Švicarski Franak

Po standardu ISO 4217 njena oznaka je CHF. Franak je službena valuta i u Lihtenštajnu od 1921. godine. Prema ugovoru iz 1980. godine, Lihtenštajn ima pravo proizvoditi kovanice švicarskog franka, ali ne i štampati novčanice. Upotreba je dozvoljena i u italijanskoj enklavi Campione d’Italia, kao i u njemačkom Büsingenu. Manja jedinica čija je vrijednost 1/100 franka naziva se Rappen na njemačkom, centime na francuskom, centesimo na italijanskom i rap na retoromanskom jeziku.

Švicarski franak
Naličje novčanice švicarskog franka
ISO 4217 Kod	CHF
Korisnik	Švicarska, Lihtenštajn
Najmanja jedinica	rappen
Kovanice	5, 10 a 20 centi; 1/2, 1, 2 i 5 franaka
Novčanice	10, 20, 50, 100, 200 i 1000 franka

Franak je uveden 1789. osnivanjem Helvetske republike (njem. Helvetische Republik) od strane Francuske. Prethodno je svaki kanton kovao vlastiti novac. Od 1803. kantonima je omogućeno samostalno kovanje novca. Nakon 1848. kovanje novca se centralizuje i Savezna država dobija monopol nad novcem. Franak je zvaničnom valutom proglašen 1850. Švicarska pristupa 1865. Latinskoj uniji kovnica. Time su zlatne i srebrene kovanice iz Belgije, Francuske, Grčke i Italije bile priznate u Švicarskoj. Tadašnje kovanice je kovala Schweizerische Eidgenossenschaft (bs. "Švicarska zakleta zadruga"). Od 1907. Švicarska nacionalna banka preuzima izdavanje novčanica. Budući da je franak već koristio zlato kao pokriće, Švicarska je 1945. pristupila sporazumu iz Bretton Woodsa. Franak je time bio vezan za američki dolar sve do 1973. kada su SAD ukinule sporazum. 2011. se uvodi minimalni kurs franka s evrom koji je važio do 2015.

Švicarska nacionalna banka (njem. Schweizerische Nationalbank, SNB) je 15. januara 2015 ukinula minimalni kurs s eurom, koji je do tada iznosio najmanje 1,2 franka, određena fleksibilnost je bila omogućena. Kao razlog su navedeni troškovi učestalih intervencija SNB-a na deviznom tržištu.

Posljedice

Britanski devizni broker Alpari UK je otišao u stečaj, jer nije mogao na vrijeme intervenisati, isti slučaj je i sa nekim deviznim brokerima u Australiji u SAD-u. Ukidanje nije bilo prethodno najavljeno da se špekulantima oteža rad. Mnogi špekulanti su koristili u tu svrhu kreditnu polugu, no budući da je došlo do drastične promjene kursa, nisu mogli nadoknaditi izgubljen novac i tako su brokerske kuće imale dugove. Franak je samo dan nakon ukidanja u odnosu na euro znatno dobio na vrijednosti, a euro je pao na nivo iz 2003. U BiH, Hrvatskoj i Srbiji postoji veliki broj građana koji su uzimali kredite isplaćene u švicarkom franku. Budući da je BAM vezana za euro, pad vrijednosti eura u poređenju s frankom otežava vraćanje dugova. SNB je isto imala gubitak od 30 milijardi franaka, zbog ulaganja u raznim devizama.

Novčanice švicarskog franka imaju vrijednost: 10, 20, 50, 100, 200 i 1000 franka. Kovanice švicarskog franka imaju vrijednost: 5, 10 a 20 centi; 1/2, 1, 2 i 5 franaka.

Fotografija	Vrijednost	Technički parametri
		Materijal	Masa [g]	Prečnik [mm]	Debljina [mm]
	5 centi	92% bakar, 6% aluminijum, 2% nikl	1,8	17,15	1,25
	10 centi	75% bakar, 25% aluminij	3,0	19,15	1,45
	20 centi		4,0	21,05	1,65
	1/2 franka		2,2	18,20	1,25
	1 frank		4,4	23,20	1,55
	2 franka		8,8	27,40	2,15
	5 franaka		13,2	31,45	2,35

Fotografija		Vrijednost	Dimenzije	Boja	Ličnost na novčanici	U opticaju od datuma
Lice	Naličje
		10 franaka	126 × 74 mm	Žuta	Le Corbusier	8. april 1997.
		20 franaka	137 × 74 mm	Crvena	Arthur Honegger	1. oktobar 1996
		50 franaka	148 × 74 mm	Zelena	Sophie Taeuber-Arp	3. oktobar 1995
		100 franaka	159 × 74 mm	Plava	Alberto Giacometti	1. oktobar 1998
		200 franka	170 × 74 mm	Smeđa	Charles Ferdinand Ramuz	1. oktobar 1997
		1000 franaka	181 × 74 mm	Ljubičasta	Jacob Burckhardt	1. april 1998