Enver Hadžihasanović

juli 1950. Zvornik) je bivši general Armije Republike Bosne i Hercegovine i komandant 3. korpusa i ratni zločinac osuđen na 3,5 godine zatvora.

Enver Hadžihasanović je rođen u Zvorniku, od oca Besima i majke Refije. Poslije srednje škole upisuje akademiju KoV JNA koju i završava 1973. u Beogradu. Nakon toga je raspoređivan na različite dužnosti u JNA u Tuzli i Sarajevu. Kao kapetan prve klase pohađao je Komandno-štabnu školu u Beogradu. Završetkom te škole unaprijeđen je u čin majora i raspoređen na dužnost komandanta bataljona vojne policije 7. armije JNA. Godine 1988. prekomandovan je na dužnost načelnika štaba 49. motorizovane brigade. Nakon transformacije ove brigade u mehanizovanu brigadu, krajem 1989. postavljen je za njenog komandanta. Obavljajući tu dužnost stekao je i čin potpukovnika.

Početkom aprila 1992. JNA ga je stavila u kućni pritvor u Sarajevu. On je međutim 8. aprila 1992. uspio pobjeći iz kućnog zatvora te je dezertirao iz JNA. Neposredno po napuštanju JNA, stupa u Teritorijalnu odbranu BiH. Dana 14. novembra 1992, postao je prvi komandant 3. korpusa Armije Bosne i Hercegovine i tu dužnost obavlja do 1. novembra 1993, kada je unaprijeđen u načelnika Štaba Vrhovne komande Armije RBiH. U decembru 1993. unaprijeđen je u čin brigadnog generala.

Formiranjem Vojske Federacije Bosne i Hercegovine postaje član njene komande. U maju 1997. unaprijeđen je u čin divizijskog generala. Poslije je unaprijeđen u čin general majora i u tom činu i završava profesionalnu službe jer je penzionisan u aprilu 2000.

Usljed optužnice Međunarodnog suda u Hagu, uhapšen je 2. augusta 2001. zajedno sa generalom Mehmedom Alagićem i pukovnikom Amirom Kuburom.

Godine 2006. Enver Hadžihasanović osuđen je na 5 godina zatvora pred Tribunalom u Hagu po komandnoj odgovornosti jer nije preduzeo nužne i razumne mjere da kazni podređene za kršenja zakona i običaja ratovanja protiv zarobljenika u Zenici i Bugojnu 1993. (ubistvo i okrutno postupanje).

U aprilu 2008, kazna mu je smanjena na 3,5 godine. Oslobođen je optužbe za ubistva iz razloga što je odnos između 3. korpusa na čelu sa Hadžihasanovićem i odreda El Mudžahid nije bio podređenost, već je bio "blizak otvorenom neprijateljstvu, jer jedini način da se kontroliše odred bio bi napad kao da su posebna neprijateljska sila”. Presuda je potvrđena za propust da spriječi ili kazni okrutno postupanje prema zatvorenicima u Muzičkoj školi u Zenici 1993.

Pušten je na slobodu 23. aprila 2008. nakon što je izdržao kaznu. Ostale optužbe, ubistvo Mladena Havraneka i okrutno postupanje prema šestorici zatvorenika u salonu namještaja "Slavonija", te ubistvo Dragana Popovića i okrutno postupanje prema zatvorenicima u Orašcu u oktobru 1993. su odbačene pošto, po jednoglasnom mišljenju sudija, nisu dokazane "van razumne sumnje". [1]^{[mrtav link]}