Узус

Узус (ад па-лацінску: usus — карыставаньне, ужываньне, звычай) — у мовазнаўстве прынятае ў пэўнай супольнасьці ўжываньне моўных сродкаў — словаў, фразэалягізмаў і да т.

п. Узус проціпастаўляецца аказіянальнаму, часоваму ці індывідуальнаму, выкарыстаньню. Напрыклад, нэалягізм ня ёсьць узуальнай адзінкай мовы. Узус рэалізуецца ў акце маўленьня. Уласна, акт маўленьня зьдзяйсьняецца адпаведна узусу.

Панятак узусу цесна зьвязаны з паняткамі моўнае нормы і моўнае сыстэмы. Норма — пэўная абстракцыя, абагульненьне і кадыфікацыя правілаў, на аснове якіх зьдзяйсьняецца узус, то бок гэта фармалізаваны ды ўнармаваны узус. У пэўных выпадках норма і узус могуць проціпастаўляцца. Напрыклад, у выпадку, калі жывыя нормы узусу яшчэ не адлюстраваныя ў фармальных правілах нормы.

Звычайна ўзуальнае ўжываньне адзінак мовы фіксуецца слоўнікамі — тлумачальнымі, фразэалягічнымі, артаграфічнымі, артаэпічнымі і інш.

Tags:

ГрамадзтваЛацінская моваМовазнаўства

🔥 Trending searches on Wiki Беларуская (тарашкевіца):

Лязьбійская парнаграфіяVirusTotalСэрбіявозПольшчаТхор стэпавыЛетувізацыяМужчына зьверхуКрыж Эўфрасіньні ПолацкайІталіяСпарышПарнаграфія ў ЗШАСакрат ЯновічШпакЗянон ПазьнякСловаНаша НіваБеларуская моваРадыё ВызваленьнеІнвэстыцыйны фондКойданаўHromadske.TVДжавагарлал НэруЛізаньне похвыІдышBaskin-RobbinsIP-адрасМутСайгаПагоняІван ШамякінДзед ТалашСтаралітваБесьпілётнікДыялекты беларускай мовыПарнафільм у ФранцыіЛексычнае значэньне17 красавікаНізкі РынакІнфраструктураВадзім СаранчукоўMemento moriВольная Беларусь (рух)16 красавікаМузыкаДразды (гурт)Беларускія немцыДыназаўрЖыгімонт АўгустHTMLМасей СяднёўАс (імя)ЭўропаГерб БеларусіБалалайкаМенскВейшнорыяРодныя гоні (1927)МотарЦарква Сьвятога Спаса (Полацак)КолерЮрась СьвіркаТрстэнікПрымакі (п’еса)Андрусь ГорватРадзівілыГрэбляЧалавекЖалейка (зборнік)Сямейства (біялёгія)🡆 More