Сяргей Дубавец

17 верасьня 1959 году, Мазыр) — беларускі журналіст і літаратар.

Сяргей Дубавец
Імя пры нараджэньні	Сяргей Іванавіч Дубавец
Род дзейнасьці	журналіст
Дата нараджэньня	17 верасьня 1959 (64 гады)
Месца нараджэньня	Мазыр, Гомельская вобласьць
Грамадзянства	Беларусь
Месца вучобы	факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d] (1984)
Занятак	літаратуразнаўца, журналіст, літаратурны крытык
Месца працы	Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі Гомельская праўда Нёман Свабода Наша Ніва
Псэўданімы	Іван Мялешка, Пхоў С., Сяргей Паўлоўскі, Адам Праціста, Алесь Кебік і Андрэй Корсак
Бацька	Іван Дубавец
Жонка	Тацяна Дубавец
Дзеці	Адэля Дубавец
Узнагароды	Мэдаль «13 студзеня» Прэмія Алеся Адамовіча (1998) Мэдаль да стагодзьдзя БНР

Сяргей Дубавец пераехаў у Менск разам з бацькамі ў дзяцінстве. Пасьля сканчэньня сярэдняй школы (1976) працаваў выпускным у не шматтыражнай газэце міністэрства ўнутраных справаў БССР «На страже Октября» на заводзе «Гарызонт», рэдактарам якой тады зьяўляўся Іван Каленікавіч Дубавец, вэтэран органаў унутраных спраў БССР і бацька Сяргея. Менавіта таму Сяргей і праходзіў тэрміновую вайсковую службу ў тыпаграфіі мотастралковага падразьдзяленьня міністэрства ўнутраных справаў БССР в/ч 3214 (Белпоўк) г. Менску па вуліцы Грушаўская ў 1978—1980 гадах. Адтуль жа ў 1979 годзе Сяргей выправіўся на факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Скончыў факультэт журналістыкі БДУ ў 1984. Працаваў у выдавецтве БелСЭ, газэце «Гомельская праўда», нелегальным друку. Рэдактар аддзелу крытыкі часопіса «Нёман» (1987—1990), галоўны рэдактар газэт «Наша Ніва» (1991—2000) і «Свабода» (2004—2008), радыё «Балтыйскія хвалі» (2000—2001), аўтар штотыднёвае перадачы «Вострая Брама» на радыё «Свабода» (з 1997). Жыве ў Вільні.

Уначы на 28 сьнежня 2010 разам з жонкаю, паэткаю і журналісткаю Тацянай трапілі ў аўтакатастрофу. Аварыя здарылася на тэрыторыі Летувы, пад Алітай. Жонка Тацьцяна загінула, Сяргей Дубавец паранены патрапіў у рэанімацыю. Сям’я вярталася ад дачкі, якая нядаўна нарадзіла ім унучку.

Масон. З 2019 году — Вялікі майстар Вялікай ложы Беларусі.

Зьяўляецца аўтарам наступных кніг:

• Сяргей Дубавец Практыкаванні / Уладзімер Конан. — Менск: Мастацкая літаратура, 1992. — 254 с. — ISBN 5-340-00886-Х
• Дубавец, С. И. Русская книга : Сборник. — Менск: Бел. гуманитар. образоват.-культур. центр, 1998. — 153 с. — 500 ас. — ISBN 985-6012-60-0
• Дубавец, С. І. Дзёньнік прыватнага чалавека, 1989-1998 : Апавяданні, імпрэсіі, эсэ. — Мн.: Бел. гуманітар.-адукац. культур. цэнтр, 1998. — 79 с. — (Серыя "Бібліятэка "Фрагмэнты", Галерэя Б). — 500 ас. — ISBN 985-6012-46-5
• Сяргей Дубавец Вострая брама / Аляксандар Лукашук. — Прага: Радыё «Свабода», 2005. — 520 с. — (Бібліятэка Свабоды. XXI стагодзьдзе). — ISBN 0-929849-09-4
• Сяргей Дубавец Як? Азбука паводзінаў / Віталь Тарас. — Прага: Радыё «Свабода», 2009. — 252 с. — (Бібліятэка Свабоды. XXI стагодзьдзе). — ISBN 978-0-929849-29-4

Аўтар артыкулаў:

• Дубавец С. Арэол для класіка. Над старонкамі збору твораў Максіма Гарэцкага // Літаратура і мастацтва. — 1988. — № 4. — С. 5-6.
• Дубавец С. І. Беларусь і Літва: мадэль добрасуседзтва // Скарыніч. — 2010. — В. 8/9. — С. 72-80.
• Дубавец С. І. [Рэцэнзія] // Беларускі гістарычны агляд. — 2009. — Т. 16. — С. 313-317.

Узнагароджаны летувіскім мэдалём «За адвагу», мэдалём да стагодзьдзя БНР Рады БНР.

• 1998 — прэмія імя Алеся Адамовіча (ПЭН-цэнтар) Беларускага ПЭН-Цэнтру
• 2005 — Гліняны Вялес
• 2015 — Залаты апостраф у намінацыі «проза» за кнігу «Вайна і мір. Справаздача»

• http://ivansaj.livejournal.com/ — блог Сяргея Дубаўца ў LiveJournal
• Jurkau kutoczak — Юркаў куточак — Yury’s Corner. Дубавец чытае лекцыю пра «Майстроўню»