Грузінская Мова

Мова грузін, дзяржаўная мова Грузіі. Пашырана таксама на Паўночным Каўказе, у Азербайджане, Турцыі і Іране. Мае 2 групы дыялектаў, адрозненні паміж якімі нязначныя: горскія (хеўсурскі, пшаўскі, тумскі і іншыя) і плоскасныя (картлійскі, кахецінскі, імерэцінскі, рачынскі, гурыйскі, аджарскі і іншыя). У развіцці літаратурнай грузінскай мовы вылучаюць аб 2 перыяды — старажытны (5-11 стагоддзе) і новы (з 12 стагоддзя), або 3 — старажытны (5-11 стагоддзе), сярэдні (12-18 стагоддзе) і новы (з 19 стагоддзя). З 1860-х гадоў развіваецца адзіная літаратурная грузінская мова (аснова — картлійскі і кахецінскі дыялекты).

Грузінская мова
Распаўсюджанне моў картвельскай сям’і
Саманазва	ქართული ენა
Краіны	Грузія, Расія, Турцыя
Рэгіёны	Закаўказзе
Афіцыйны статус	Грузія  Паўднёвая Асеція (часткова прызнаная дзяржава)
Агульная колькасць носьбітаў	звыш 4 млн.
Класіфікацыя
Катэгорыя	Картвельскія мовы
Картвельская сям'я
Пісьменнасць	грузінскае пісьмо
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97	гру 158
ISO 639-1	ka
ISO 639-2	geo (B); kat (T)
ISO 639-3	kat
WALS	geo
Ethnologue	kat
Linguasphere	42-CAB
LINGUIST List	geor
ABS ASCL	4902
IETF	ka
Glottolog	nucl1302
Вікіпедыя на гэтай мове

У фанетыцы грузінскай мовы 5 галосных і 28 зычных; у сістэме зычных назіраецца 5 траічных проціпастаўленняў звонкі-глухі-змычна-гартанны; асобна вылучаюцца фарынгальны і ларынгальны. Слабы сілавы націск на пачатковым складзе слова. У марфалогіі — аглюцінацыя з мноствам прэфіксальных формаў. У сінтаксісе — эргатыўная канструкцыя. Грузінская мова мае старажытнае арыгінальнае пісьменства.