Хардэкнуд: кароль Даніі (1035—1040) і Англіі (1040—1042)

Hardeknud, англ.: Harthacanute, Canute II; 1020 — 8 чэрвеня 1042) — кароль Даніі (з 1035 г.) і Англіі (з 1040 г.)

Хардэкнуд
Hardeknud
Кароль Даніі 12 лістапада 1035 — 8 чэрвеня 1042
Папярэднік	Кнуд Вялікі
Пераемнік	Магнус I Высакародны
16-ы Кароль Англіі 17 сакавіка 1040 — 8 чэрвеня 1042
Папярэднік	Гаральд I Заячая Лапа
Пераемнік	Эдуард Спаведнік
Нараджэнне	каля 1018 Англія
Смерць	8 чэрвеня 1042 Ламбет[d], бора Ламбет, графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан[d], Англія
Месца пахавання	Уінчэстэрскі сабор[d]
Род	Кнютлінгі
Бацька	Кнуд Вялікі
Маці	Эма Нармандская
Дзейнасць	манарх
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хардэкнуд быў адзіным законным сынам Кнуда Вялікага і Эмы Нармандскай. Кнуд абвясціў яго сваім спадчыннікам у абход старэйшых братоў, аднак пасля яго смерці ўладу ў Англіі захапіў Гаральд. Хардэкнуд у той час знаходзіўся ў Даніі і не мог нічога зрабіць з-за пагрозы з боку Нарвегіі. Пасля таго як Хардэкнуд падпісаў дагавор з новым каралём Нарвегіі Магнусам I Высакародным, што адбылося ў 1038 альбо 1039 годзе, Данія пачала падрыхтоўку да высадкі ў Англіі. Тым часам у сакавіку Гаральд I памёр, а летам на астравах з’явіўся Хардэкнуд і, згодна з англасаксонскай хронікай, загадаў дастаць цела нябожчыка і кінуць яго ў балота.

Хардэкнуд быў жорсткім і непапулярным кіраўніком у адносінах да Англіі. Каб заплаціць вікінгам, што прыйшлі з ім, ён быў вымушаны падняць падаткі («дацкія грошы»). Гэта прывяло да паўстання ў Уорчэстэры ў 1041 годзе, калі жыхары гораду забілі хускарлаў караля, што прыйшлі збіраць падаткі. Паўстанне было жорстка падаўлена, а горад быў амаль зруйнаваны. Гісторыя лэдзі Гадывы адносіцца менавіта да гэтага часу.

У адносінах да сваёй сям’і Хардэкнуд, наадварот, дзейнічаў з клопатам і заступніцтвам. Ён пакараў удзельнікаў забойства свайго кроўнага брата Альфрэда Этэлінга, а ў 1041 годзе вярнуў з высылкі ў Нармандыі іншага брата Эдуарда (сына Эмы Нармандcкай і Этэльрэда II), зрабіўшы яго сваім памочнікам у кіраўніцтве і спадчыннікам.

Хардэкнуд не быў жанаты і не меў дзяцей, таму калі ён у чэрвені 1042 года нечакана памёр на адным са святкаванняў, англічане абвясцілі Эдуарда сваім каралём, у той час калі ў Даніі разгарнулася барацьба паміж Магнусам Нарвежскім і Свенам II.

Разам з Хардэкнудам скончылася эпоха дацкіх каралёў у Англіі.