Пачуцці — перажыванне свайго стаўлення да навакольнай рэчаіснасці (да людзей, іх учынкаў, да якіх-небудзь з'яў) і да самога сабе.
Кароткачасовыя перажыванні (радасць, смутак і г. д.) часам завуць эмоцыямі ў вузкім сэнсе слова, у адрозненне ад пачуццяў - як больш устойлівых, доўгіх перажыванняў (каханне, нянавісць і г. д.). Але гэтак жа складана сказаць, што існуюць пачуцці якія доўжацца "вечна"( на працягу ўсяго жыцця чалавека), ім гэтак жа як і эмоцыям уласціва змяняцца, за выключэннем мабыць кахання вельмі блізкіх людзей, напрыклад паміж бацькамі і дзецьмі, хоць існуюць выпадкі даказвалыя зваротнае, але яны як правіла нешматлікія.
Пачуцці - адмысловая форма адлюстравання рэчаіснасці; яны адлюстроўваюць стаўленне людзей друг да друга, а таксама да аб'ектыўнага міру. Пачуцці чалавека, дэтэрмінуюцца генетычна, фарміруюцца грамадствам; яны гуляюць велізарную ролю ў паводзінах, у практычнай і пазнавальнай дзейнасці
З'яўляючыся сігналамі паспяховасці або няўдачы выканання дзейнасці, адпаведнасці або неадпаведнасці прадметаў і з'яў запатрабаванным і інтарэсам чалавека, пачуцці тым самым займаюць істотнае месца ў рэгуляцыі дзейнасці людзей.
Пачуцці могуць быць актыўнымі, маючыя дадатны эмацыйны тон - задавальненне (радасць і г. д.), і пасіўнымі (астэнічнымі), меючыя адмоўны эмацыйны тон - незадавальненне (смутак і г. д.).
Сярод пачуццяў вылучаюцца спецыфічныя выгляды іх - настрой, афект (моцныя, бурна працякалыя эмацыйныя перажыванні - лютасць, жах і т.п.), запал. Настрой - доўгі (у параўнанні, напрыклад, з афектам) эмацыйны стан (радаснае, прыгнечанае і г.д.), якое надае вызначаны эмацыйны тон, афарбоўку ўсім інш. перажыванням, а таксама думкам і дзеянням чалавека. Запал - моцнае, глыбокае пачуццё, якое захапляе чалавека надоўга. Адмысловую групу пачуццяў складаюць вышэйшыя пачуцці - маральныя (пачуццё калектывізму, абавязку, гонару і г. д.), эстэтычныя (пачуццё выдатнага), інтэлектуальныя (пачуцці, звязаныя з задавальненнем пазнавальных інтарэсаў, з рашэннем разумовай задачы і г. д.).
Слова пачуццё і аднакараныя яму словы сустракаецца ў шматлікіх славянскіх мовах (напрыклад, у старажытнарускай, украінскай, польскай) у значэнні: успрымаць, разумець, адчуваць.
Можна зрабіць выснову, што беларускае слова пачуццё ставіцца да працэсу разумення чагосьці, успрымальнасці да кагосьці.
Уся інфармацыя, якую атрымлівае галаўны мозг з асноўных органаў пачуццяў фарміруе ўспрыманне навакольнага міру. Органы пачуццяў у чалавека - вока, вушы, язык, нос, дотык і тактыльныя рэцэптары, а таксама тэмпературныя рэцэптары, вестыбюлярны апарат і інш..
Уражанні, якія ўздзейнічаюць на рэцэптары органаў пачуццяў, перадаюцца праз адчувальныя нервы ў галаўны мозг, які ўспрымае атрыманую інфармацыю і ідэнтыфікуе яе (узнікаюць адчуванні). У гэтым выпадку нервовыя цэнтры выпрацоўваюць зваротны сігнал, які паступае па рухальных нервах у розныя органы для яго выканання.
У 1997 годзе ў Пратаколе па абароне і дабрабыце жывёл (Protocol on protection and welfare of animals), якое з'яўляецца прыкладаннем да Амстэрдамскай дамове, Еўрапейскі Саюз прызнаў жывёл чулівымі істотамі (sentient beings). Такім чынам, з 1997 года Еўрапейскі Саюз афіцыйна прызнае, што жывёлы маюць пачуцці.
У ЗША некамерцыйная арганізацыя Farm Sanctuary праводзіць кампанію па афіцыйным прызнанні жывёл чулівымі істотамі.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская article Пачуццё, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Матэрыял даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначана іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.