Алесь Мікалаевіч Карлюкевіч

6 студзеня 1964, в. Зацітава Слабада, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць) — беларускі краязнавец, літаратуразнавец, журналіст, дзяржаўны функцыянер. Міністр інфармацыі Рэспублікі Беларусь (2017—2020). Старшыня Саюза пісьменнікаў Беларусі (з 2022).

Алесь Мікалаевіч Карлюкевіч
Міністр інфармацыі Беларусі 28 верасня 2017 — 4 чэрвеня 2020
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада	Андрэй Кабякоў Сяргей Румас
Папярэднік	Лілія Ананіч
Пераемнік	Ігар Луцкі
Нараджэнне	6 студзеня 1964(1964-01-06) (60 гадоў) Зацітава Слабада, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць, БССР, СССР
Член у	Беларускі саюз журналістаў Саюз пісьменнікаў Беларусі
Адукацыя	Львоўскае вышэйшае ваенна-палітычнае вучылішча[d] (1985) Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь (2002) Пухавіцкая сярэдняя школа
Дзейнасць	пісьменнік, літаратуразнавец, журналіст, дзяржаўны служачы, публіцыст, краязнаўца, палітык, літаратар, функцыянер
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	публіцыстыка, літаратуразнаўства, рэгіяналістыка[d] і палітыка
Месца працы	Звязда Чырвоная змена Советская Белоруссия Літаратура і мастацтва (выдавецтва) Літаратура і мастацтва Беларуская думка Звязда Выдавецкі дом «Звязда»
Узнагароды	За духоўнае адраджэнне Залаты купідон
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бацька — Мікола Карлюкевіч, рабочы ў калгасе рабочым, маці — па нараджэнні Ладуцька, настаўніца малодшых класаў. Выхаваннем Алеся займалася старэйшая на 5 гадоў сястра Людміла. У пачатковую школу Алесь Карлюкевіч хадзіў у Зацітавай Слабадзе, сярэднюю скончыў у Пухавічах.

Скончыў аддзяленне журналістыкі Львоўскага вышэйшага ваенна-палітычнага вучылішча (1985) і Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь (2002). У 1981—1995 гадах служыў ва Узброеных Сілах СССР і Рэспублікі Беларусь. Працаваў у газетах «Звязда» (1995—1998), галоўным рэдактарам «Чырвонай змены» (1998—2002), супрацоўнікам «Советской Белоруссии» (2002—2006). У 2006—2011 гадах дырэктар рэдакцыйна-выдавецкай установы «Літаратура і мастацтва». Адначасова ў 2009—2011 гадах галоўны рэдактар газеты «Літаратура і мастацтва», што ўваходзіла ў склад названай установы.

8 лістапада 2011 года прызначаны галоўным рэдактарам газеты «Звязда». З лістапада 2012 года — адначасова выканаўца абавязкаў, са снежня 2012 — дырэктар-галоўны рэдактар выдавецкага дома «Звязда». З кастрычніка 2011 года адначасова старшыня Мінскага абласнога аддзялення Саюза пісьменнікаў Беларусі (да 2016 года).

15 снежня 2016 года стаў намеснікам міністра інфармацыі Беларусі, 28 верасня 2017 года — міністрам інфармацыі Рэспублікі Беларусь. Звольнены з пасады міністра 4 чэрвеня 2020 года. З ліпеня 2020 года — галоўны рэдактар часопіса «Беларуская думка».

20 жніўня 2020 года зноў прызначаны галоўным рэдактарам газеты «Звязда» і дырэктарам выдавецкага дома «Звязда».

Член Беларускага саюза журналістаў і Саюза пісьменнікаў Беларусі. 22 сакавіка 2022 года на з’ездзе Саюза пісьменнікаў Беларусі Аляксандр Карлюкевіч абраны старшынёй пісьменніцкай арганізацыі. Пры старшынстве Алеся Карлюкевіча аддзелам секцыі публіцыстыкі Саюза пісьменнікаў Беларусі прызначаны кіраваць прапагандыст Андрэй Мукавозчык.

Аўтар шэрагу краязнаўчых кніг. У тым ліку:

• «Вяртанне да… Беларусі» (1994)
• «За Цітаўкаю — Слабада» (1997)
• «Літаратурная карта Пухаўшчыны» (1998)
• «Далёкія і блізкія суродзічы» (1999)
• «Ігуменскі блакнот» (2000)
• «Рэкі і азёры ў паэзіі Рыгора Барадуліна» (2000)
• «І векавечны толькі край» (2000)
• «Ад зямлі, якая нарадзіла ці натхняе» (2001)
• «Былое маё ажывае» (2002)
• «Блонь» (2007, у сааўтарстве з Б. Зубкоўскім)
• «Зацітава Слабада» (2007)
• «Сцежкамі Ігуменшчыны» (2008)
• «Старонкі радзімазнаўства: Мясціны. Асобы. Краязнаўчыя нарысы» (2013)
• «Прыгоды Шубуршуна» (2013)
• «Новыя прыгоды Шубуршуна» (2014)
• «Братэрства» (2014)
• «Краязнаўчы рэсурс у вывучэнні беларускай літаратуры» (2015)
• «Роднымі сцяжынкамі» (2019)
• «Ігуменскі павет (Падарожжа па родным краі)» (2020)
• «Навагрудчына. Літаратурнае гняздо Беларусі» (2023)

У красавіку 2019 года ў інтэрв’ю газеце «Народная Воля» выказаўся супраць пашырэння беларускай мовы: «Усе магчымыя меры пашырэння, заканадаўчыя ініцыятывы адносна ўсталявання, кантролю і гэтак далей нічога не прынясуць, акрамя гарачых спрэчак у грамадстве. Моўная рэчаіснасць у Беларусі склалася такая, якая склалася…».

У час выступлення на Пленуме Саюза пісьменнікаў Беларусі ў канцы 2023 года станоўча ацаніў членства ў арганізацыі прапагандысткі рэжыму Лукашэнкі Людмілы Гладкай: «смелая журналістка, смелая жанчына, якая пабывала і ў гарачых кропках, як кажуць, на лініі агню. І, магчыма, дадасць новае разуменне таму, што адбываецца ў свеце, шмат каму, хто заглыбіўся ў паэтычны разгляд адно толькі прыродных з’яў».

• Прэмія Беларускага саюза журналістаў «Залатое пяро».
• Літаратурная прэмія «Залаты купідон».
• Расійская літаратурная прэмія імя Валянціна Пікуля.

• Прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь «За духоўнае адраджэнне».
• Медаль Францыска Скарыны (2021).