Бахмут: горад у Данецкай вобласьці Ўкраіны

Колькасьць жыхароў — 77 620 чалавек (2013). Разьмешчаны на рацэ Бахмутцы, за 3 км ад аўтастрады Кіеў — Харкаў — п.п. Даўжанскі. Чыгуначны вузел.

Бахмут
укр. Бахмут
Цэнтар Бахмуту
Герб Бахмут Сьцяг Бахмут
Дата заснаваньня:	1571
Горад з:	1783
Былая назва:	Арцёмаўск
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Данецкая
Раён:	Арцёмаўская меская рада
Плошча:	74 км²
Насельніцтва (2013)
колькасьць:	77 620 чал.
шчыльнасьць:	1048,92 чал./км²
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	+380 6274
Паштовыя індэксы:	84500—84510
КОАТУУ:	1410300000
Геаграфічныя каардынаты:	48°35′41″ пн. ш. 38°0′3″ у. д. / 48.59472° пн. ш. 38.00083° у. д. / 48.59472; 38.00083 38°0′3″ у. д. / 48.59472° пн. ш. 38.00083° у. д. / 48.59472; 38.00083
Бахмут на мапе Ўкраіны Бахмут
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
Арцёмаўская мескрада

Арцёмаўскай мескай радзе падпарадкаваныя два месты раённага значэньня Салядар і Часаў Яр і мястэчка Красна Гора.

 

За савецкім часам Арцёмаўск — вялікі цэнтар здабычы каменнай солі (больш за 1/3 дзелі ў краіне). У Бахмуце знаходзяцца НДІ «Соль» і галоўны офіс «АрцёмСоль», тады як солездабыўчыя шахты разьмешчаныя ў Салядары.

Заводы: мэталаапрацоўчы, горназдабыўчага абсталяваньня ды інструмэнтаў, рамонтна-мэханічны, кераміка-трубны, шкляны, дахоўкавы. У 2006 годзе быў адчынены завод францускай кампаніі «Lafarge» па вырабе гіпсакартону і сухіх сумесяў.

Харчовая прамысловасьць: млыны, хлеба- і мясакамбінат, лікёра-гарэлачны завод, завод шампанскіх він, малакозавод. У 2006 адчыненая вытворчасьць розных напояў.

Лёгкая прамысловасьць: абутковая і швейная фабрыкі.

Данецкая геафізычная экспэдыцыя, досьледная станцыя вінаградарства і садаўніцтва, кінатэатры, геалягічны музэй, клюбы, бібліятэкі.

• Арцёмаўскі індустрыяльны тэхнікум
• Бахмуцкі каледж мастацтваў імя Івана Карабіца
• Арцёмаўская пэдагагічная вучэльня
• Бахмуцкі мэдычны каледж
• Арцёмаўскі прафэсійны ліцэй
• 20 школаў, 29 дзіцячых садкоў, 4 ПТВ, 2 тэхнікумы.

Асноўны артыкул: Расейскае ўварваньне ва Ўкраіну (з 2022)

 

23 траўня 2023 году кіраўнік ПВК «Вагнэр» Яўген Прыгожын прызнаў, што за 9 месяцаў бітвы за Бахмут са жніўня 2022 году загінула звыш 20 000 расейскіх захопнікаў. Зь іх 10 000 былі штатнымі наймітамі ПВК «Вагнэр». Яшчэ 10 000 загінулых прыпадала на вязьняў, якіх «Вагнэр» завэрбаваў у расейскіх турмах. 4 чэрвеня 2023 году сакратар Рады нацыянальнай бясьпекі і абароны Ўкраіны Аляксей Данілаў ацаніў расейскія страты ў Бахмуце за больш як 6 месяцаў у 22 816 вайскоўцаў. Пры гэтым Данілаў паведаміў, што Ўзброеныя сілы Ўкраіны страцілі за гэты час у Бахмуце ў 7,5 разоў менш чалавек забітымі (звыш 3000).

• Пірко В. О. Найдавніші міста Донеччини // Схід.- 2004.- вересень.
• Пірко В. О. Заселення і господарське освоєння Степової України в XVI—XVIII ст. — Донецьк, 2004.- 223 с.
• Петро Лаврів. Моя земля — земля моїх батьків. Донецьк, Український культурологічний центр, Донецьк: Донецьке обласне Товариство української мови ім. Т. Г. Шевченка, РВП «Лебідь». 1995. 64 с.
• Петро Лаврів. Історія південно-східної України. Львів. «Слово», 1992. 152 с ISBN 5-8326-0011-8
• Литвиновська М., Пірко В. Соляні промисли Донеччини в XVII—XVIII ст.- Донецьк, 2005.- 136 с.

• Мескі партал (рас.)