, which he entered in 1907, at age 7. Segundo o biógrafo Patrick McGilligan, permaneceu en Howrah House como máximo dous anos. Tamén asistiu a unha escola conventual, a Wode Street School "para as fillas de cabaleiros e nenos pequenos", dirixida polos Fieis Compañeiros de Xesús. Logo asistiu a unha escola primaria preto da súa casa e estivo por pouco tempo internado no Salesian College en Battersea.

 

A familia mudouse de novo cando el tiña 11 anos, esta vez a Stepney, e o 5 de outubro de 1910 Hitchcock foi enviado ao St Ignatius College en Stamford Hill, Tottenham (incorporado no novo distrito londiniense de Haringey), unha escola xesuíta de gramática cunha reputación de impartir disciplina. Como castigo corporal os sacerdotes utilizaban unha ferramenta/arma plana, dura e elástica feita de gutapercha e coñecida como "férula", que golpeaba toda a palma da man; o castigo sempre era ao final do día, polo que os rapaces tiñan que pasar as clases anticipando o castigo. Máis tarde dixo que aquí foi onde desenvolveu o seu sentido do medo. O rexistro escolar indica o seu ano de nacemento como 1900 no canto de 1899; o biógrafo Donald Spoto di que foi matriculado deliberadamente como un neno de 10 anos porque levaba un ano atrás na súa escola.

Mentres o biógrafo Gene Adair informa que Hitchcock era "un alumno medio ou lixeiramente superior á media", Hitchcock dixo que "normalmente estaba entre os catro ou cinco do mellor da clase"; ao final do seu primeiro ano, notouse o seu traballo en latín, inglés, francés e educación relixiosa. Díxolle a Peter Bogdanovich: "Os xesuítas ensináronme a organización, control e, ata certo punto, análise".

A súa materia favorita era a xeografía, e interesouse polos mapas e os horarios de ferrocarril, tranvía e autobús; segundo John Russell Taylor, podía recitar todas as paradas no Orient Express. Tamén tiña un interese particular nos tranvías de Londres. A gran maioría dos seus filmes inclúen escenas de tren ou tranvía, en particular The Lady Vanishes, Strangers on a Train e Number Seventeen. Unha claqueta mostra o número da escena e o número de tomas, e Hitchcock adoita tomar os dous números da claqueta e murmurar os nomes das rutas do tranvía de Londres. Por exemplo, se a claqueta mostraba a Escena 23; Toma 3; Hitchcock murmuraba "Woodford, Hampstead": Woodford é o destino do tranvía da ruta 23, e Hampstead o final da ruta 3.

Carreira

A partir de 1920 traballou facendo rótulos para varios filmes e en 1923 comezou a súa carreira como axudante de dirección e en 1925 dirixiu a súa primeira película, The Pleasure Garden, que resultou un fracaso comercial, o mesmo que a seguinte, The Mountain Eagle. En 1927 co seu primeiro filme de suspense, The Lodger: A Story of the London Fog (1927), foi un éxito de crítica e público. En 1929 dirixiu o primeiro filme sonoro británico, Blackmail. The Man Who Knew Too Much (1934) e The 39 Steps (1935) son frecuentemente considerados os mellores filmes da súa etapa británica.

En 1926 casou con Alma Reville, a quen coñeceu traballando con ela nas súas primeiras películas e que sería a súa man dereita até á fin dos seus días.

Rebecca (1940) foi o primeiro filme da etapa americana de Hitchcock, producida por un David O'Selznik que naquel momento estaba en alza co rotundo éxito de Foise co vento (1939), un melodrama gótico de intriga que gañou o Óscar ó mellor filme. Pero o certo é que os egos de produtor e director chocaron e Hitchcock buscou a vida fóra deses estudios e pasou por MGM, Warner Brothers ou Universal, entre outras.

Entre as súas películas máis celebradas da etapa americana atópanse Vertixe (1958), A ventá indiscreta (1954), Psicose (1960), Coa morte nos talóns (1959) ou Os paxaros (1963), entre outras.

Ademais tamén conduciu o programa para a televisión chamado Alfred Hitchcock Presenta..., onde presentaba curtametraxes de suspense co seu habitual sentido do humor macabro que tanta fama lle deu.

Alfred Hitchcock coa súa peculiar imaxe foi o primeiro "director estrela" da historia do cine até o punto de eclipsar aos actores e actrices dos seus traballos nos carteis promocionais, cousa que nunca antes sucedera.

 

Arquivos

A Colección Alfred Hitchcock atópase no Academy Film Archive en Hollywood, California. Inclúe películas caseiras, películas de 16 mm rodadas no set de Blackmail (1929) e Frenzy (1972), e as primeiras imaxes en cor coñecidas de Hitchcock. The Academy Film Archive conservou moitas das súas películas caseiras. Os Papeis de Alfred Hitchcock atópanse na Biblioteca Margaret Herrick da Academia. As coleccións de David O. Selznick e Ernest Lehman aloxadas no Harry Ransom Humanities Research Center de Austin, Texas, conteñen material relacionado co traballo de Hitchcock na produción de The Paradine Case, Rebecca, Spellbound, Coa morte nos talóns e A trama.

Interpretacións como Hitchcock

• Anthony Hopkins en Hitchcock (2012)
• Toby Jones en The Girl (2012)
• Roger Ashton-Griffiths en Grace of Monaco (2014)
• EpicLLOYD na serie de comedia de YouTube Epic Rap Battles of History. (2014)

Filmes mudos

Filmes sonoros

 

 

 

 

Televisión

• Alfred Hitchcock Presents: "Revenge" (1955)
• Alfred Hitchcock Presents: "Breakdown" (1955)
• Alfred Hitchcock Presents: "The Case of Mr. Pelham" (1955)
• Alfred Hitchcock Presents: "Back for Christmas" (1956)
• Alfred Hitchcock Presents: "Wet Saturday" (1956)
• Alfred Hitchcock Presents: "Mr. Blanchard's Secret" (1956)
• Alfred Hitchcock Presents: "One More Mile to Go" (1957)
• Suspicion: "Four O'Clock" (1957)
• Alfred Hitchcock Presents: "The Perfect Crime" (1957)
• Alfred Hitchcock Presents: "Lamb to the Slaughter" (1958)
• Alfred Hitchcock Presents: "Dip in the Pool" (1958)
• Alfred Hitchcock Presents: "Poison" (1958)
• Alfred Hitchcock Presents: "Banquo's Chair" (1959)
• Alfred Hitchcock Presents: "Arthur" (1959)
• Alfred Hitchcock Presents: "The Crystal Trench" (1959)
• Ford Startime: "Incident at a Corner" (1960)
• Alfred Hitchcock Presents: "Mrs. Bixby and the Colonel's Coat" (1960)
• Alfred Hitchcock Presents: "The Horseplayer" (1961)
• Alfred Hitchcock Presents: "Bang! You're Dead" (1961)
• The Alfred Hitchcock Hour: "I Saw the Whole Thing" (1962)

Referencias

Bibliografía

Artigos

• Hitchcock's Style – BFI Screenonline
• Alfred Hitchcock: England's Biggest and Best Director Goes to Hollywood – Life, 20 de novembro de 1939, p. 33-43
• Alfred Hitchcock Now Says Actors Are Children, Not Cattle – Boston Globe, 1 de xuño de 1958, p. A–11
• 'Twas Alfred Hitchcock Week in London – Variety, 17 de agosto de 1966, p. 16