Грыбы І Грыбная Кулінарыя: папулярны энцыкляпэдычны даведнік

Выданьне зьмяшчала 270 каляровых ілюстрацыяў грыбоў і 23 мапы іх распаўсюджаньня і радыяцыйнага забруджваньня. Абодва аўтары каля 40 гадоў дасьледавалі грыбы. Тэкст кнігі ўлучаў мікалёгію і фальклёр, а таксама рэцэпты грыбных страваў. Сяржаніна зьмясьціла ў кнізе клясыфікацыю і ўнармаваную навуковую тэрміналёгію датычна грыбоў. Яшкін дадаў народныя назвы грыбоў і рэцэпты, якія запісваў цягам 35 гадоў фальклёрных экспэдыцыяў паводле вусных расповедаў вясковых бабуляў. Агулам кніга зьмяшчала 2500 беларускіх найменьняў грыбоў. Пры гэтым, назвы грыбоў падаваліся «цалкам згодна з патрабаваньнямі Міжнароднага кодэксу батанічнай намэнклятуры».

Да друку кнігу рэкамэндаваў акадэмік Віктар Іпацьеў, які ўзначальваў Інстытут лесу ў Гомлі. Рэцэнзэнтамі даведніка выступілі доктар біялягічных навук Барыс Якушаў, кандыдатка філялягічных навук Л.А. Сіманенка і кандыдат біялягічных навук Давыд Шапіра. За выпуск кнігі адказваў кіраўнік Беларускай асацыяцыі кулінараў В.М. Радзевіч. Дзесяцігодзьдзем раней Івашкін выдаў кнігу «Грыбы ў традыцыйнай беларускай кухні» (126 с., 1995 год). У 1986 годзе аўтары выдалі сумесны навуковы даведнік «Грыбы».

Даведнік Галіны Сяржанінай і Івана Яшкіна «Грыбы і грыбная кулінарыя» зьмяшчаў 6 асноўных разьдзелаў:

1. «Асноўныя зьвесткі пра грыбы»;
2. «Беларуская мікалягічная намэнклятура і тэрміналёгія»;
3. «Вызначальнік грыбоў»;
4. «Агульны сьпіс вышэйшых грыбоў»;
5. «Страўныя грыбы і іх выкарыстаньне»;
6. «Тэрміналягічны тлумачальны слоўнік».

Таксама кніга налічвала 3 пранумараваныя дадаткі:

• «Сьпісы страўных, малавядомых і ўмоўна страўных, нястраўных і атрутных грыбоў»;
• «Разьмяшчэньне грыбовішчаў на Беларусі ў ХІХ—ХХ ст.ст.»;
• «Грыбы ў беларускім фальклёры».