Гальгрымскірк’я

Славутасьць
Гальгрымскірк’я
Краіна	Ісьляндыя
Месцазнаходжаньне	Рэйк’явік
Каардынаты	64°08′30″ пн. ш. 21°55′36″ з. д. / 64.14167° пн. ш. 21.92667° з. д. / 64.14167; -21.92667 21°55′36″ з. д. / 64.14167° пн. ш. 21.92667° з. д. / 64.14167; -21.92667
Канфэсія	Царква Ісьляндыі
Архітэктурны стыль	нэаготыка і экспрэсіянізм[d]
Аўтар праекту	Гуд’ёўн Самуэльсан
Дата заснаваньня	1986
Сайт	hallgrimskirkja.is (ісьл.)
Гальгрымскірк’я на мапе Ісьляндыі Гальгрымскірк’я
Гальгрымскірк’я на Вікісховішчы

Га́льгрымскірк’я (па-ісьляндзку: Hallgrímskirkja — царква Гальгрымура) — лютэранская царква ў Рэйк’явіку, сталіцы Ісьляндыі. Чацьверты па вышыні будынак у Ісьляндыі пасьля доўгахвалёвай радыёмачты Гэлісандур, Эйдарскага доўгахвалёвага радыёперадатчыка і Смараторскай вежы. Царква названая ў гонар паэта і нацыянальнага лідэра Гальгрымура Пітурсана, аўтара кнігі «Гімны жарсьці».

Праект царквы быў распрацаваны ў 1937 годзе архітэктарам Гуд’ёўнам Самуэльсанам. Царква будавалася 38 гадоў. Будаўнічыя работы пачаліся ў 1945 годзе, а скончыліся ў 1986 годзе. Крыпта і хоры былі завершаны ў 1948 годзе, вежа і крылы — у 1974 годзе. Нэф быў асьвечаны ў 1986 годзе. Царква знаходзіцца ў цэнтры Рэйк’явіку, і бачная зь любога пункту гораду. Яна зрабілася сымбалем ісьляндзкай сталіцы. У царкве месьціцца вялікі арган, створаны нямецкім майстрам Ёганэсам Кляйсам з Бону. Арган зьяўляецца мэханічным, мае 5275 трубкі, яго вышыня складае 15 м, вага — 25 тонаў.

Царква выкарыстоўваецца таксама ў якасьці аглядальнай вежы, зь якой адкрываецца від на Рэйк’явік і ягоныя ваколіцы. Перад царквой знаходзіцца статуя Лейфа Шчасьлівага, падораная Злучанымі Штатамі Амэрыкі ў 1930 годзе ў гонар тысячагадовага юбілею альтынгу — Ісьляндзкага парлямэнту.

• Афіцыйны сайт.