Mravi

Mravi su evoluirali od predaka vespoidnih osa u periodu krede. Više od 13.800 od ukupno 22.000 vrsta je klasifikovano. Lako ih je prepoznati po njihovim koljeničkim (lakatnim) antenama i prepoznatljivoj strukturi nalik čvoru koja formira njihov vitak struk.

Mravi
Raspon fosila: Kreda - sadašnjost
Mrav
Sistematika
Carstvo	Animalia
Koljeno	Arthropoda
Razred	Insecta
Red	Hymenoptera
Podred	Apocrita
Natporodica	Vespoidea
Porodica	Formicidae
Potporodice
Aenictogitoninae Agroecomyrmecinae Amblyoponinae ("Apomyrminae") Aneuretinae Cerapachyinae Dolichoderinae Ecitoninae ("Dorylinae" i "Aenictinae") Ectatomminae Formicinae Heteroponerinae Leptanillinae Leptanilloidinae Martialinae Myrmeciinae ("Nothomyrmeciinae") Myrmicinae Paraponerinae Ponerinae Proceratiinae Pseudomyrmecinae

Mravi formiraju kolonije koje se kreću od nekoliko desetina grabežljivih jedinki koje žive u malim prirodnim šupljinama do visoko organiziranih kolonija koje mogu zauzimati velike teritorije i sastoje se od miliona jedinki. Veće kolonije sastoje se od različitih kasta sterilnih, beskrilnih ženki, od kojih su većina radnice (ergate), kao i vojnici (dinergates) te druge specijalizovane grupe. Gotovo sve kolonije mrava također imaju neke plodne mužjake zvane "dronovi" i jednu ili više plodnih ženki koje se nazivaju "kraljice" (gines). Kolonije su opisane kao superorganizmi jer se čini da mravi djeluju kao jedinstveni entitet, koji zajedno rade kako bi podržali koloniju. Vojnici imaju veliku glavu i snažne čeljusti; kad zaprijeti opasnost, čuvaju i brane cijelu zajednicu. U abdomenu ženki i mrava radnika nalazi se otrovni aparat; kod jednih je to žalac, kod drugih mjehur s otrovom (mravlja kiselina).

Mravi su kolonizirali gotovo sve kopnene površine na Zemlji. Jedina mjesta na kojima nedostaju autohtoni mravi su Antarktik i nekoliko udaljenih ili negostoljubivih ostrva. Mravi napreduju u vlažnim tropskim ekosistemima i mogu premašiti kombinovanu biomasu divljih ptica i sisara. Njihov uspjeh u mnogim okruženjima pripisuje se njihovoj društvenoj organizaciji i njihovoj sposobnosti da modifikuju staništa, koriste resurse i brane se. Njihova duga koevolucija s drugim vrstama dovela je do mimetičkih, komenzalnih, parazitskih i mutualističkih odnosa.

Mravlja društva imaju podjelu rada, komunikaciju između pojedinaca i sposobnost rješavanja složenih problema. Ove paralele sa ljudskim društvima dugo su bile inspiracija i predmet proučavanja. Mnoge ljudske kulture koriste mrave u kuhinji, lijekovima i obredima. Neke vrste su cijenjene u svojoj ulozi kao biološki agensi za kontrolu štetočina. Njihova sposobnost da iskoriste resurse može dovesti mrave u sukob s ljudima, jer mogu oštetiti usjeve i nastaniti se u stambenim objektima. Neke vrste, poput crvenog uvezenog vatrenog mrava (Solenopsis invicta) iz Južne Amerike, smatraju se invazivnim vrstama u drugim dijelovima svijeta, nastajući u područjima gdje su slučajno unesene.

Porodica Formicidae pripada redu Hymenoptera, koji također uključuje pčele i ose. Mravi su evoluirali iz loze ubodnih osa, a studija iz 2013. sugeriše da su oni sestrinska grupa Apoidea. Godine 1966. E. O. Wilson i njegove kolege identificirali su fosilne ostatke mrava (Sphecomyrma) koji je živio u periodu krede. Uzorak, zarobljen u ćilibaru koji datira prije otprilike 92 miliona godina, ima osobine koje se nalaze kod nekih osa, ali ne i kod modernih mrava. Najstariji fosili mrava datiraju iz sredine krede, prije oko 100 miliona godina, koji pripadaju izumrlim grupama kao što su Haidomyrmecinae, Sphecomyrminae i Zigrasimeciinae, sa modernim podporodicama mrava koje se pojavljuju krajem krede 70 - 80 miliona godina. Mravi su se diverzificirali i preuzeli ekološku dominaciju prije oko 60 miliona godina. Za neke grupe, kao što su Leptanillinae i Martialinae, pretpostavlja se da su se razlikovale od ranih primitivnih mrava koji su vjerovatno bili grabežljivci ispod površine tla.

