Vojo Dimitrijević: Bosanski slikar

maj">20. maj 1910, Sarajevo; 12. august 1980, Sarajevo) bio je jedan od značajnijih bosanskohercegovačkih slikara 20. vijeka i začetnik moderne umjetnosti u Bosni i Hercegovini. Završio je Državnu umjetničku školu u Beogradu, 1936., a zatim posjećuje atelje Andre Lota u Parizu.

Njegov umjetnički opus razvijao sa u rasponu od socijalno angažiranog slikarstva, preko geometrijske apstrakcije sve do konceptualnih slikarskih praksi bliskih donekle analitičkom i procesualnom slikarstvu. Zbog svog osebujnog, stilski nehomogenog opusa, rano napuštanje ideoloških motiva i priključenje avangardnim stremljenjima Dimitrijević je bio izložen brojnim raspravama struke i politike.

Vojo Dimitrijević je uz Oskara Danona, Anu Rajs i Jahiela Fincija jedan od osnivača alternativne grupe Collegium Artisticum 1939. godine. Značaj ove znamenite grupe ističe se u osobitom društvenopolitičkom kontekstu Kraljevine Jugoslavije uoči 2. svjetskog rata kada je Bosna i Hercegovina bila ukinuta nacionalističkom politikom Zagreba i Beograda, tačnije sporazumom Cvetković–Maček.

Učestvuje u osnivanju ULUBIH-a i Škole likovnih umjetnosti u Sarajevu u kojoj je radio kao direktor i profesor. Bio je član Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine.

Godine 2010. u Umjetničkoj galeriji Bosne i Hercegovine u Sarajevu upriličena je velika retrospektiva izložba i time je obilježen umjetnikov stoti rođendan.

Govoreći o umjetničkom stvaralaštvu Voje Dimitrijevića, kustosica Umjetničke galerije BiH Ivana Udovičić izjavila je:

"Njegova prva slika datirana 1930. godine i to je socijalni period, angažirane umjetnosti. Zatim slijedi dio koji nije zastupljen na ovoj izložbi - dio grafičkog opusa kojim se bavio neposredno pred i nakon Drugog svjetskog rata. Te slike će biti izložene u Historijskom muzeju BiH za sedam dana. Nakon Drugog svjetskog rata tema i preokupacija u djelu Voje Dimitrijevića su uglavnom portreti, pejzaži, zatim ponovo reminiscencije na rat i Narodnooslobodilačku borbu čiji je bio aktivni član od samog početka. Posljednju deceniju rada okrenuo se u potpunu apstrakciju korištenjem ne slikarskih materijala poput najlona, žice, novina.

• Kraj peći, ulje na platnu, 1930.
• Španija, ulje na platnu
• Portret slikara Ismeta Mujezinovića, ulje na platnu, 1939.
• Ulica pod snijegom, ulje na platnu, 1951.
• Život u kući radnika, linorez
• Fašizam caruje
• Bolničarka Rava previja ranjenika, crtež ugljenom

• 1956. - Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva;
• 1962. - Dvadesetsedmojulska nagrada;
• 1964. -Nagrada Vlade NR BiH;
• 1970. - Nagrada AVNOJ-a;

• Udruženje likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine
• Analitičko slikarstvo