Слава Корань

Нарадзіўся ў Пскове ў сям’і настаўніцы і лекара. Скончыў школу №30 у Мінску, потым факультэт аўтаматыкі і вылічальнай тэхнікі Мінскага радыётэхнічнага інстытуту (РТІ) па спецыяльнасці «Аўтаматызаваныя сістэмы кіравання».

Вучыўся граць на фартэпіяна ў музычнай школе №1 у Мінску (1962—1969), але зразумеў, што фартэпіяна яму не даспадобы і пераключыўся на гітару.

У 1968 годзе пачаў граць у школьнай групе, працягнуў музычныя экспэрымэнты ў РТІ. У 1981 годзе заснаваў гурт Ліфт, які выступаў ў мінскім кафэ «Мерыдыян» пад «дахам» арганізацыі «Арыентыр». У той час у Мінску было толькі тры кавярні, дзе гралі жывыя групы: «Мерыдыян», «Сузор’е» і кавярня Беларускага палітэхнічнага інстытуту.

У 1982 годзе стаў гітарыстам групы «Студия 7» — гурта Беларускага тэатральна-мастацкага інстытуту, які ў 1984 годзе стаў называцца «Бонда».

Сышоў з «Бонды» ў 1988 годзе разам з Сяргеем Краўчанкам і Валерам Цініцкім і з імі, а таксама Феліксам Аксёнцавым, Кірылам Шэвандо і Андрэем Патрэем стварыў гурт ULIS, у якім грае дагэтуль.

У 1993 годзе адбыўся раскол гурта, падчас якога з ULIS cыйшлі ўсе музыкі, апроч Славы Кораня, які ўзяў на сябе функцыі вакаліста і аўтара тэкстаў, што даволі неадназначна ўспрыняла наваколле. ULIS набраў новы склад, які неаднаразова мяняўся.

Падчас імпрэзы з гуртом «Hasta La Fillsta» на «СТБ» у 2010 годзе яго вакалістка і музычная журналістка Вольга Самусік назвала Кораня «найвялікшым рок-музыкам Беларусі».

Жанаты, мае сына.