Tokom perioda krede, nekoliko vrsta primitivnih mrava bilo je široko rasprostranjeno na Laurazijskom superkontinentu (sjeverna hemisfera). Njihova zastupljenost u fosilnom zapisu je slaba, u poređenju sa populacijama drugih insekata, predstavljajući samo oko 1% fosilnih dokaza o insektima u to doba. Mravi su postali dominantni nakon adaptivnog zračenja na početku paleogenskog perioda. Do oligocena i miocena, mravi su predstavljali 20-40% svih insekata pronađenih u glavnim fosilnim naslagama. Od vrsta koje su živjele u eocenskoj epohi, oko jedan od 10 rodova je opstao do danas. Danas preživjeli rodovi čine 56% rodova u fosilima baltičkog ćilibara (rani oligocen), i 92% rodova u fosilima dominikanskog ćilibara (izgledno rani miocen).

Termiti žive u kolonijama i ponekad se zovu "bijeli mravi", ali termiti nisu mravi. Oni su podred Isoptera, a zajedno sa žoharima čine red Blattodea. Blattodea su povezani s bogomoljkama, cvrčcima i drugim krilatim insektima koji ne prolaze punu metamorfozu. Poput mrava, termiti su eusocijalni, sa sterilnim radnicima, ali se uveliko razlikuju u genetici razmnožavanja. Sličnost njihove društvene strukture sa strukturom mrava pripisuje se konvergentnoj evoluciji. Baršunasti mravi izgledaju kao veliki mravi, ali su ženke osa bez krila.

Mravi imaju kosmopolitsku distribuciju. Nalaze se na svim kontinentima osim Antarktika, a samo na nekoliko velikih ostrva, kao što su Grenland, Island, dijelovima Polinezije i Havajskim ostrvima, nedostaju autohtone vrste mrava. Mravi zauzimaju širok spektar ekoloških niša i iskorištavaju mnoge različite resurse hrane kao direktni ili indirektni biljojedi, grabežljivci i čistači. Većina vrsta mrava su svejedi, ali nekoliko ih je specijalizovanih hranitelja. Postoje značajne varijacije u obilju mrava u različitim staništima, koje dostižu vrhunac u vlažnim tropima do skoro šest puta u odnosu na manje pogodna staništa. Njihova ekološka dominacija ispitana je prvenstveno korištenjem procjena njihove biomase: mirmekolog E. O. Wilson je 2009. procijenio da je u bilo kojem trenutku ukupan broj mrava bio između jednog i deset kvadriliona (kratka skala) (tj. između 10¹⁵. i 10¹⁶.) i koristeći ovu procjenu je sugerisao da je ukupna biomasa svih mrava na svijetu približno jednaka ukupnoj biomasi cijele ljudske rase. Pažljivije procjene napravljene 2022. godine koje uzimaju u obzir regionalne varijacije stavljaju globalni doprinos mrava na 12 megatona suhog ugljika, što je oko 20% ukupnog ljudskog doprinosa, ali više od doprinosa divljih ptica i sisara zajedno. Ova studija takođe daje konzervativnu procjenu mrava na oko 20 × 10¹⁵ (20 kvadriliona).

Mravi su veličine od 0,75 do 52 milimetra, najveća vrsta je fosilna Titanomyrma giganteum, čija je matica bila 6 cm duga sa rasponom krila od 15 cm. Mravi se razlikuju po boji; većina mrava je crvena ili crna, ali nekoliko vrsta je zelenih, a neke tropske vrste imaju metalni sjaj. Trenutno je poznato više od 13.800 vrsta (sa gornjim procenama potencijalnog postojanja od oko 22.000, sa najvećom raznovrsnošću u tropima. Taksonomske studije nastavljaju da rešavaju klasifikaciju i sistematiku mrava. Online baze podataka vrsta mrava, uključujući AntWeb i Hymenoptera Name Server, pomažu u praćenju poznatih i novoopisanih vrsta. Relativna lakoća sa kojom se mravi mogu uzorkovati i proučavati u ekosistemima učinila ih je korisnim kao indikatorske vrste u studijama biodiverziteta.

• Mirmekologija
• Acropyga epedana
• Martialis heureka