Srđan Janković

septembar">28. septembar 1926. – 22. decembar 1996.) je bio jugoslavenski i bosanskohercegovački arabist.

Završio je studij orijentalistike na Odsjeku za orijentalnu filologiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu (1959). Na istom fakultetu 1976. godine odbranio je doktorsku disertaciju pod nazivom: "Diglosija u savremenom arapskom jeziku". Na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, na Odsjeku za orijentalnu filologiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu djeluje od 1959. Imenovan je za redovnog profesora 1984. U periodu 1960-63. bio je na specijalizaciji arapskog jezika u Kairu. Pet semestara predavao je srpskohrvatski jezik na Visokoj školi za strane jezike u Kairu.

Naučni interes Srđana Jankovića vezan je za arabistiku, sociolingvistiku i opću lingvistiku. Radove je objavljivao u stručnim i naučnim časopisima (Bibliotekarstvo, Radovi Filozofskog fakulteta u Sarajevu, Pregled, Odjek, Književni jezik).

Janković je jedan od osnivača Instituta za jezik i književnost u Sarajevu, te Sarajevskog lingvističkog kružoka (SALK), kojim je nekoliko godina rukovodio. Bio je član redakcije časopisa Književni jezik u Sarajevu; predsjednik Društva za primijenjenu lingvistiku BiH; član Predsjedništva Saveza Društava za primijenjenu lingvistiku Jugoslavije.

Janković je imao dva sina, Nenada (rođen 1962) i Dražena (1965–2018). Njegovi sinovi su bili članovi sarajevske rock grupe Zabranjeno pušenje.

• Arapski izgovor sa osnovama arapskog pisma, Sarajevo 1987.

• Spomenica 60. godišnjice Filozofskog fakulteta u Sarajevu (1950–2010), Filozofski fakultet, Sarajevo 2010, 208-209.
• Amir Dervišević, Prof. Dr. Srđan Janković (1926-1996), Radovi Filozofskog fakulteta u Sarajevu XII, Sarajevo 2000, 429-430.