Ян Э́двард Ванько́віч (23 кастрычніка 1834, маёнтак Малая Сьляпянка, Менскі павет — 2 жніўня 1899, Кракаў) — кіраўнік паўстаньня 1863—1864 рокаў у Берасьцейскім павеце.
Сын Валянціна Ваньковіча.
Сын Валянціна Ваньковіча і Анелі з Растоцкіх. Па сьмерці бацькі атрымаў у спадчыну маёнтак Малая Сьляпянка.
Скончыў Лясны інстытут у Пецярбургу (1860), працаваў надлясьнічым у Белавежы.
Браў удзел у паўстаньні 1863—1864 рокаў: змагаўся ў аддзеле Стасякевіча, ад траўня ўзначаліў гэты аддзел. Пасьля дзейнічаў на Падляшшы, узначальваў берасьцейскі й кобрынскі паўстанцкія аддзелы. Удзельнічаў таксама ў паходзе генэрала Юзэфа Высоцкага.
Па паразе аддзелу пераехаў у Галіччыну, касір Галіцыйскага банку(pl).
За ўдзел у паўстаньні маёнтак Малая Сьляпянка быў канфіскаваны царскімі ўладамі. Ян Эдвард быў арыштаваны аўстрыйскімі ўладамі, але здолеў уцячы і да 1869 перабываў на эміграцыі. Вярнуўся ў Кракаў, дзе й памёр.
Пахаваны на Ракавіцкіх могілках у Кракаве.
Быў жанаты са Станіславай Ясклоўскай.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Ян Эдвард Ваньковіч, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.