«Тарасова доля» — апошняя паэма Янкі Купалы, напісаная да 125-годзьдзя з дня нараджэньня Тараса Шаўчэнкі.
Паэма была завершаная 27 лютага 1939 году ў Менску і ўпершыню апублікаваная 3 сакавіка 1939 году ў газэце «Літаратура і мастацтва». Аўтограф паэмы захоўваецца ў Літаратурным музэі Янкі Купалы. Паэма мае падзагаловак «Памяці Тараса Шаўчэнкі».
«Тарасова доля» | |
«У астрозе» (ілюстрацыя Я. Раманоўскага да паэмы) | |
Жанр: | паэма |
---|---|
Аўтар: | Янка Купала |
Мова арыгіналу: | беларуская |
Год напісаньня: | 27 лютага 1939 |
Публікацыя: | 3 сакавіка 1939 |
Электронная вэрсія |
У аснове сюжэту паэмы — жыцьцёвы шлях вялікага ўкраінскага Кабзара. Асноўныя падзеі яго біяграфіі абумоўліваюць рух аўтарскага апавяданьня і фабульную пабудову твору. Нягледзячы на пэўную сюжэтную прадвызначанасьць і ўвагу да канкрэтных фактаў, у паэме дамінуе лірычны пачатак. Мастацкі зьмест твору арыентаваны ня столькі на дакладнае апісаньне жыцьця і дзейнасьці Шаўчэнкі, колькі на пранікнёнае суперажываньне яго лёсу. Біяграфічныя факты служаць імпульсамі, што актывізуюць лірычны роздум аўтара, яго глыбокія разважаньні як аб долі Кабзара, так і аб долі яго народа. Таму ў кампазыцыі паэмы апавяданьне пра трагічнае, поўнае суворых нягодаў жыцьцё Шаўчэнкі «акальцавана» ўзьнёслым аповядам пра «шчасьлівае жыцьцё сацыялістычнае Ўкраіны», які ўтварае як бы пралёг і эпілёг твору.
Ужо ва ўступе да паэмы пачынаецца тэма Кабзара, які прарочыў народу шчасьлівую будучыню. Шматпакутны шлях Шаўчэнкі асэнсоўваецца як тыповая зьява прыгоньніцкае рэчаіснасьці. Суворыя малюнкі перажытага разгортваюцца ў шырокія разважаньні аб несправядлівым ладзе, аб народных стогнах. Разам з тым поруч з паказам трагічных перыпэтыяў жыцьця ўслаўляецца сіла мастацтва, неадольнасьць бунтарскага слова, якое выказвае думы і памкненьні народу. Вобраз Тараса падаецца ў паэтыка-манумэнтальным пляне і пераклікаецца з вобразам Гусьляра ў паэме «Курган».
Паэма адметная шырокімі абагульненьнямі, ёмістая паводле свайго зьместу. У творы арганічна спалучаюцца індывідуальна-стылявыя адметнасьці Купалы і народна-паэтычныя традыцыі беларускага і ўкраінскага слова. Для паэмы характэрныя шматлікія ўвасабленьні і адухаўленьні: Украіны, волі, няволі, гора і інш. У рытмічнай арганізацыі строфаў выкарыстоўваюцца асаблівасьці ўкраінскага каламыйкавага верша, што збліжае «Тарасову долю» з «Бандароўнай».
Паэма перакладалася на грузінскую (М. Патарыдзэ), казахскую (Ж. Абдзірашаў), летувіскую (В. Бложа), латыскую (Ю. Ванаг), расейскую (Ус. Раждзественскі, Б. Турганаў), узбэцкую (Тулкун) і ўкраінскую (А. Малышка, М. Цярэшчанка) мовы. Ілюстрацыі да паэмы рабілі М. Бельскі і Я. Раманоўскі. У 1975 годзе паэма была выдадзеная на грамадзкіх пачатках на беларускай, расейскай і ўкраінскай мовах у выглядзе кнігі-малюткі памерам 7×10 см, у якой былі выкарыстаныя малюнкі Т. Шаўчэнкі.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Тарасова доля, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.